Thijs Zonneveld sprong op het laatste moment in toen Bradley Wiggins ziek afzegde voor Vive le Vélo. Geen betere tafelgast dan de Nederlandse columnist om het straffe verhaal van Fabio Jakobsen te duiden sinds zijn zware crash in de Ronde van Polen.

“Dit is de vervolmaking van de comeback. We wisten dat het niet verbazend zou zijn als hij een rit zou winnen in de Tour, als je kijkt hoeveel sprints hij het afgelopen jaar gewonnen heeft. Maar ik moet mezelf soms echt vergewissen van de datum waarop hij is gevallen."

"Of de datum dat ik tegenover hem zat toen hij voor de eerste keer een interview deed en hoe kapot hij toen was. Zijn toekomst was toen één groot vraagteken. Hij wist niet eens of hij überhaupt nog kon fietsen of wielrennen en zeker niet of hij ooit nog sprinter kon zijn op het hoogste niveau. Dat was Kerstmis 2020, dus amper anderhalf jaar geleden."

"Zijn contract liep toen tot eind 2021 en hij had toen echt het scenario in zijn hoofd dat hij dit jaar in een fabriek zou werken. In plaats daarvan wint hij nu een Touretappe. Die stap terug moeten we wel elke keer maken.”

Zonneveld heeft Jakobsen zien veranderen na zijn zware val. “Toen hij 18 jaar was, was hij één pak branie. Hij had toen echt de grootste bek aan tafel bij zijn opleidingsploeg, hij maakte met iedereen grappen. Toen hij de Scheldeprijs won, was hij ook nog meer een jongen."

"Na de crash is dat enorm veranderd. In zijn interview na Kuurne-Brussel-Kuurne alludeerde hij ook meteen op de oorlog in Oekraïne. Hij is letterlijk in één klap volwassen geworden.”

Jakobsen won niet alleen de sprint in Nyborg, hij schuwde ook het duel niet met Peter Sagan, die zoals vanouds risico’s nam. Jakobsen smeet zich zonder angst in het gewoel. “Ik vind dat het knapste van zijn comeback. Het was al de vraag of hij fysiek weer beter zou worden, maar dat je je er op deze manier ook weer tussen gaat gooien…"

"Hij heeft letterlijk aan zijn verloofde moeten vragen: vind je het goed dat ik überhaupt nog ga wielrennen? Zij kijkt ook niet, ze gaat in de keuken zitten als er een massasprint is. Sagan is één van de grootste blokken beton in het peloton. Als die je aan de kant probeert te zetten en jij gewoon geen millimeter wijkt, ik kan het me bijna niet voorstellen dat je dat durft.”

Fabio Jakobsen kwam ook zelf nog even aan het woord in Vive le Vélo, bij Maarten Vangramberen. In tegenstelling tot ploegmaat Yves Lampaert een dag eerder was het besef bij Jakobsen wel al doorgedrongen.

"Ik kan het wel geloven. Ik heb er naartoe geleefd, het werd ook een beetje van mij verwacht. Ik ben blij dat het gelukt is en dat ik iedereen op deze manier kan
terugbetalen." 

"De sfeer was gisteren al goed in de ploeg na de winst van Yves. Ik was blij voor hem en wilde zelf ook graag. Toen zei hij meteen: morgen gaan we voor jou. Het is supergaaf wat Yves voor mij gedaan heeft. Dat hij na die val zo terugkwam, laat zijn karakter zien. Hij is in een goede conditie en een superploegmaat."

Heeft Jakobsen al een berichtje gekregen van Mark Cavendish, wou Maarten nog weten. “Ik heb nog niet gekeken op mijn telefoon, maar ik weet zeker dat hij blij voor mij is. Hij gaf me voor vandaag ook het advies om te vertrouwen op mijn ploegmaten, want dit is dé ploeg met dé lead-out. Dat advies heb ik gevolgd.” 

Jakobsen is nu niet langer de renner die gevallen is, maar misschien wel de beste sprinter ter wereld? "Dat hoop ik, vandaag in elk geval wel, denk ik. Het is bijna een sprookje, ik ben heel dankbaar dat ik hier mag zitten en dat ik erover kan vertellen."

Die noodlottige val in Polen heeft Jakobsen als mens alvast sterk veranderd. “Ik
ben niet meer boos geworden en heb geen mensen meer uitgescholden. Dat is het allemaal niet waard. Ik ben in anderhalf jaar tien jaar wijzer geworden.”