Paul Herygers zwaait het veldritseizoen uit met zijn 5 topmomenten: "Eli haalde dit jaar Sven Nys-niveau"

"Ik ben precies aan een winter bezig die een jaar geduurd heeft", zegt Paul Herygers als we aan zijn lijstje van 5 beginnen. De Sporza-cocommentator vindt dat we zeker geen pover veldritseizoen achter de rug hebben.  

"We zijn in september begonnen met heersers als Iserbyt, Van der Haar en Aerts. En toen kwam Van Aert erbij, waardoor je weer met een nieuw verhaal zat. Daarna kwam Pidcock ertussen die er als een grote meneer tegenaan ging."

Herygers kreeg naar eigen zeggen dan ook geen genoeg van het seizoen. "Je kan de Lotto winnen, maar is het niet beter om meerdere mensen een kleiner bedrag uit te keren. Gelukkig bestaat deze formule voor de cross."

Het is precies die variatie die in zijn top 5 van het seizoen terugkomt.

"Ik laat mijn volgorde chronologisch bepalen. Voor het eerste moment zakken we af naar de veldrit in Boom, de eerste van Wout van Aert. Ik heb het op een moment gepreveld tijdens mijn commentaar: is deze Wout van Aert niet de beste die we ooit in de cross gezien hebben? Het was geen bedrog."

"Overal waar hij startte, maakte hij kipkap van de tegenstand. Van de eerste trap daar in Boom was hij heer en meester. Op een halve ronde reed hij naar voor en knalde hij meer dan een minuut weg van de rest."

"In mijn ogen is hij de sterkste van het seizoen. Als Van Aert 20 crossen zou gereden hebben, dan won hij er 18."

"Daarna kom ik terecht bij Mathieu van der Poel. Iedereen dacht dat het na Dendermonde wel zou ontploffen in Zolder. Maar hij stapte uit koers. Het was het begin van alle leed, terwijl hij op dat moment conditioneel dik in orde was."

"Plots sprak men van een probleem met de knie én met de rug. Het verdict was keihard: de hele winter als regerend wereldkampioen moeten schrappen. Het was de grootste shock die we als liefhebber hebben moeten incasseren. Qua spankracht moet je hem hebben." 

"In dat opzicht lijkt er nu weer licht aan het einde van de tunnel, want Van der Poel is op stage vertrokken met de ploeg." 

"Dan kom ik eindelijk bij Eli Iserbyt uit. Hij haalde dit seizoen bijna Sven Nys-niveau. En elke keer moeten we herhalen "omdat ze er niet bij waren". Ik doe het ook niet graag, maar we moeten wel."

"Die zeges en de eindzege in de Wereldbeker. Dat was als een stier op een rode vod. Ik vond het vooral indrukwekkend in Flamanville. Daar pakte hij uit en gaf hij ons hoop op een wereldtitel."

"Waarschijnlijk hebben ze in de ploeg gezegd om er werk van te maken tot half december. Hij heeft getoond dat hij daarnaast een heel seizoen kan rijden. Tot en met het WK. Maar daar stak Pidcock een stokje voor."

"Pidcock was meteen mee toen hij in het veld kwam, maar dat was menselijk. Hij was mee, maar er waren ook koersen waar hij net niet won. Ik denk aan Namen, Hamme en Hoogerheide."

"In dat opzicht was er hoop voor de Belgen op het WK. Pidcock zou de minst straffe van de 3 toppers zijn. Die zouden we misschien wel aankunnen." 

"Maar op dat WK was hij vernietigend. Hij was superman, zoals hij over de finish kwam. Wereldkampioen worden maakt zo veel goed. Ik vind het wel vreemd dat hij op termijn van ploeg wil wisselen."

"Klassementskiller Lucinda Brand was dit seizoen de bazin van het veld. Maar ze heeft 1 vijand, dat oude vosje. Dat is niet te doen."

"Marianne Vos begon er al mee in de VS bij het begin van het seizoen. Je ziet ze dan een tijdje niet en na enkele weken komt ze met dezelfde basis terug."

"Hoe Lucinda Brand op het WK gereden heeft, dat was bewonderenswaardig. Brand had geen andere optie dan het strategisch aan te pakken en Vos af te matten. De wereld is gewoon hard voor iemand die niet snel is aan de finish. Dan ga je helemaal anders slapen en opstaan. Anders moet je 's nachts wakker liggen van de strategie."