Gianni Marchand zat dit seizoen 16 keer in de vroege vlucht: "Je moet de golven volgen"

Zijn naam doet misschien niet meteen een belletje rinkelen. Maar als Radio Tour de namen van de vroege vlucht onthult, is Gianni Marchand vaak van de partij.

De 31-jarige renner van Tarteletto-Isorex was dit seizoen liefst 16 keer mee in de vlucht van de dag. In kleinere koersen, maar ook in tv-wedstrijden zoals Le Samyn, de Baloise Belgium Tour, de Ronde van Wallonië, de Brussels Cycling Classic, de Druivenkoers enzovoort.

"Ik wacht niet graag af. Koersen is voor mij aanvallen en niet gewoon in het peloton meerijden", zegt Marchand.

"Mijn ploegmakkers zeggen dat ik een neus voor de juiste ontsnapping heb. "Als we willen mee zijn met de lange vlucht, moeten we Marchand volgen", hoor ik vaak in het peloton."

Wat is het geheime recept van Marchand om zo vaak mee te glippen in de lange vlucht?

"Van bij de start moet je eigenlijk al vooraan staan. Ik probeer meestal op de eerste rij plaats te nemen", legt Marchand uit.

"Het is belangrijk om meteen mee te schuiven in de wielen. Als je meteen zelf vol gaat, moet je daarvan bekomen en zak je weg in het peloton. Je geraakt dan ingesloten. En net op dat moment zou de vroege vlucht wel eens tot stand kunnen komen."

"Mijn tactiek is om de golven in het peloton in de gaten te houden. Ik probeer aan te pikken als ik zie dat een nieuwe golf naar voren komt."

Hoe pakt Marchand het leven in een lange vlucht aan? "Drinken en eten is het belangrijkste."

"Ik concentreer me ook om zoveel mogelijk uit de wind te zitten in de kopgroep. Bij een kopbeurt probeer ik een standvastig tempo vast te houden en niet plots te versnellen."

"Het komt erop aan om je hartslag onder controle te houden en zo weinig mogelijk energie te verbruiken."

Als ontsnappingsdeskundige hanteert Marchand een berekende tactiek. "Zodra de voorsprong van mijn kopgroep stagneert, is het beter om iets te vertragen."

"Het peloton past meestal zijn snelheid aan de kopgroep aan. Het zou dom zijn om als kopgroep te versnellen, want dan zuig je jezelf leeg en rijdt het peloton ook sneller."

Soms werpt een vluchtpoging zijn vruchten af voor Marchand. In de openingsrit van de Baloise Belgium Tour bijvoorbeeld. Marchand kon als vroege vluchter aanpikken bij Evenepoel, Lampaert en Ghys. Het leverde hem de 3e plek in de etappe en het eindklassement op.

"Mijn ploeg heeft de podiumfoto met Evenepoel en Lampaert laten inkaderen. Dat grote kader hangt nu netjes in mijn huis."

Hoe komt het dat Marchand, die zo vaak in beeld rijdt, nog geen stapje hogerop heeft kunnen zetten?

"Ik ben een laatbloeier. Bij de jeugd heb ik de koers gecombineerd met studies sportmanagement. Ik behoorde toen niet tot de talentenvijver waarin profploegen gingen vissen."

"Als elite zonder contract begon ik geregeld te winnen en verzamelde ik veel ereplaatsen. De droom om profrenner te worden bleef overeind, maar mijn leeftijd werkte in mijn nadeel."

"Ik ben nu 31. Teams vragen zich af hoeveel jaren ik nog voor me heb. Maar ik voel me net nu lichamelijk op mijn best."

Marchand droomt nog van een ProContinentaal team. "Niet alleen omdat het loon beter is, maar vooral omdat ik dan nog mooiere wedstrijden kan rijden."

"Ik ben een klimmerstype. Ardennen-klassiekers of kleinere rittenkoersen met klimwerk zijn mijn geliefkoosde terrein."

"In de ontsnapping zitten in de Giro of de Vuelta is mijn ultieme droom. Ik zie in mezelf ook een goede knecht als ik de kans zou krijgen bij een ProContinentaal team."