"Catenaccio in de koers": hoe DSM op de Kortekeer ook bij Van der Poel cynisch applaus ontlokte
En dat allemaal voor een 19e plaats van John Degenkolb in Oudenaarde? DSM was gisteren de risee van het peloton na een toneeltje op de Kortekeer. Ze barricadeerden het volledige pak en werden hard op de korrel genomen. Maar waarom pasten ze die tactiek toe en waarom bleef alles onbestraft?
Wat Trek-Segafredo kan, kunnen wij ook. Was dat wat er in de koker bij DSM speelde gisteren tijdens de Ronde van Vlaanderen?
In Dwars door Vlaanderen haalde de ploeg van Jasper Stuyven een oude tactiek vanonder het stof: de rem bruusk optrekken op de hellingen en er daarna plots de beuk ingooien.
Het resultaat van zo'n surplace bergop: in de afdaling gaat het loeihard, renners nemen extra risico's om terug te keren en valpartijen en nog meer hectiek zijn dan voorspelbaar.
Gisteren nam DSM de fakkel over. Op de Kortekeer, de 3e helling van de dag na bijna 150 kilometer, trok de ploeg van John Degenkolb een muur op.
"Sorry, maar ik zie dit niet graag", ergerde José De Cauwer zich tijdens de file. "Het lijkt wel afsprinten op de piste met een surplace bovenaan de wielerbaan", maakte Karl Vannieuwkerke de vergelijking.
Is dit dan het nieuwe wielrennen, een tactische ingeving anno 2023? Geenszins.
Vooral Sky had er een patent op, ook op de Kortekeer. Kijk maar naar deze fase met stapvoets verkeer uit de Ronde van Vlaanderen in 2019.
"Een kans om energie te sparen"
Maar wat bezielde DSM op de Kortekeer? De ploeg had geen pion in de ontsnapping en had er dus geen baat bij om die vlucht te beschermen.
Bij de WorldTour-ploeg beseften ze goed genoeg dat hun actie niet gesmaakt werd (zie verder).
In het persbericht na de race gaf John Degenkolb dan ook een verklaring: "We hebben hard geprobeerd, maar we hadden niemand mee in de kopgroep."
"Op de sleutelmomenten was positionering erg belangrijk en we probeerden de snelheid te bepalen zoals Trek-Segafredo dat in Dwars door Vlaanderen ook had gedaan op dat punt van het parcours."
"Het was voor ons ook een kans om energie te sparen voor later en om dan onze kaarten uit te spelen."
DSM-coach Phil West formuleerde het als "teamwork" om "onze positie op de smalle hellingen te verdedigen zodat we goed over de top kwamen voor het gevecht richting de volgende hindernissen".
De communicatiecel van DSM verwijderde alleszins een tweet van tijdens de wedstrijd.
Catenaccio in de koers
Net die strijd en de snelheidsverhoging op de top verklaren waarom renners en wielervolgers op hun achterste poten stonden.
Op de Kortekeer zakte de snelheid tot - u leest het goed - iets meer dan 3 km/u en moesten sommige lieden (net niet) voet aan de grond zetten.
Het bolletje dat door de slakkengang gevormd was, werd door de stroomstoot plots een lang lint waardoor alle achterblijvers nóg meer risico's namen om terug te keren.
De nervositeit die sowieso al huizenhoog is in een koers als de Ronde van Vlaanderen, werd zo onnodig geprikkeld.
Cynisch applaus van Mathieu van der Poel
Tijdens de koers regende het al verwensingen richting DSM. Jonas Rickaert, ploegmaat van Mathieu van der Poel bij Alpecin-Deceuninck, foeterde.
"Zijn die ploegen daar nu trots op? Gaan ze nu de rest van de koers dragen?", schreef hij op Twitter.
Na de aankomst was er hoongelach: "Waar zit die ploeg van de Kortekeer?"
Rickaert gaf wellicht van jetje omdat zijn kopman Mathieu van der Poel mee de dupe was van de betonwerken van DSM.
Van der Poel zat achteraan het pak en moest dus - nog maar eens - een inhaalbeweging maken.
Zijn cynisch applaus op Twitter zondagavond laat sprak boekdelen.
Waarom greep de UCI niet in?
Op de sociale media werden vele verzoeken geformuleerd richting de Internationale Wielerunie UCI en de commissarissen en juryleden om in te grijpen.
Dat is woensdag en gisteren niet gebeurd, ook al lijkt het reglement die optie wel toe te laten.
Artikel 6.1 stipuleert dat een renner beboet, uitgesloten of gediskwalificeerd kan worden bij "obstructie om de bewegingen van een renner of auto te verhinderen of af te remmen".
De jury liet de fase gisteren blauwblauw met de VAR. Een mogelijke verklaring is dat de bewijslast veelal niet sluitend is en voer voor interpretatie is.
Zat zo'n team daar toevallig met enkele mannetjes op de eerste rij en is zo'n blokkade een toevallige samenloop van omstandigheden? Waren handgebaren om die zet te dirigeren duidelijk zichtbaar of niet?
De vergelijking met het voetbal is plots niet veraf: was de overtreding intentioneel of niet?
Met juridische procedures in het achterhoofd is het niet uitgesloten dat de koersrechters dan een oogje dichtknijpen, al zal elke ploeg toch gewaarschuwd zijn na het dubbele schouwspel in de Vlaamse Ardennen.
