Bliksemafleider die als leeuwin over hem waakt: wie is “lieve Truus”, de vrouw achter Louis van Gaal?

"Denk jij dat ik normaal oranje onderbroeken draag? Dat doe ik uit respect voor mijn lieve Truusje."

"Je kan wel naar het hotel komen, Truus. Gewoon bij mij op m’n kamer. Even een wippie maken."

"Bondscoach van België? Dan moet je Truus overtuigen."

*

Bij de persmomenten van Louis van Gaal ging het dit WK (uiteraard) over voetbal, maar óók opvallend vaak over zijn echtgenote.

Geen bondscoach die zijn levensgezel zo dikwijls vernoemde als de Nederlander. Steeds met liefde, geregeld met een knipoog, soms als welgekomen bliksemafleider.

Het Nederlandse AD doopte Truus - heerlijk oer-Hollandse naam - zelfs om tot "moeder van de natie".

"Volkomen naturel overbrugt ze de afstanden tussen KNVB-bobo’s, stafleden, spelersvrouwen, sponsors en journalisten, zonder al te opzichtig op de voorgrond te treden."

Dat laatste doet haar man al meer dan genoeg.

Truus Opmeer is 40 wanneer Louis van Gaal haar levenspad kruist.

De zakenvrouw werkt op dat moment als hoofd evenementen voor kredietinstelling Nationale Nederlanden en zoekt voor het WK '94 in de VS een vlotte gastspreker.

Geboekte eerste keuze Dick Advocaat moet passen, want hij wordt onverwacht bondscoach. De trainer raadt collega-coach Louis van Gaal aan als alternatief.

Truus vindt hem op basis van zijn vurige persconferenties bij Ajax "een eikel", maar zal op aandringen van haar baas toch de Amsterdammer overtuigen.

Zonder zichtbare tranen dragen ze op dat moment allebei recent verdriet met zich mee. Louis is zijn eerste vrouw Fernanda een half jaar eerder verloren aan kanker, Truus is na een huwelijk van 18 jaar gescheiden.

Toch hangt er snel wederzijdse aantrekking in de lucht. Zeker omdat de twee mondige karakters elkaar durven te triggeren.

Een anekdote van Truus: "Toen we de eerste keer afscheid namen, wilde ik ook eens vlot doen en zei: "Nou, zullen we elkaar vanaf nu dan maar tutoyeren?" Nee, antwoordde Louis, daar vind ik het nog te vroeg voor."

Omgekeerd twijfelt zij geen moment om Van Gaal erop te wijzen dat zijn donkere onderbroek zichtbaar is onder een lichtkleurig pak.

Plagen is...

Liefde vragen, dus.

Vanaf dan wordt Truus meegezogen in de dolle carrière van haar latere man. Van Barcelona, over München, tot in Manchester.

Bij de Engelse topclub heeft ze zelfs sneller dan Van Gaal door dat er strubbelingen heersen in het bestuur. "Vrouwelijke intuïtie", zou haar man het noemen.

Natuurlijk is/was er ook het driedelige verhaal bij de Nederlandse nationale ploeg.

Vooral tijdens de tweede ambtstermijn leert Truus de donkere kant van de medaille kennen. “Ik kreeg om de haverklap de meest vreselijke sms’jes van mensen", vertelde ze aan een Nederlands weekblad.

"Met berichten als: wacht maar, we weten je te vinden”, vertelde ze aan Story. "Ze wensten me zelfs de verschrikkelijke ziekte toe waar Louis’ eerste vrouw aan overleden is.”

In die periode schrijft ze in haar dagboek dat "Louis nooit, nooit, nooit meer bondscoach van Nederland mag worden".

Toch kwam er een derde hoofdstuk. "Toen ik merkte hoeveel zin hij erin had, dacht ik: wie ben ik om te zeggen dat het niet mag?"

Tijdens de lange carrière van Van Gaal verdedigt Truus haar man als een leeuwin. "Ik ben eigenlijk soft en Truus is hard", lachte de trainer daar ooit over.

Zo schrikt ze er niet voor terug om - zonder medeweten van haar man - boze sms'jes naar journalisten te sturen. Truus belet zelfs dat Van Gaal zich na een jarenlange ruzie excuseert bij Johan Cruijff.

Ondertussen houdt ze ook het huishouden recht.

"Want moet ik Louis vragen om boodschappen te doen als hij laat thuiskomt?", aldus Truus.

"Bovendien: als hij wél meegaat naar de supermarkt, is het ook geen pretje. Iedereen begint tegen hem te ouwehoeren, in welk land we ook zijn. Dan doe je er drie keer zo lang over."

Ongetwijfeld doet Truus er nu ook zonder Louis iets langer over in de winkels.

Het voorbije jaar komt ze - zonder daar zelf om te vragen - prominenter op de voorgrond. In de documentaire Louis is de warme liefde bij het koppel een rode draad.

Zeker nadat Van Gaal zijn kankerdiagnose te horen krijgt. "Ik lig er ’s nachts wakker van als de controles in het ziekenhuis eraan komen. Hij lacht dan mijn zorgen het liefst weg: "Zo gauw ben je niet van me af, hoor.""

In aanloop naar het WK is Truus ook gasthoofdredacteur van het populaire vrouwenblad Nouveau. Een verzoek waarvan Van Gaal naar verluidt zei: "Moet je doen, Truus. Nu draait het eens om jou."

Louis ziet zichzelf graag, maar zijn Truus nog veel liever.

"Want ze is een positief ingestelde tante, met een lach op haar gezicht, die welbespraakt is, er verzorgd uitziet en goed gekleed gaat. En die zich aan afspraken houdt. Zo simpel is het."