Ga naar de inhoud

September is 'Maand van de Sportclub': 5 olympiërs vertellen waar het voor hen allemaal begon

 ma 13 september 2021 14:15

Antonia Delaere, Niels Van Zandweghe, Bashir Abdi, Jutta Verkest en Bruno Van Hove: alle vijf schitterden ze deze zomer op de Olympische Spelen. De weg naar de top begon voor elk van hen bij de plaatselijke sportclub. Dit is hun verhaal. 

In september zetten Sport Vlaanderen en de gemeentelijke sportdiensten de lokale sportclubs extra in de kijker. Met gratis initiaties en tal van andere activiteiten hopen ze meer Vlamingen naar de clubs te lokken. Ook voor veel topsporters begon het allemaal bij een sportclub. Deze vijf olympiërs vormen het levende bewijs.

Antonia Delaere, Belgian Cat, begon bij BBC Gembo

 

Start
"Op vijfjarige leeftijd ben ik gestart bij BBC Gembo in Antwerpen. De club was achter de hoek, zodat ik er met te fiets of te voet naartoe kon. Ik startte met basketten op medisch advies, omdat ik last had van kinderastma."


Eerste indrukken
"Het eerste jaar trainden we één keer op woensdag. We waren met enkele meisjes tussen al die jongens, maar dat deerde me niet. De eerste wedstrijd speelde ik in een jongensploegje, op het pleintje van een school. Ik vond het fantastisch!"

Liefde op het eerste gezicht?

"Ja, ik heb nooit aan stoppen gedacht. Basketbal wordt ook nooit saai: je weet nooit wat je tegenstander gaat doen en moet steeds iets vinden om haar voorbij te gaan. Daar hou ik van."

 

Blijvende herinnering 
"Nadat ik begonnen was bij de jongens hadden we bij de Benjamins een meisjesploegje. We hingen goed aan elkaar en ook naast het veld deden we dingen samen. Dat familiegevoel in de club zal ik niet vergeten." 

Kom je nog in je oude club?
"Niet zo vaak. In het seizoen ben ik vaak in het buitenland en de mensen in de club ken ik ook niet meer zo goed. Mijn vriend coacht er nu wel de herenploeg, die in tweede klasse speelt. Hopelijk kan ik er na het seizoen eens binnenspringen, want als jeugdspeelster heb ik altijd veel van deze club gehouden."

Niels Van Zandweghe, roeier, begon in Brugge bij BTR

Start

"Mijn allereerste sportclub was zwemclub ZIB in Brugge. Ik ben daar gestart toen ik acht was. Met roeien begon ik pas op 13-jarige leeftijd via een sportkamp van de Brugse roeiclub BTR."

 

Eerste indrukken
"Ik had me vergist, ik dacht echt dat wij daar gingen kajakken. (lacht) Die eerste training was dus wel een hele grote verassing voor mij, want het was ook een totaal nieuwe wereld. 

 

Ik had ook geen talent, bij de competities was ik telkens bij de laatsten. Pas na mijn puberteit is dit veranderd. Ik heb toen een seizoen lang serieus getraind en plots kwamen de resultaten. Pas op mijn 16de heb ik mijn eerste overwinning behaald."

Liefde op het eerste gezicht?

"Ik ging in het begin vooral naar de training voor die leuke bende op de club.
Na de training trokken wij altijd naar de jeugdherberg naast het clubhuis om tafelvoetbal te spelen.

 

Maar het roeien zelf is een groeiproces: hoe beter je wordt, hoe leuker het wordt. Je krijgt vertrouwen in de boot en begint te genieten op het water."

 

Kom je nog in je oude club?

"Ik zit nog steeds in dezelfde roeiclub en ik train er nog bijna elke dag. We hebben daar het beste roeiwater. Alleen voor krachttraining ga ik naar de Topsporthal in Gent."

Ik had me vergist, ik dacht echt dat wij daar gingen kajakken.

Niels Van Zandweghe

Bashir Abdi, marathonloper, begon bij KRC Gent Atletiek

 

Start
"Ik ben op 13 jaar naar Gent gekomen en mijn eerste sport was voetbal, bij Standaard Muide. Voetbal was de enige sport die wij in Afrika op TV zagen. 

Ik wist toen zelfs niet dat er ook andere sporten bestonden. 

 

Op 16-jarige leeftijd volgde ik een animatorcursus voor speelpleinwerking en leerde daar Bert Misplon kennen. Tijdens de middag voetbalden wij en ging  Bert lopen. Ik verstond niet dat iemand voor zijn plezier ging lopen."

 

Eerste indrukken
"Met mijn broer ben ik toen meegegaan naar KRC Gent Atletiek, waar Bert ook lid was. Daar kregen we niet alleen looptraining, maar oefenden we ook verschillende atletiekvaardigheden. Dat was een catastrofe voor mij! Ik had helemaal geen soepele looptechniek en moest dat allemaal nog leren. Ik had een enorme achterstand."

Liefde op het eerste gezicht?

"Eerlijk gezegd vond ik trainen niet altijd even leuk, maar ik kwam graag naar de trainingen voor de fijne sfeer en om samen kattenkwaad uit te halen."

 

Blijvende herinnering 
"Voor mijn eerste wedstrijd in Zele kwam ik net voor de start aan. Ik wist ook niet dat je je eerst nog moest aanmelden, opwarmen en dat je spikes moest bijhebben. Zonder opwarming en met geleende spikes ben ik gestart. 

 

Bij de aankomst was ik helemaal kapot en totaal verzuurd. Ik dacht: dit is niet goed voor mijn gezondheid, ik ga terug voetballen. Ik was ook ontgoocheld dat ik ondanks het vele trainen, maar een pover resultaat behaalde. 

 

Na enkele dagen begon ik echter mijn vrienden in de club te missen en daarom ben ik teruggegaan en opnieuw beginnen trainen."

Kom je nog in je oude club?
"Ik loop nog steeds voor mijn eerste club. Ik heb daar veel zien veranderen, ook op het vlak van infrastructuur. Eerst was er een sintelbaan, maar nu ligt er een mooie blauwe kunststofbaan, ideaal voor sprinters."

Ik dacht: dit is niet goed voor mijn gezondheid, ik ga terug voetballen.

Bashir Abdi

Jutta Verkest, gymnaste, begin bij Gymflex in Mechelen

Start

"Ik ben beginnen turnen door een vriendin. Ik was thuis op haar trampoline aan het springen en haar mama raadde me aan met turnen te starten. Toen ik vijf jaar was heb ik me aangesloten bij Gymflex in Mechelen."

 

Eerste indrukken
"Eigenlijk vond ik mijn eerste trainingen niet heel erg leuk. Ik moest toen voornamelijk kracht opbouwen, wat voor een jong meisje natuurlijk niet zo makkelijk is. Samen met de andere meisjes plezier maken vonden we natuurlijk wel heel tof."

 

Liefde op het eerste gezicht?

"Tijdens de eerste maanden vond ik het wel lastig en waren er soms wat traantjes. Ik heb even aan stoppen gedacht, maar toch beslist om verder te doen. Later waren er soms ook nog traantjes, maar dan omdat ik een training miste of te laat kwam (lacht)."

 

Kom je nog in je oude club?

"Ik ben nog steeds aangesloten bij Gymflex, dus ik kom er zeker nog. Binnenkort ga ik zelf training geven aan de gymnastjes die starten met turnen, daar kijk ik nu al heel erg naar uit."

Bruno Van Hove, goalbalspeler, begon bij ViGe Noordzee

 

Start
"Mijn eerste sportclub was een gymclub in Blankenberge. Ik was toen acht jaar en kwam daar terecht via een tante. Niet echt een goede keuze gezien mijn beperking. Toen ik 12 was ben ik lid geworden van ViGe Noordzee, een sportclub  in Brugge voor mensen met een visuele beperking."

 

Eerste indrukken
"We speelden torbal, een variant van goalbal, waarin verschillende niveaus bestaan. In het begin verloren we met zware cijfers, maar we zijn er altijd in blijven geloven."

Liefde op het eerste gezicht?

"Dat is in dit verband misschien vreemd uitgedrukt, maar goalbal vond ik meteen heel leuk. De sport is specifiek bestemd voor mensen met een visuele beperking."

 

Blijvende herinnering 
"Ook mijn broers speelden goalbal bij ViGe Noordzee. In de club had men toen nog geen truitjes voor kinderen, zodat we steeds een shirt moesten aandoen dat veel te groot was. Onze moeder moest deze dan steeds aanpassen en vooral de mouwen oprollen, zodat we toch konden spelen."

 

Kom je nog in je oude club?
"Zeker en vast. Ik ben nog steeds lid bij ViGe Noordzee en er dus nog vaak te vinden."

Zelf een sportclub ontdekken?

Ontdek het volledige programma van de Maand van de Sportclub op de website van Sport Vlaanderen.