Kim Meylemans: "Als sportman is het moeilijker om je te outen dan als sportvrouw"

Een dag voor IDAHOT (de Internationale Dag Tegen Holebifobie en Transfobie) was er de coming out van Jake Daniels, een voetballer uit de Engelse tweede klasse. Hij is pas de tweede actieve voetballer die zich out als homo. 

"Ik denk dat het voor vrouwen toch wel makkelijker is om als lesbische uit te komen, dan voor mannen om uit te komen als homo", zegt skeletoni Kim Meylemans, die daar ook een verklaring voor heeft. "Van mannen wordt verwacht dat als het topatleten zijn, dat het sterke machomannen zijn. En daar past het stereotiepe beeld van een homoman niet bij."

Het ontbreekt de mannen ook aan rolmodellen. "Bij de vrouwen zijn er al heel veel, maar bij de mannen blijft het wat achter", zegt Meylemans. "Gelukkig zie je dat er op wereldniveau wel beweging in komt. Maar hier in Europa is er nog veel werk om die rolmodellen te zien ontstaan."

Coming out gaat vaak nog gepaard met afwijzing, zeker in de sportwereld. Gelukkig was dat niet het geval bij Kim Meylemans. "Voor mij was dat eigenlijk nooit een probleem. Skeleton is een sport waar je met een heel kleine groep atleten de hele wereld rondreist, dus we kennen elkaar allemaal heel goed. Ik heb dus gelukkig geen last gehad van confrontatie in de sport."

"Mijn entourage: familie, vrienden en mijn trainer hebben er ook nooit een probleem van gemaakt.” En dat is cruciaal, vindt Meylemans. “Dat is in de sport heel belangrijk, dat je trainers hebt die daar voor open staan en je niet anders beginnen te behandelen."

Toch was niet alles rozengeur en maneschijn, dat illustreert Meylemans met een specifiek voorbeeld. In 2017 had het WK bobslee en skeleton moeten plaatsvinden in Sotsji, Rusland, maar daar gingen heel wat atleten niet mee akkoord. Het was net uitgekomen dat Rusland massaal en systematisch dopinggebruik had verdoezeld tijdens de Winterspelen van Sotsji in 2014.

Ook Meylemans wou niet gaan en had daar nog een extra reden voor. "Ik heb toen gezegd: ik ga niet naar een land waar dopingzondaars niet worden bestraft, maar beloond en waar ik als iemand die uitkomt als lesbische wel een gevangenisstraf zou krijgen."

"Daarop heb ik een hele golf van Russische haat over mij heen gekregen. Ik kreeg commentaar op social media dat het goed was dat ik niet naar Rusland kwam, want lesbisch of homo zijn, dat is hetzelfde als kanker hebben. Dat was een ziekte en we moesten geholpen worden."

En het ging zelfs nog een stap verder. "Ik kreeg foto’s toegestuurd van geweerlopen die op de kamer gericht zijn. Hier in België kennen we dat niet echt. Hier is het allemaal vrij open en een non-issue. Ik zeg niet dat dat ook zo is bij mannen of bij transgender personen, want daar is nog veel werk aan de winkel."

"Ik was nog nooit in aanraking gekomen met zo’n gedrag, dus het was vooral een heel grote shock. Tegelijkertijd was het ook een bevestiging van mijn beslissing om niet naar Rusland af te zakken."