Renaat Schotte: "Wouter Weylandt blijft leven in de herinnering"
Niet alleen de Belgische media kijken met Wouter Weylandt in gedachten naar de Giro-rit van vandaag, die voor het eerst weer de noodlottige Passo del Bocco aandoet. Ook in het buitenland zijn ze Weylandt en zijn dodelijke val in de Giro van 2011 niet vergeten. Zo nodigde Eurosport Renaat Schotte, toen commentator en nu onze vaste man in de Giro, uit om uit te leggen hoe speciaal deze dag is.
Bij alle betrokkenen komt die dramatische 9 mei 2011 weer naar boven, toen Weylandt in de afdaling van de Passo del Bocco met zijn pedaal een muurtje raakte. Elf jaar maakte de klim met de gevaarlijke afdaling geen deel meer uit van het Giro-parcours, tot vandaag. De organisatie houdt straks ook een kleine herdenking.
Hoe kijkt Schotte hiernaar? "Het voelt vreemd en voor mij hoeft het ook helemaal niet. Maar anderzijds is het wel mooi dat de Giro aan hem terugdenkt. Zijn ouders zijn hier ook in Italië om straks aanwezig te zijn bij een plechtigheid."
"Vanmiddag zal Giro-baas Vegni een krans neerleggen bij de plaats van het ongeluk. Het helpt allemaal bij het verwerkingsproces. Ik had niet gedacht dat het bij mij ook nog niet afgelopen was.“
Ik had niet gedacht dat het verwerkingsproces bij mij ook nog niet afgelopen was.
Schotte kreeg de vraag dat alle Vlaamse renners vandaag in de vlucht willen zitten om hem te eren. "Wouter zit in het Vlaamse collectieve geheugen", stelt Schotte. "Iedereen weet nog waar hij was die dag toen het gebeurde."
"Het is iets dat ons echt hard treft, gezien de plaats die wielrennen bij de Vlamingen heeft. Iedereen was daar heel erg door geraakt. En als je een wielrenner treft in Vlaanderen, dan tref je de gemiddelde Vlaming. In die zin komt het dubbel zo hard aan."
Familie en vrienden hebben alle gevoelens bij de nieuwe passage van de Passo del Bocco. "Het positieve van een herdenking is dat je zo wel aan Wouter blijft denken."
"Zo blijft hij toch een beetje leven in de herinnering. Dat moet toch een beetje een steun zijn voor zijn ouders, zijn vriendin en zijn dochtertje, dat haar papa nooit gekend heeft. Dat dochtertje mag dan vandaag ook bijzonder trots zijn."
Weylandt zit ook blijvend in de herinnering van onze wielerman. "Ik heb Wouter ook persoonlijk gekend, het was een geweldige gast."
