6+1 regenboogtruien in Fayetteville: wie zijn de favorieten op het WK veldrijden?

De periode waarin ons land als vanzelfsprekend met een koffer vol regenboogtruien de WK-locatie uitwuifde, ligt al even achter ons. 

Kijk maar naar het WK van 2021, nota bene in Oostende: Nederland realiseerde dankzij Pim Ronhaar, Fem van Empel, Lucinda Brand en Mathieu van der Poel vorig jaar een vierklapper.

Ook in Fayetteville zullen de Belgen (waarschijnlijk) niet grossieren in de wereldtitels. Zeker in de vrouwencategorieën zou een uitschieter al een flinke meevaller zijn.

Al kan de complexe formule van dit WK de Belgen misschien een handje helpen. Ons land is met de ruimste WK-delegatie van alle Europese landen naar de VS afgezakt, de concurrenten hebben hun selecties fors afgeroomd.

Dat heeft te maken met het vervelende coronabeestje - denk aan de gehalveerde Italiaanse kern of de ziekte van Annemarie Worst en Denise Betsema - maar ook met het kostenplaatje voor een trip naar de VS. 

Zo stopte Nederland geen overbodige koffers in het vliegtuig richting de States om de factuur betaalbaar te houden.

Door die selectiepolitiek stuurt Nederland meteen ook zijn kat naar de eerste discipline op dit WK. De meeste WK-gangers willen hun moment de gloire van 's anderendaags niet hypothekeren en passen voor de WK-opener.

De gemengde ploegenaflossing is een nieuwkomer en wordt in de VS uitgetest. Een officiële wereldkampioen zal niet worden gekroond, maar door het Nederlandse forfait is België topfavoriet en nagenoeg zegezeker. 

De Britten hadden nog tegen hun schenen kunnen stampen, maar ook zij zijn niet op hun sterkst. De vraag is vooral wie er vrijdag überhaupt wél aan de start zal verschijnen. 

Mogen we de winnares van de eerste volwaardige gouden medaille op dit WK al invullen? Wie anders dan Zoe Bäckstedt is topfavoriete. 

Het nog altijd maar 17-jarige Britse multitalent bokste afgelopen winter zelfs geregeld in de hoogste gewichtsklasse en won prompt de (minder bezette) profcross in Essen. 

In haar leeftijdscategorie won ze de Wereldbeker-crossen van Tabor, Namen en Dendermonde. 

Leonie Bentveld was in die manches telkens tweede, maar de Nederlandse won wel in Flamanville. Ook haar landgenote Lauren Molengraaf doet een gooi naar het podium.

De Italiaanse Federica Venturelli is een gevaarlijke outsider, Tsjechië legt zijn boontjes te week op onder meer Katerina Hladikova en Julia Kopecky.

Ons land kan enkel rekenen op Fleur Moors nadat Belgisch kampioen Xaydee Van Sinaey zondag positief testte.

Bij de profs van morgen verdedigt Pim Ronhaar zijn wereldtitel. Het Nederlandse kamp telt met Ryan Kamp en Mees Hendrikx nog twee goudzoekers, maar zoals de tenoren de afgelopen weken zelf al veelvuldig verkondigd hebben: er zijn zeker 6 à 7 volwaardige kandidaat-wereldkampioenen.

Die vinden we ook terug in de Belgische equipe. Belgisch kampioen Emiel Verstrynge blinkt in zijn vel. Op het BK in Middelkerke was de verstandhouding met ploegmakker Joran Wyseure (3e) optimaal. Die laatste won afgelopen weekend ook de laatste beloftecross in Hamme.

Het Belgisch zestal wordt vervolledigd door Jente Michels (2e op het BK), Niels Vandeputte, Gerben Kuypers (4e op het BK) en Thibau Nys. Nys jr. is een vraagteken: zijn blessures lijken geheeld, maar staat zijn vormcurve net op tijd op punt?

Het klassieke duel der Lage Landen zou overigens kunnen worden verstoord door een Britse hond. Wordt Cameron Mason de lachende derde?

Bij de vrouwen lijkt niemand in staat om het Nederlandse feestje te verstoren, al is Oranje wel geamputeerd door de medische "njet" voor Denise Betsema en Annemarie Worst.

Lucinda Brand domineerde het seizoen met liefst 17 overwinningen, maar de titelverdedigster moet afrekenen met Marianne Vos. En een vos verliest zijn streken niet.

De 34-jarige Vos won het NK en speelde zondag in Hoogerheide met de pedalen en de tegenstand.

Haar laatste van 7 wereldtitels in het veld dateert al van 2014, maar de snelle omloop - de Wereldbeker-manche van in oktober had door het slechte weer een ander gelaat - speelt helemaal in haar kaart.

De concurrentie uit eigen Nederlandse hoek is een stuk beperkter dan in alle andere crossen (zie infra), maar brons lijkt het maximum haalbare voor Kata Blanka Vas, Ceylin del Carmen Alvarado, Clara Honsinger, Maghalie Rochette en waarom niet Sanne Cant.

De slokop van deze categorie was de voorbije maanden zonder twijfel David Haverdings. Het Nederlandse raspaardje liet slechts enkele kruimels liggen en won 16 keer, veelal met overmacht. 

De toekomstige poulain van Sven Nys verloor in november wel het vorige kampioenschap: in eigen land moest hij in het gevecht voor de Europese sterrentrui duidelijk zijn meerdere erkennen in Aaron Dockx. Dockx werd op zijn beurt dan weer geklopt door Yordi Corsus op het BK. 

De enige Nederlander aan de start en het legertje Belgen mogen voor het overige de Brit Nathan Smith en de Fransman Louka Lesueur zeker niet uit het oog verliezen.

Kuist Nederland het volledige podium op bij de beloften? Dat zou zomaar eens kunnen. 

Niemand lijkt in de buurt te komen van Fem van Empel, Puck Pieterse en Shirin van Anrooij.

Dat trio spreekt ook bij de profs meer dan een woordje mee. Pieterse won de Wereldbeker in haar categorie (de beloften namen met een apart klassement telkens deel aan de profcrossen), titelverdedigster Van Empel kan rekenen op haar vlijmscherpe sprint als extra troefkaart.

De vorige passage in Fayetteville was evenwel geen hoogvlieger voor Van Empel. Zij werd toen 13e op 2'14" van winnares Brand, Pieterse was 5e op 28". 

Maar we herhalen graag dat de nachtelijke vrieskoude, de ochtendlijke dooi en het gebrek aan regen een veel snellere omloop zullen uittekenen dan de oktoberversie.

Van Empel lijkt een streepje voor te hebben. Ze won bij de profs in Val di Sole en Flamanville, Pieterse - koningin van de regelmaat - jaagt nog op haar eerste overwinning van het seizoen.

Door blessures en andere plannen wordt het tijdperk van Mathieu van der Poel en Wout van Aert voor minstens 1 jaar afgesloten. 

Voor het eerst sinds Zdenek Stybar in 2014 krijgen we dus een nieuwe wereldkampioen, een nieuwkomer op de erelijst bij de profs tout court.

Eli Iserbyt bewees de jongste weken dat zijn decemberdip verteerd is, maar ontgoochelde op de kampioenschappen (opgave BK, 12e op EK).

Toon Aerts, Michael Vanthourenhout en Laurens Sweeck zullen stiekem een kaarsje branden dat het hun dagje wordt, de andere Belgen rijden voor een ereplaats.

Een garantie op een Belgische wereldtitel is er evenwel niet: Lars van der Haar won het EK en het NK en is al weken met deze WK-missie bezig. Maakt hij zijn hattrick vol?

De snelle en vinnige Nederlander is sprintsnel, maar onderschat uiteraard ook de explosiviteit van alleskunner Tom Pidcock niet. 

De Brit wil dit jaar wereldkampioen worden in het veld, op de MTB en op de weg. Kan hij zondagavond een eerste vinkje zetten?