Sarina Wiegman, de Nederlandse architecte achter het Engelse succes: "Team ademt vertrouwen door haar"
Met duizelingwekkende statistieken liet ze de Engelse voetbalfans dit toernooi kirren van het plezier. Vandaag kon Sarina Wiegman die statistieken ook omzetten in een Europese titel. De hype rond de thuisploeg is nooit groter geweest, met dank aan een Nederlandse aan het roer. "Als ze voorbij de kiosk wandelt, voelt ze de druk van de krantenkoppen", weet NOS-journaliste Suse van Kleef.
Met Engeland won ze 18 van de 20 wedstrijden met een doelpuntensaldo van +100. Sarina Wiegman legt verbluffende cijfers op tafel.
"We zijn niet verbaasd, maar bewonderen haar meer", zegt Suse van Kleef vanuit Nederland. De journaliste van NOS haalt de loftrompet voor haar landgenote boven, die moet afrekenen met torenhoge verwachtingen.
"Een geweldige ploeg, in eigen land én goed gepresteerd in de voorbereiding: Engeland moet gewoon Europees kampioen worden."
En zo geschiedde, de cijfertjes werden vandaag omgezet in een delirium in Wembley. De Nederlandse trainster gidste haar ploeg naar de langverwachte Europese titel.
Baken van vertrouwen
Sarina Wiegman is niet alleen een tacticus op het veld, ook naast de grasmat weet ze perfect hoe ze haar ploeg naar rustig vaarwater stuurt. "Het hele toernooi praatte ze alleen maar over de volgende wedstrijd en niet over "de geschiedenis" die ze konden schrijven."
"Zo voelen haar speelsters geen druk, omdat Sarina die weghaalt", weet Van Kleef. "Haar aanwezigheid aan de zijlijn zorgt ervoor dat de kern vertrouwen heeft en ontspannen is."
En als de druk tijdens de 90 minuten dan toch iets te hoog oploopt, is dat geen reden tot paniek. "Ze heeft een plan A, B, C én D. Daardoor weet iedereen: het komt wel goed. Dat zag je ook tegen Spanje, waar iedereen bleef voetballen na de tegentreffer."
Ook vandaag moest plan B aangewend worden. Met succes.
Natuurlijk voelt ze nu ook de druk, ze is niet gek.
Toch zal zelfs het baken van vertrouwen kriebels gevoeld hebben tijdens de EK-finale in Wembley. "Natuurlijk voelt ze druk, ze is niet gek", lacht Van Kleef. "Als ze voorbij de kiosk wandelt, voelt ze de druk van de krantenkoppen. Maar die kan ze goed van zich afzetten."
"Bij Nederland moest ze nog wennen aan de druk en de media. Bij Engeland is die nog heel wat groter. Ze moest Europees kampioen worden, voor die taak heeft ze nog nooit gestaan. Maar ze blijkt dus in staat om zo'n groep - met die hoge verwachtingen - heel goed te managen."
Overbodige stap naar mannenvoetbal?
Wil Sarina Wiegman met haar palmares binnenkort de overstap maken naar het mannenvoetbal? "Op de langere termijn zie ik het misschien wel gebeuren, al wil ze werken met de wereldtop. De Engelse vrouwen en hun faciliteiten zijn dat. Ze zal dat niet zomaar willen inwisselen voor eender welke mannenploeg."
Volgens Van Kleef rijst er door het idee een belangrijke vraag: "Wil je liever Serena Williams trainen of Botic van de Zandschulp? Ik zou het wel weten."
"Daarenboven is de mannelijke voetbalwereld misschien nog niet klaar voor een vrouw aan de leiding. Als je aan een nieuwe uitdaging begint, wil je met open armen ontvangen worden. Daar twijfel ik aan. Het is een cultuur waar je als vrouw misschien geen zin in hebt."
Toch sluit ze niet uit dat Wiegman ook op dat vlak vriend en vijand verrast. "Als je het hebt over rolmodellen, prijkt ze bovenaan de lijst. Heel wat vrouwen en mannen kunnen naar haar opkijken", concludeert Van Kleef.
