De momenten van onze ploeg op de Olympische Winterspelen: Bart Swings bedankt Sporza en de val van Valijeva

De olympische titel van Bart Swings zit voor jaren in het collectief geheugen. Inge Van Meensel mocht hem na zijn gouden race interviewen en kreeg een grote kampioen voor haar neus.

"Swings moest zijn verhaal nog een keer of 10 doen bij de collega's van de buitenlandse zenders, maar na het interview bleef hij even staan om te genieten én om ons te bedanken voor de aanwezigheid en de steun in Peking", vertelt Van Meensel.

"Ik was verrast. Het maakt van Bart Swings een nog grotere kampioen."

"Soms moet je wat geluk hebben en komt een mooi verhaal je tegemoet gewaaid", begint 8-voudig olympisch reporter Marc Willems.

"Op een avond zaten we met voormalig bobsleester Elfje Willemsen na te kaarten over de olympische dag. Een tafel naast ons zat iemand met een Jamaicaans truitje."

"Op zo’n moment knettert het in je hoofd van de synaptische verbindingen: bobsleeën, 1988, Calgary , Jamaica, Cool Runnings, ..."

"En inderdaad, daar zat Chris Stokes. De sprinter die in laatste instantie in het legendarische Jamaicaanse bobsleeteam was geraakt."

"Vriendelijke man en duidelijk blij dat hij nog 'ns zijn verhaal kon doen. Of hij bij de bobsleebaan een interview wilde geven? "Sure, I will be there, call me!" What we did."

Over de olympische finale van het kunstschaatsen is veel inkt gevloeid. U genoot van Loena Hendrickx, maar naast onze Belgische trots was er ook de val van de Russische tiener Kamila Valijeva (na haar positieve dopingtest).

Bert Sterckx: "Ik had niet gedacht dat ze zou falen. In de korte kür had ze laten zien dat ze erboven stond."

Toch liep het fout in de finale. Sterckx: "Logisch voor een 15-jarige: haar frêle schouders konden de druk niet aan. 

"Na haar tweede val wilde ik niet meer kijken, uit medelijden. Waarom hadden ze haar in godsnaam nog laten schaatsen?"

"En wat gebeurt er nu met Valijeva? Hoe wordt ze begeleid? Want voor haar loert er een levenslang trauma om de hoek."

Enkele dagen voor de competitie moest onze cameraman zijn lens richten op Kamila Valijeva tijdens de training. 

Jochen Maes: "Ik houd van mijn job en draai doodgraag beelden, maar voor een keer was ik er niet graag bij. Omdat Valijeva zo hard geviseerd werd door tientallen lenzen."

"Op de bus naar de training zat ze naar verluidt moederziel alleen op de bus. Ze hadden een meisje van 15 aan haar lot over gelaten. Dat heeft me hard geraakt."

Onze vliegende reporter Pieter Wittstock heeft de voorbije weken voor u koers gezet naar de diepvries van het snowboardpark.

Halverweg de Spelen kwam drievoudig olympisch kampioen en levende legende Shaun White er nog een allerlaatste keer in actie.

De kers op de taart volgde net niet. De 35-jarige Amerikaan zwaaide af met een 4e plaats in zijn geliefkoosde halfpipe.

Wittstock: "Na zijn allerlaatste finale nam White uitgebreid de tijd om de aanwezige reporters te woord te staan. Als kleine garnaal stond ik als laatste in een ijzige rij bij -15 graden Celsius."

"Helaas is White net niet tot bij ons geraakt. De Amerikaan werd overmand door emoties toen hij besefte dat het afgelopen was."

"White crashte in de interviewzone. Beelden die snel viraal gingen en meer zeiden dan een klassiek interview."