"Te veel jongens wilden zich niet opofferen": onvrede over samenwerking bij Belgen

"Volgens mij konden we beter samengewerkt hebben", klonk het eerlijk bij Laurens Sweeck. "Te veel jongens wilden zich niet opofferen en voor hun eigen plekje rijden. Als we met een paar hadden samengewerkt, konden we het gat kleiner gehouden hebben. Let op, ik ga niet zeggen dat Pidcock dan niet zou gewonnen hebben. Het is zeker verdiend, maar een extra medaille was mogelijk geweest."

"Wie zich niet aan de tactiek gehouden heeft? Je moet natuurlijk ook kunnen, hé. Maar als ik zie dat anderen mij in de laatste ronde nog kunnen lossen op een helling... Ik had geen overschot meer - dan heb ik mijn kruit misschien te vroeg verschoten. Het was een unieke kans voor iedereen, maar het is jammer genoeg niet gelukt."

"Of er niks aan Pidcock te doen was? Volgens mij wel", oordeelde Michael Vanthourenhout. "We hadden meteen mee moeten zijn in het wiel. Hij trok door op een klimmetje en maakte dan een manoeuvre waardoor we allemaal gehinderd waren. Dan weet je dat je hem niet mag laten wegrijden. Maar volgens mij zou hij ons niet uit het wiel gereden hebben."

"Wie er mee had moeten zijn? Iedereen. Ik zat tweede en heb nog geprobeerd om het gat zo klein mogelijk te houden om de ploeg dichterbij te brengen. Maar dan zie je dat het moeilijk is om een gat op hem dicht te rijden."

"Voor mij was vierde het hoogst haalbare. Naast het podium vallen is nooit leuk. Ik had de benen om mee te doen, maar zat in de tang toen Eli en Lars wegreden."

Eli Iserbyt toonde zich milder voor de ploegtactiek. "Ik denk dat we al het mogelijke gedaan hebben", aldus de winnaar van de bronzen medaille. "We hebben geen grote fouten gemaakt. Het tempo lag hoog, maar dat van Pidcock nog hoger. Gezien de verhoudingen was dit het maximaal haalbare. Lars reed een snelle tweede helft van de wedstrijd en Tom breidde zijn kloof snel uit."

"Of het jammer is dat ik geen trui veroverd heb dit jaar? Dat is natuurlijk altijd zuur. Al die overwinningen zijn tof, maar een trui is toch belangrijk."

"Dit was een mooie kans zonder de aanwezigheid van Mathieu en Wout", realiseerde Toon Aerts zich achteraf. "Maar we zijn op een wereldkampioenschap veldrijden en de weersomstandigheden speelden niet in ons voordeel. Van weinig Belgen eigenlijk."

"Ik voelde dat het door de warmte niet mijn weer was. En dat ik met deze benen Tom en Lars niet onder druk zou kunnen zetten. Pidcock heeft eigenlijk nooit moeten panikeren - hij is de verdiende winnaar als je zijn voorsprong ziet. De Belgen hadden een anders parcours nodig."