Onze reporter Sammy Neyrinck kroop tijdens Parijs-Roubaix in het spoor van Mathieu van der Poel. De Nederlander sprak na zijn monumentale overwinning openhartig over zijn gevoel voor, tijdens en na de Helleklassieker. "Solo van een rondje op de piste van Roubaix kunnen genieten, was een uniek moment", klonk het.
Vorig jaar spoelde hij er zijn ontgoocheling af, vandaag verdiende Mathieu van der Poel zijn eigen naamplaatje in de iconische douches van Roubaix.
"Ik heb hier al vaak gedoucht, maar nog nooit als winnaar", glunderde de kersverse triomfator van Parijs-Roubaix bij onze reporter Sammy Neyrinck.
En zeggen dat hij niet graag over kasseien rijdt ...
"Tijdens trainingen en verkenningen is het zeker niet mijn favoriete terrein, maar tijdens wedstrijden valt het al iets beter mee", grapte hij.
Als ik zou mogen kiezen, dan had ik deze manier van winnen gekozen.
De Nederlander kwam na een solo van 15 kilometer alleen over de streep in Roubaix. "Als je als renner mag kiezen, dan wil je hier op deze manier winnen. Ik heb een rondje kunnen genieten op die piste. Dat was een uniek moment."
"Vroeger zou ik daar minder van genoten hebben, maar nu heb ik het moment toch proberen opnemen in mezelf. Ik besef dat het op deze manier - solo, na een sterke teamprestatie én met Jasper (Philipsen) als runner-up - waarschijnlijk nooit meer zal gebeuren."
The Perfect Storm voor het pechvrije Alpecin-Fenix: met drie man in de finale, met twee op het podium.
"We zullen dit vanavond nog goed vieren", vertelde Van der Poel met een stoutmoedige glimlach. "Het aandeel van mijn ploegmakkers in deze overwinning kan niet overschat worden."
De vlekkeloze dag van Van der Poel staat in schril contrast met de baaldag van zijn concurrent Wout van Aert, die door pech het wiel van de Nederlander op Carrefour de l'Arbre moest lossen.
"In Roubaix heb je niet enkel goede benen nodig. Je moet ook een stevige portie geluk hebben om hier te triomferen. Het is ontzettend jammer voor Wout dat hij nét daar pech heeft gehad. Anders - daar moeten we eerlijk in zijn - hadden we een totaal ander slot gehad."
Elkaars rug inzepen deden ze niet, maar na de wedstrijd bezegelden de twee hun titanenduelletje wel met een oprechte handshake.
