Het WK-dagboek van Maarten Vangramberen: "Superschattig om Pidcock in het Nederlands te horen"

Het is Tom Pidcock geworden en het was ook meer een wegrit dan een veldrit. En hij is wereldtop op de weg.

Hij was wel heel zenuwachtig. Hij wou ook geen startinterview geven bijvoorbeeld, maar achteraf was hij poeslief. En hij heeft zich aan zijn afspraak gehouden. Na de cross in Herentals zei hij dat hij in het Nederlands zou antwoorden indien hij wereldkampioen werd.

Het was eigenlijk heel erg schattig om hem zo bezig te horen.

Een van de meest opvallende dingen zag ik na de koers. Het was een uurtje na de koers en ik zag plots een paar Belgische truien het bos induiken. Daan Soete stopte nog snel en ik vroeg: "Wat gaan jullie nu doen?"

En ze gingen dus die prachtige trails verkennen. En dat vind ik wel mooi. Want dat betekent dat die mannen gewoon graag fietsen. Er is niets leukers dan een onbekende plek met je fiets te gaan verkennen. En dat zelfs na een WK.

En ik heb nog iets gezien. Plots moest jij (Tess, red.) een foto laten nemen met een renner, Felipe Nystrom. En die zijn verhaal is echt wel tof. Een topkerel, hij steekt ook elke keer zijn hand op als hij met de fiets passeert. Iedereen zou zijn verhaal eens moeten lezen.

En tot slot ga ik wel zonder mijn zonnebril naar huis. Die ben ik kwijtgeraakt tijdens de koers. Dus ik zou een oproep willen doen zoals de renners: als er iemand een zonnebril gevonden heeft langs het parcours, dan mag je die terugbezorgen.

Het is een heel oude Ray-Ban, maar ik ben er wel aan gehecht.