meest recent
- 24/04Nicky Hayen ziet Thiago eindelijk weer scoren: "We hebben nooit het geloof in hem opgegeven"
- 24/04Titelambities Liverpool krijgen in Merseyside Derby tegen Everton serieuze klap
- 24/04In minuut 96 en 99! Met ferm slotoffensief knokken De Ketelaere en Atalanta zich naar de bekerfinale
- 24/04Supporter Anderlecht overleden tijdens wedstrijd tegen Cercle Brugge: "Voetbal plots irrelevant"
- 24/04Mag er een kruis over Racing Genk voor de titel? Dit is het voorlopige klassement
- 24/04Anderlecht verdedigt met verve leidersplaats, maar houdt hart vast na blessures Dreyer en Schmeichel
- 24/04Opvallende plottwist bij Barcelona: "Xavi blijft dan toch als coach"
- 24/04Swingend Club Brugge blaast Racing Genk helemaal weg en zet titelambities extra kracht bij
- 24/04Evenepoel en Van Aert revalideren bij zelfde kinesist
- 24/04Belgische mannen laten steken vallen in kwalificaties op het EK turnen
- 23/04Ruim verslag van match 3 in de volleybalfinale: Maaseik - Roeselare
- 23/04Olympiër Nicolas De Kerpel wordt podcasthost: "Mentale problemen bespreken"
- 23/04Rode Duivels krijgen nieuwe kleedkamers in het Koning Boudewijnstadion
- 23/04Limburg United boekt 85-93-zege tegen Groningen
- 22/04Beerschot viert titel in 1B op Antwerps stadhuis met de fans
- 22/04Lotte Kopecky zet alles op de Spelen, en gaat niet naar de Tour
“Vloek van de Thuisrenner” op een WK slaat wéér toe: geen goud voor België
Wereldkampioen worden is legendarisch. Daar voor eigen volk in slagen nóg heroïscher. Alleen slaagden de voorbije decennia nog maar weinigen in. Amper eentje de voorbije 30 jaar - Ballan in 2008. Heel wat anderen kenden pech, kwamen nét tekort of konden de verwachtingen niet inlossen. Ook de Belgen konden vandaag de vloek niet doorbreken.
Pech voor Museeuw en Boogerd
Het vorige WK in eigen land brengt nare herinneringen naar boven. Vraag het gerust aan Johan Museeuw en Tom Steels. Zij behoorden in 2002 tijdens het WK van Zolder tot de favorieten voor de wereldtitel. Alleen schakelde een valpartij op 3 kilometer van de meet hen, samen met onder meer Laurent Jalabert, uit. Mario Cipollini sprintte naar de regenboogtrui.
Vier jaar eerder in 1998 droomde ook Michael Boogerd van een triomf voor eigen publiek in Valkenburg. Alleen reed de Nederlander op een cruciaal moment lek. Boogerd bolde ruim een minuut na wereldkampioen Oscar Camenzind over de meet. Gans Oranje droogde de tranen.
Nét niet voor Kristoff, Valverde, Gianetti en Chiappucci
Hoe zuur kan zilver zijn? Meerdere renners kwamen de voorbije jaren wel heel dicht bij een wereldtitel in eigen landen, maar strandden op plaats twee.
In 1994 moest de Italiaanse thuisrijder Claudio Chiappucci enkel Luc Leblanc voorlaten tijdens het zware WK in het Siciliaanse Agrigento.
Twee jaar later in 1996 overkwam de Zwitser Mauro Gianetti hetzelfde in Lugano. Geen Belg die jammerde, want het was Johan Museeuw die de thuisrijder vloerde in de ultieme sprint.
In 2005 verstoorde opnieuw een Belg het feestje. Tom Boonen vloerde toen Alejandro Valverde in een legendarische sprint in de straten van Madrid.
Vier jaar geleden in 2017 kon ook Alexander Kristoff bijna voor eigen publiek met de regenboogtrui pronken in het Noorse Bergen. Alleen volgde Peter Sagan toen zichzelf op als wereldkampioen.
Ereplaatsen voor onder meer Cancellara, Davis en Nibali
Heel wat renners die vooraf tot het kransje favorieten behoorden, konden uiteindelijk de verwachtingen niet inlossen.
In 2014 barst Alejandro Valverde in tranen uit wanneer hij tijdens het WK in eigen land in Ponferrada brons pakte. De zoveelste gemiste kans op een wereldtitel (die later wel nog zou volgen).
Een jaar eerder in 2013 wordt de Italiaanse kopman Vincenzo Nibali 4e in Firenze. En in 2010 sprintte kangoeroe Alan Davis naar plaats 3 tijdens het WK in Geelong - achter sprak de Australiër over een unieke gemiste kans.
In 2009 rekende iedereen Fabian Cancellara tot de outsiders voor het WK in Mendrisio. De Zwitser eindigde uiteindelijk 5e. Vorig jaar in 2020 eindigde de beste thuisrijder, Damiano Caruso, op een 10e plek.
En ook dit jaar moesten de Belgen zich jammer genoeg tevreden stellen met een ereplaats. Thuisrijder Jasper Stuyven eindigde 4e, Van Aert eindigde ver achter winnaar Alaphilippe.
Ballan triomfeerde wel voor eigen volk
Vooraf was hij geen topfavoriet, maar achteraf wel de grote held van het vaderland. Alessandro Ballan verraste in 2008 alles en iedereen door in Varese naar de wereldtitel te knallen.
De Italiaan sprong op een kleine drie kilometer van de meet weg uit een kopgroep van een tiental renners en haalde het voor zijn landgenoot Damiano Cunego en Matti Breschel.
Ballan is zo de enige thuisrijder van de voorbije 30 jaar die in eigen land de wereldtitel veroverde. De voorbije halve eeuw slaagden enkel Jan Raas in Valkenburg (1979) en Bernard Hinault in Sallanches (1980) daar ook in.