Waarom valt Primoz Roglic zo vaak? "Zijn schrikgehalte ligt als ex-schansspringer te laag"

Primoz Roglic solliciteert de laatste twee wielerseizoenen voor de trofee van Pineut van het Peloton. Het lijstje valpartijen van de Sloveen in het rondewerk oogt even indruk- als meelijwekkend. 

In Parijs-Nice vorig jaar verloor hij de eindzege door een val, in de Tour moest hij om dezelfde reden opgeven. 

Dit jaar kende hij in de Tour hetzelfde lot en deed hij dat "kunstje" in de Vuelta nog eens dunnetjes over. Een mens zou voor minder moedeloos worden.

Aan tafel in Vive le Vélo zochten ze naar een verklaring voor de malchance van Roglic. "Het voorval met de strobaal in de Tour dit jaar, daar kon hij niets aan doen", vertelt Ine Beyen. "Maar zijn val in de Vuelta vorig jaar, als leider in een afdaling, daar nam hij te veel risico."

"Dat is geen toeval. Je hebt altijd wel wat renners die wat vaker dan een ander onderuit gaan."

(lees verder onder de link)

"Je kan niet zeggen dat Roglic niet met de fiets kan rijden", vult Tom Steels aan. "Sommige valpartijen zijn nu eenmaal niet te vermijden."

"In een peloton moet je al je zintuigen gebruiken. Als je een slingerbeweging ziet tweehonderd meter voor je, dan weet je dat het gaat komen. Dat zijn dingen die je maar moeilijk kan uitleggen. Je hebt dat of je hebt dat niet."

"Als je bijvoorbeeld Julian Alaphilippe in de regen naar beneden ziet rijden, dan kan je dat niet geloven. Maar Julian kan ook op zijn handen over tafel lopen."

Roglic ruilde in 2011 een leven als topschansspringer om voor een leven als wielrenner. Pas in 2016 brak hij door bij Jumbo-Visma, op 27-jarige leeftijd. 

"Bij de jeugdcategorieën leer je heel veel op vlak van stuurmanskunsten en anticiperen in een peloton", zegt Steels. Die ervaring kon Roglic als jonge renner nooit opdoen.

"Het niveau in het peloton is zo hoog tegenwoordig, niet alleen fysiek maar ook technisch", vult Bert De Backer aan.

"Fysiek is Roglic zo goed dat hij snel de kloof heeft kunnen overbruggen, maar op technisch vlak mist hij heel wat vlieguren."

"Iemand die schansspringt moet ongelofelijk veel moed hebben", gaat Steels verder. Daardoor ligt zijn schrikgehalte misschien te laag en neemt hij iets te veel risico."