De implosie van het Chinese voetbal: hoe de miljardenbubbel barstte

60 miljoen euro voor Oscar.

59 miljoen euro voor Hulk.

30 miljoen voor Yannick Carrasco.

Niet zo lang geleden rolde het transfergeld rijkelijk bij de Chinese clubs. Om nog maar te zwijgen over de monstersalarissen - een contract tekenen in de Volksrepubliek stond gelijk aan EuroMillions winnen.

Rode Duivels als Axel Witsel, Yannick Carrasco, Marouane Fellaini en Mousa Dembélé trokken aan het hendeltje van de jackpot.

Tsjing tsjing!

Maar de jongste tijd blijven de deuren van het Chinese casino gesloten.

De geldbomen blijken immers dan toch niet tot in de hemel te groeien. Het lot van heel wat clubs is namelijk verbonden met de commerciële successen van hun schatrijke eigenaars.

Maar dus ook met de tegenslagen. Zo beroerde de nakende ondergang van vastgoedconcern Evergrande de voorbije dagen de financiële wereld.

Het bedrijf bezit al jarenlang Guangzhou Evergrande, de meest succesvolle voetbalploeg van China met acht landstitels in het voorbije decennium en ook twee keer winnaar van de Aziatische Champions League.

De ploeg had onder meer Jackson Martínez en Paulinho op de loonlijst. Ex-managers Marcello Lippi en Felipe Scolari behoorden tot de bestbetaalde trainers ter wereld.

Daarnaast bouwde de club ook de grootste voetbalschool ter wereld (voor 150 miljoen euro) en trekt het momenteel een reusachtige voetbaltempel op met 100.000 zitjes.

Kostprijs: 1,55 miljard euro.

Maar door de problemen bij Evergrande pakken zich plots donkere wolken samen boven de topclub. Het smeekt zelfs om overheidssteun om te kunnen overleven. In het worst-case-scenario valt een stopzetting niet uit te sluiten.

Ondenkbaar is dat allerminst. Het overkwam vorig jaar zelfs landskampioen Jiangsu Suning. De club doorbrak de hegemonie van Guangzhou Evergrande, maar moest 108 dagen later zijn activiteiten onmiddellijk stopzetten door financiële problemen bij de geldschieters van de Suning Holdings Group.

De elektronicagigant is tevens de meerderheidsaandeelhouder bij het Italiaanse Inter. Het verklaart meteen waarom de topclub zo makkelijk topschutter Romelu Lukaku liet vertrekken naar Chelsea - er was dringend een geldinjectie nodig.

Het lijstje van clubs met een onzekere toekomst wordt ondertussen alsmaar langer. 

Tianjin Quanjian (ex-club van Witsel) stopte ermee omdat de schuldenberg te groot was geworden. StadsgenootTianjin Tigers kon maar nipt ingeschreven worden voor de competitie. Shandong Luneng, de ploeg van Fellaini, mocht niet deelnemen aan de Aziatische Champions League door achterstallige betalingen. En ook rond de eigenaars van onder meer Dalian Yifang (ex-club van Carrasco), Hebei FC en Beijing Sinobo zijn er vraagtekens. 

Sterren als Hulk, Graziano Pellè en Carlos Tevez sloegen met volgepakte geldkoffers al op de vlucht.

Zeker nadat ingrijpende maatregelen genomen werden om de competitie levensvatbaar te houden. Zo is er een salarisplafond van 3 miljoen euro geïntroduceerd voor buitenlandse spelers en mag de totale loonlast voor clubs maar 75 miljoen bedragen.

Ook de coronacrisis deed de Super League allerminst deugd. Er kwam een voorstel om de verdiensten van spelers en coaches te halveren om de verliezen door de pandemie te compenseren. En de overheid heeft eveneens plannen voor een drastische hervorming, waardoor clubs in handen zouden komen van de lokale overheden in plaats van bedrijven.

Flinke barsten in de Chinese voetbalbubbel, dus.

Wie EuroMillions wil winnen, moet opnieuw een lotje kopen.