Thomas Van der Plaetsen hoopt op WK atletiek, maar: "Hoe blijf ik wereldtop zonder coach?"

In 2021 zette Thomas Van der Plaetsen in Götzis zijn persoonlijk record neer op de tienkamp, maar in Tokio haalde hij de finish niet door een zware hamstringblessure. Sindsdien werkt Van der Plaetsen aan zijn comeback.

"Fysiek gaat het redelijk goed op dit moment. De revalidatie verloopt vlot, ik zit zelfs een beetje voor op schema", zegt Van der Plaetsen. "Ik kan nog niet alles doen. Ik ben wel weer opnieuw aan het werpen en ik kan ook lichtjes springen. Over een aantal weken hervat ik ook het sprinten."

"Het gaat wel vooruit. Ik ben al blij dat ik intussen weer functioneel ben, ook in het dagelijkse leven. Dat was de eerste maanden niet het geval."

Van der Plaetsen steekt niet weg dat hij het moeilijk gehad heeft na de ontgoocheling van de Spelen. "Ik heb niet gedacht aan stoppen, maar ik heb wel een moeilijke periode gehad", geeft hij toe. "Ik heb het grootste moment van mijn carrière gemist. Ik had wel wat tijd nodig om dat allemaal te plaatsen."

Dat is intussen gelukt, onder meer door te mediteren. "Ik doe dat al een tiental jaar. Als je met pijn in de zetel ligt, moet je wel iets doen met je gedachten. Meditatie is een goeie manier om alles op een rijtje te houden. Daar maak ik altijd wel tijd voor."

Van der Plaetsen heeft zijn portie blessures al wel gehad. Hoe gaat hij daarmee om? "Angst om je te blesseren, is er altijd. Maar in Tokio kon ik niks gedaan hebben om dat te voorkomen. Dat was gewoon pech. Het is frustrerend, maar ik neem het risico op blessures er nog altijd bij."

Naast zijn blessure op de Olympische Spelen kreeg Thomas Van der Plaetsen nog een tweede tik te verwerken: Sport Vlaanderen zette het contract van zijn coach en broer Michael stop.

"Hoe moet ik wereldtop blijven zonder coach? Ik zette vorig jaar de derde prestatie in Europa neer. Dan mag je toch zeggen dat mijn broer iets bereikt heeft als coach. Hij is bovendien pas eind december ingelicht, toen onze wintertrainingen al twee maanden aan de gang waren. Allesbehalve ideaal."

Ook bij de de Vlaamse Atletiekliga (VAL) blijft het stil. "Er is geen enkele hulp vanuit de federatie om het verlies van het contract van mijn coach op te vangen", klinkt het. "Hun verhaal is dat ze alles willen centraliseren in Gent, maar veel meer dan één gezamenlijke training plus kinésessie per week stelt dat niet voor."

Van der Plaetsen leeft ook in onzekerheid over zijn budget bij de VAL. "Het is eind januari en nog altijd is niet duidelijk hoeveel geld er dit jaar voor mij als atleet voorzien is. In het beste geval 6.000 euro. Ga ik toekomen om mijn trainingsstages te kunnen betalen? Geen idee."

"Op dit moment zijn dat voor mijn grotere vragen dan of ik aan Parijs 2024 denk of hoe lang ik nog doorga. Fysiek denk ik nog wel een aantal jaar mee te kunnen en ook technisch maak ik nog vooruitgang. Ik had vorig jaar mijn beste jaar. Dat zegt wel iets. En ik doe het nog altijd met plezier."

"Het is afwachten hoe snel ik herstel van mijn blessure. Het WK in Eugene is mijn motivatie. Het is bijna onmogelijk, maar wel mijn doel. Als ik technisch alles op peil kan houden, hoop ik zo ver mogelijk boven de 8.000 punten uit te komen. Ik voel me op mijn 31e nog totaal niet oud", klinkt het strijdvaardig.