Bijgeloof à la Oldani in het peloton: "Je probeert jezelf van alles wijs te maken"

Wie Stefano Oldani plots zijn linkerteelbal ziet aanraken, weet dat er net iets onheilspellends is gebeurd. De Italiaan van Alpecin-Fenix, gisteren winnaar in Genua, is erg bijgelovig.

"Hij zal een zoutvat nooit rechtstreeks aanraken", vertelt zijn ex-ploegmaat Thomas De Gendt bij Sporza. "Dat is typisch iets voor wielrenners. Iedereen heeft zo zijn gewoonten."

De Gendt zelf kan ervan getuigen. "Het is zo dat als je een koers wint en je hebt bijvoorbeeld die ochtend je rugnummer eerst rechts vastgemaakt - dat is nu niet zo bij mij - dan zal ik dat de dagen erna ook doen. Het brengt niets bij, maar baat het niet dan schaadt het niet."

Er zijn ook heel wat cijferfetisjten in de koers. De Gendt is geen uitzondering. "Alle cijfers die op 1 uitkomen als je ze optelt of aftrekt, doen aan winnen denken. Zelf heb ik een goed gevoel bij 103, waarmee ik mijn eerste grote zege behaalde. Vannacht sliep ik op kamer 103, dus wie weet..."

In deze Giro rijdt De Gendt met nummer 152 rond. "Geen speciaal nummer", vindt hij zelf. Nochtans, oppert Renaat Schotte, 5-2-1 is gelijk aan 2. Staat dat voor een 2e ritzege? "Of een 2e plaats, of de 2e groep, of 20 minuten achterstand...", steekt De Gendt er zelf de draak mee.

Dries De Bondt rijdt samen met Stefano Oldani in deze Giro. Van vreemde bijgeloven heeft hij nog niets gemerkt bij zijn ploegmaat. De voormalige Belgische kampioen heeft een andere kijk op het bijgeloof.

"Ik probeer mijzelf op voorhand van alles wijs te maken. Het begint door er zelf in te geloven. Als je daarvan overtuigd bent, kom je al ver."

"Zo heb ik ooit eens toegeleefd naar een BK, waar ook niemand dacht dat ik een kans had. Maar toch viel alles in zijn plooi. Als je erin gelooft, gebeuren er soms ongelooflijke dingen."

"Vroeger durfde ik ook al eens stout aan te kondigen dat ik zou winnen. Dat geeft je een extra drive tijdens de koers, dan komen er allerlei endorfines vrij en haalt het beste in je naar boven."