Twee weken geleden maakte Nafi Thiam (28) bekend dat ze het over een andere boeg gooit. De olympische kampioene op de zevenkamp kiest na 14 jaar voor een nieuwe coach. Michael Van der Plaetsen leidde zijn broer Thomas naar een Europese titel in de tienkamp. "Ik schuif de kampioenschappen niet opzij, maar ik denk nu ook aan records en wil het maximum van mijn potentieel bereiken. En Parijs worden wellicht mijn laatste Spelen."
Na haar verrassende coachwissel leek Nafi Thiam naar de VS te lonken, maar ze zoekt het dichter bij huis. Nu ja, met Michael Van der Plaetsen bindt ze zich aan een trainer die hoofdzakelijk in Zuid-Afrika woont en werkt.
"Maar ik verhuis niet naar Zuid-Afrika", lachte Thiam tijdens een digitaal persmoment. "Ik zal ginds langere stages afwerken, maar ik blijf ook in Luik trainen. Dat zal ook vaak met Michael zijn."
Van der Plaetsen is geen onbekende voor Thiam. In Tokio sprong hij al even in toen coach Roger Lespagnard door een discutabele coronatest korte tijd niet in het stadion werd toegelaten.
"Maar ik heb niet beslist op basis van zo'n korte samenwerking. Ik heb bij 6 à 7 coaches inlichtingen ingewonnen, daarna was er een schifting naar 3 namen. Met hen heb ik uitvoerig gesproken."
"Michael wordt mijn hoofdcoach, maar ik zal met meerdere personen samenwerken. Ik wil van hen leren."
"Ik zocht een coach die daar voor openstond. Alles zal via Michael verlopen. Ik heb 1 coach, maar ik luister naar meer specialisten."
"Ik schuif de kampioenschappen niet opzij, maar ik wil records"
De verandering van lucht kwam al bij al als een donderslag bij heldere hemel, maar Nafi Thiam gaf aan dat ze haar beslissing "niet van vandaag op morgen heeft genomen".
"Ik heb er lang over nagedacht. Het was een rijke samenwerking, maar na 14 jaar wil ik blijven leren en evolueren. Werken in je comfortzone is geruststellend, maar je evolueert als persoon en atleet. Ik wilde in deze fase op een andere manier werken."
"Wat Michael me dan kan bijbrengen? Ik zal geen vergelijkingen maken. Het heeft geen zin om te zeggen wat eventueel beter of anders zal zijn. Maar misschien wordt het minder traditioneel, iets moderner."
Kampioenschappen blijven een doel. Ik wil medailles blijven winnen, maar ik denk nu ook aan punten, scores en records.
Een nieuwe of andere benadering, met andere woorden, maar ook qua doelen. Thiam is tweevoudig olympisch, wereld- en Europees kampioen.
"Kampioenschappen blijven een doel. Ik wil medailles blijven winnen, maar ik denk nu ook aan punten, scores en records. Ik wil zo ver mogelijk geraken. Ik wil het maximum van mijn potentieel bereiken."
Het ziet er dus naar uit dat Thiam haar zinnen heeft gezet op het Europees en het wereldrecord op de meerkamp.
"Als ik verder wil geraken, dan moet ik het ideale kader vinden. In mijn comfortzone zou ik dat niet bereiken. Dat doe ik misschien ook niet na deze verandering, maar ik wil het wel proberen."
"Let op, ik schuif de kampioenschappen niet aan de kant, maar ik wil records. Ik zeg geen neen tegen medailles, maar ik wil aftasten waar ik geraak."
"Parijs 2024 worden wellicht laatste Spelen, maar het is niet de terminus"
Nafi Thiam bestempelde 2023 vandaag dan ook als een potentieel "overgangsjaar". 2024 is het grote doel met de Spelen in Parijs.
En Thiam, nu 28 jaar, benadrukte uitvoerig dat de Franse hoofdstad niet de eindhalte hoeft te zijn of zelfs zal zijn.
"Ik zeg niet dat mijn carrière na Parijs voorbij zal zijn. Je kunt tegelijk goed zijn op de Spelen en op de lange termijn op records azen. Dat is mogelijk."
"Neen, Parijs wordt niet de terminus. Of dat hoop ik toch. Maar dat worden wellicht mijn laatste Spelen. En ik vind ook dat je je carrière niet altijd hoeft te beëindigen na Olympische Spelen. Ik voel me alleszins goed."
Neemt Thiam, tot slot, een (berekend) risico? "Ja en neen", klonk het.
"Je hebt altijd schrik. Misschien zouden sommigen op veilig spelen, maar dat wil ik niet doen. Ik kan alleen maar eerlijk zijn tegenover mezelf en ik heb nog grote doelen."
