Krijgen we straks Belgisch succes in de loodzware Cape Epic? Morgen staan in Zuid-Afrika alvast twee oersterke landgenoten aan de start van de "Ronde van Frankrijk van het mountainbiken". Frans Claes mikt op de top 10, Wout Alleman op het podium. "Ik verblijf al 6 weken in Zuid-Afrika om me optimaal voor te bereiden", vertelt Claes.
De bijnaam vertelt eigenlijk al alles. "De Ronde van Frankrijk van het mountainbiken" is een loodzware rittenkoers die geen gelijke kent.
Acht dagen lang geven de renners het beste van zichzelf, en dit jaar wacht hen een extra zware editie. De organisatie koos in het jubileumjaar - de Cape Epic bestaat 20 jaar - voor 16.500 hoogtemeters over 617 kilometer.
Doe daar nog eens de extreme warmte en de ingewikkelde trails bij, en de koers is een garantie op spektakel. En daarin willen ook twee landgenoten een prominente rol spelen.
"Ik heb me dit jaar eens voorbereid als de professionele wegwielrenners", vertelt Frans Claes. "Ik heb weinig koersen gereden, maar wel dikwijls trainingsblokken van enkele uren met hoge intensiteit afgewerkt."
De Leuvenaar mikt in de rittenkoers op een top 10 in het klassement. "En stiekem dromen we ook van een dagpodium. Maar er is veel sterke tegenstand, want alle wereldtoppers zijn hier aanwezig. Ongezien eigenlijk in andere rittenkoersen."
In 2018 strandde Claes al eens op plek 8 met de Duitser Bauer, dit jaar staat hij als duo met de Zwitser Hansueli Stauffer aan de start.
Dit is de belangrijkste wedstrijd van het jaar, misschien nog wel wat groter dan het WK.
Maar hoe dan ook zal Claes het moeten opnemen tegen een andere landgenoot. En die mikt zowaar nog wat hoger. Wout Alleman - Belgisch en Europees kampioen marathon - geldt als een van de outsiders voor het klassement.
"Dit is de belangrijkste wedstrijd van het jaar, misschien nog wel wat groter dan het WK", spreekt Alleman vol lof over de Cape Epic. "En ook de media-aandacht ligt in deze koers veel hoger dan in andere."
Dan is het ook logisch dat Alleman zich piekfijn heeft voorbereid op de achtdaagse. "Al vanop stage in Girona in januari had ik het goede gevoel te pakken", klinkt het optimistisch.
"In de Mediterranean Epic won ik dan 2 etappes en het eindklassement en in Andalusië - de eerste duorace van het jaar - wonnen Hans (Becking) en ik 3 etappes en werden we 2e in het klassement."
Slotritten
Resultaten die het beste doen vermoeden voor de strijd in Zuid-Afrika. "Ik verwacht er veel van", is Alleman daarom ook eerlijk. "En er zijn ook wel heel wat verwachtingen van buitenaf van Hans en mezelf."
"Maar we kennen elkaars sterktes en zwaktes en dat is een enorme troef", verwijst hij naar partner Hans Becking.
"Wanneer ik tevreden ben? Ik ga er geen plaats op plakken, maar als we allebei ons uiterste best gedaan hebben en geen pech gehad hebben. Vorig jaar was ik 4e, nu wil ik graag toch eens op het podium eindigen."
Daarvoor rekent Alleman vooral op het slot van de achtdaagse. "Ik kijk uit naar de laatste 2 etappes in Stellenbosch en de koninginnenrit in Wellington."
Als de schaduwfavoriet tot slot de vraag krijgt wie volgens hem de Cape Epic wint, klinkt het vol spanning: "Het zou wel eens een verrassing kunnen worden dit jaar."
Een Belg op nummer 1, bijvoorbeeld? Over 9 dagen kennen we het antwoord.
