Van Paralympische Pelé tot Tiktok-ster: 10 buitenlandse paralympiërs om te volgen

Kate O'Brien begon haar sportieve carrière in de bobslee, maar een hamstringblessure kostte haar de Winterspelen van Sotsji. Ze stapte over naar het baanwielrennen, waar ze als sprintster het ene nationale record na het andere neerzette. Op de Spelen van Rio behaalde ze een 7e plaats in de teamsprint.

Maar een jaar later sloeg het noodlot toe. Tijdens een demonstratiewedstrijd in Canada ontplofte haar achterband en knalde ze tegen de gangmaker aan. Dokters zeiden haar dat ze nooit meer zou lopen, fietsen of zelfs praten.

Toch vocht O'Brien terug en nu doet ze weer mee aan de Spelen, de Paralympische Spelen weliswaar. "Vlak na mijn ongeluk wou ik er niet eens over spreken ooit paralympiër te worden. Maar het heeft me veel geleerd. Toen ik voor het eerst bij het Canadese paralympische team werd opgenomen, was dat misschien wel mijn mooiste ervaring die ik ooit had in de sport."

Een zwemmer zonder armen, het valt nauwelijks voor te stellen. Als die dan ook nog eens de snelste van de wereld is in zijn klasse, dan is dat helemaal onvoorstelbaar. Zheng Tao was zowel in Londen als Rio een sensatie, met onder meer dubbel goud op de 100m rugslag.

Zheng verloor zijn armen als kind toen hij geëlektrocuteerd werd. Zijn levensverhaal heeft heel wat mensen geïnspireerd. De Franse schrijfster Valentine Goby baseerde haar boek Murène uit 2019 op het verhaal van het Chinese zwemwonder.

Wie in Nederland Esther Vergeer wil opvolgen in het rolstoeltennis moet van goeden huize zijn. Vergeer geldt immers als de beste rolstoeltennisser ooit, met 21 grandslamtitels (in een periode toen Wimbledon nog geen rolstoeltennis toeliet) en 4 olympische titels op haar palmares.

Diede de Groot is goed op weg om die erelijst te evenaren en misschien wel te overtreffen. Op haar 24e staat ze op eenzame hoogte in haar sport, met al 11 grandslamtitels. In Rio eindigde ze op haar 19e nog met lege handen, maar in Tokio zal ze met niet minder dan goud tevreden zijn. Op dat moment zal ze alle titels tegelijkertijd in handen hebben en doen waar Novak Djokovic niet in slaagde: de golden slam bemachtigen.

Heinz Frei is een fenomeen. Op zijn 20e maakte hij een zware val tijdens een wedstrijd in de bergen en raakte hij verlamd. Sindsdien werd hij maar liefst 15 keer paralympisch kampioen, in 3 verschillende disciplines.

Frei combineerde jarenlang het wielrennen met de atletiek en nam er op de Winterspelen ook nog eens het langlaufen bij. In al deze sporten werd hij minstens 1 keer paralympisch kampioen. Vorig jaar werd de Zwitser nog verkozen tot "Grootste Paralympiër van de voorbije 70 jaar".

Nu, op zijn 63e, is Frei er nog altijd bij, als wielrenner. Goed voor zijn 15e deelname aan de Paralympische Spelen.

Morteza Mehrzadselakjani werd 33 jaar geleden geboren in Iran, maar al snel bleek dat hij anders was dan zijn leeftijdsgenoten. Toen Morteza maar bleef groeien, werd duidelijk dat hij aan acromegalie lijdt. Uit schaamte hield zijn familie hem voor de buitenwereld verborgen.

Maar nu verbergt Morteza zich niet langer. Inmiddels is zijn lengte 2,46 meter, waarmee hij de op een na grootste mens ter wereld is. Op zijn 16e blesseerde hij zijn rechterbeen, waardoor dat stopte met groeien. Zo heeft hij een lengteverschil van 15 centimeter tussen beide benen.

Morteza werd een jaar voor de Spelen van Rio ontdekt door de Iraanse bondscoach. Hij loodste zijn land meteen naar het goud in het zitvolleybal. Ook in Tokio zou er in principe niemand opgewassen mogen zijn tegen het Iran van Morteza.

Meer dan 2 miljoen volgers op Tiktok en meer dan 200.000 volgers op Instagram: de populairste paralympiër heet Anastasia Pagonis. Dat heeft de Amerikaanse zwemster voor een deel te danken aan haar uiterlijk, maar ook haar sportieve prestaties mogen er zijn. Kort voor de Spelen brak ze nog enkele wereldrecords, allemaal onder het goedkeurende oog van haar blindegeleidehond.

Want Pagonis gebruikt haar populariteit om aandacht te schenken aan mensen met gezichtsproblemen. "Ik wil veranderen hoe jullie "kijken" naar mensen met een visuele beperking", schrijft Pagonis. Wij houden haar straks alvast in de gaten.

Lee Pearson was nog maar 6 jaar toen hij voor het eerst in de krant verscheen. De legendarische Britse premier Margaret Thatcher droeg de jongen, die geboren werd met een gewrichtsziekte, de trappen op van haar ambtswoning in Downing Street.

Enkele jaren later wou Pearson net als zijn broers op BMX, maar zijn ouders verboden hem dat wegens te gevaarlijk. Ze kochten hem dan maar een ezeltje waarmee hij op de plaatselijke paddock kon rondrijden. Een goeie beslissing, want Pearson zou uitgroeien tot een van de succesvolste Britse paralympiërs ooit: 11 gouden medailles behaalde hij al in de paradressuur en ook in Tokio behoort hij weer tot de favorieten.

26 april 1986. In Tsjernobyl ontstaat een brand in de kernreactor en zorgt ervoor dat het hele gebied jarenlang geteisterd wordt door radioactieve stralingen. Kinderen die de jaren erna in de streek worden geboren, hebben opvallend vaak een afwijking.

Zo ook Oksana Bondartsjoek, de dochter van twee tieners, die geboren wordt zonder scheenbenen, zonder duimen en met 6 tenen aan elke voet. Omdat haar ouders niet voor Oksana kunnen zorgen, belandt ze in een weeshuis, waar ze jarenlang ondervoed en mishandeld wordt.

Tot Oksana op 7-jarige leeftijd wordt gered door professor Gay Masters uit de VS. Ze adopteert haar en geeft haar de beste medische zorgen. De dokters beslissen om haar benen te amputeren, maar tegelijkertijd leert Oksana ook de sport kennen. Ze blijkt een natuurtalent in het roeien, langlaufen en biatlon.

Flash forward naar zo'n 20 jaar later: Oksana Masters heeft al 8 olympische medailles in haar kast liggen, 7 op de Winterspelen en 1 op de Zomerspelen. In Rio stapte ze van het roeien over naar de fiets, maar ze greep er net naast een medaille. Lukt haar dat in Tokio wel?

Het worden drukke maanden voor Birgit Skarstein: eerst wil ze in Tokio olympisch goud veroveren in het roeien, dan wil ze over een halfjaar hetzelfde doen op de Paralympische Winterspelen, in het langlaufen.

Skarstein raakte verlamd op haar 16e, toen een epidurale prik een verkeerde plaats raakte in haar ruggenmerg. Toch bleef ze niet bij de pakken zitten. In Noorwegen groeide ze uit tot een nationale beroemdheid, ook al dankzij haar deelname aan de Noorse versie van Sterren op de Dansvloer.

Blindenvoetbal stond al 4 keer op het programma van de Paralympische Spelen en 4 keer ging het goud naar Brazilië. Dat heeft het voor een groot deel te danken aan Jeferson Gonçalves, kortweg Jefinho.

De 31-jarige Braziliaan verloor op zijn 6e zijn zicht, maar bleef toch voetballen. Nu is hij er zo goed in geworden dat hij ook wel de Paralympische Pelé wordt genoemd. Wie houdt het Brazilië van Jefinho van een 5e paralympische titel op een rij?