Dit heeft Vuelta deze week in petto: beestachtige slotklim, loeisteile muur en venijnige heuvelritten

De talrijke Nederlandse fans maken morgen plaats voor koersgekke Basken.

Veel vlakke wegen zijn er niet meer te bespeuren. De top van het laatste klimmetje (7,3 km en 4,8% gemiddeld) ligt op 14,5 km van de streep. Dodelijk voor de sprinters.

Aankomen doen de renners op een aankomst voor punchers. De laatste 900 meter stijgt gemiddeld 8 procent.

Koren op de molen van Ethan Hayter of Julian Alaphilippe? Of slaat Roglic al een 1e keer toe met bonificatieseconden als kers op de taart?

Ook de 2e dag in het Baskenland zal de heuvelspecialisten doen lekkerbekken. Het parcours ligt bezaaid met het ene pittige knobbeltje na het andere.

Net als dinsdag ligt de top van de laatste hindernis op 14,5 km van de streep. De Alto del Vivero is met een gemiddelde stijging van 8% over 4,6 km de ideale springplank voor een sterke vluchter in de kopgroep.

3 jaar geleden voerde Philippe Gilbert in Bilbao nog eens een kunstje op. Wie staat er woensdag in de schijnwerpers?

De klassementsmannen zijn donderdag aan zet met de 1e aankomst bergop in deze Vuelta.

De Pico Jano is zeker niet de lastigste slotklim: 12,6 km en 6,5% gemiddelde stijging.

Het is een onregelmatig ding met een stevige aanhef: de eerste 4 kilometer stijgen gemiddeld 8,5%. In het middenstuk vlakt het wat af om in de slotkilometers nog eens te pieken tot 15%.

Welke klassementsmannen krijgen een 1e tikje? En wie krijgt een vertrouwensboost? 

Als de sprinters deze week een blik werpen op het roadbook, zullen hun ogen niet fonkelen van vreugde.

De laatste 65 kilometer van de vrijdagetappe zijn nochtans vlak en in dalende lijn. Spek voor de bek van de snelheidsduivels zou je dan denken.

Maar een lange klim van 22,5 km iets voorbij halfweg verwijst de sprintersplannen naar de prullenmand. "Het wordt 6 dagen overleven deze week", besefte Belgisch kampioen Tim Merlier gisteren na zijn gemiste sprintkans in Breda. 

"Onmenselijk, ongezond", klinkt het in artikels over de 2e slotklim in deze Vuelta.

Elk jaar tovert de Vuelta een nieuwe beestachtige klim uit haar hoed. Deze keer valt de Collado Fancuaya die eer te beurt: 9 km klimmen met een gemiddelde stijging van 10%.

De steile slotklim oogt in het begin nog lief voor de renners. Maar met pieken tot 17 procent zullen de klassementsmentsmannen in de slotkilometers een eerste echte veldslag uitvechten.

Muurhagedissen zullen zich daags voor de 2e rustdag volledig kunnen uitleven op Les Praeres, een loeisteile muur met percentages tot 24%.

Vergelijk het met de Muur van Hoei, maar dan wel 3 keer zo lang. Spektakel verzekerd!

4 jaar geleden kroonde Simon Yates zich daar tot de beste muurklimmer. De Brit veroverde toen ook de leiderstrui, die hij niet meer afstond.