Clement en Club staan op uit de dood: "De verhaaltjes mogen stoppen"

Ruud Vormer. Zou hij ditmaal aan de aftrap komen of niet? Neen, dus. Philippe Clement liet de Nederlander opnieuw op de bank beginnen.

Uitgerekend Vormer liet de wedstrijd in Genk met een korte invalbeurt nog helemaal kantelen. Het duurde dan ook niet lang voor Clement, die na enkele tactische keuzes tegen Leipzig de wind van voren kreeg, vragen over Vormer en zijn eigen toekomst voorgeschoteld kreeg.

"Met een groep van 30 spelers voor 11 plaatsjes zijn er uiteraard momenten dat sommige jongens wat meer slechtgezind lopen, maar ik weet dat iedereen wil vechten voor de club, de staf, de supporters. Daar heb ik geen seconde aan getwijfeld", antwoordde de Brugse T1. 

"Wat Ruud betreft: Ruud zal altijd onze aanvoerder zijn. Er is een heel duidelijk gesprek geweest, met mij, Ruud en het bestuur. Daarin is gezegd dat hij niet elke wedstrijd zou spelen dit seizoen, maar dat hij wel altijd onze kapitein zou zijn. Want hij verdient dat. Ik hoop niet dat ik dit de komende maanden moet blijven herhalen."

"Kijk: op de bank zitten hoort erbij. Het gaat maar om één zaak: als je op het veld staat, moet je je clubkleuren en je team verdedigen. Dat is vandaag gebeurd. Dus die verhaaltjes mogen vanaf nu stoppen."

Clement was uitermate in zijn nopjes met de 2-3. Hij zag in de remonte en zege een blijk van vertrouwen in zijn aanpak.

"Dit is wat ik verwachtte van deze groep, niet alleen van de elf starters, maar ook van de jongens die ingekomen zijn. Ze hebben dat bevestigd, en dat in heel moeilijke omstandigheden, want dit was natuurlijk het slechtste scenario (2-1-achterstand na 72 minuten, red) dat je je kon inbeelden."

"We hebben onszelf opgeraapt om heel hard de strijd aan te gaan in de tweede helft, erin te geloven en voor de overwinning te gaan. Daarom ben ik heel blij en trots voor de spelers, maar ook voor supporters, bestuur en staf. Dit is waar Club Brugge voor staat: no sweat, no glory, er altijd voor blijven gaan."

"Met momenten was het met 10 man overleven. De rode kaart van Van der Brempt was een jeugdzonde. Niemand wijst hem met de vinger. Wij zijn op het veld blijven schakelen, ook na onze achterstand. En na de 2-2-gelijkmaker zijn we voor een 3e doelpunt gegaan. Dat is er gekomen. Dit is een heel belangrijke overwinning."

Dat Clements lot in het Jan Breydelstadion aan een zijden draadje zou hebben gehangen, wuifde Clement weg. 

"Ik heb deze week niet te veel kranten gelezen. Er is heel wat geschreven blijkbaar over mij en de mentaliteit in de groep. Wel, als vandaag bewezen moest worden dat er nog altijd één groep staat, dan zijn deze terugkeer én onze overwinning daar het ultieme bewijs van, van de jongens die gestart zijn en van de jongens die ingevallen zijn."