Parallel aan Red Lions: ook Nederlandse hockeyvrouwen spoelen Braziliaanse "schande" weg

Al decennia heerst Nederland autoritair over het vrouwenhockey. Als een donderslag bij heldere hemel moest Oranje vijf jaar geleden tevreden zijn met zilver na shoot-outs tegen Groot-Brittannië.

Zo'n doemscenario zwierden onze noorderburen in Tokio al gauw de prullenmand in. Na een impressionante groepsfase (die ze afsloten zonder nederlaag en met een doelsaldo van +16), peuzelden ze in de kwartfinale Nieuw-Zeeland op en namen ze in de halve finale revanche tegen Groot-Brittannië met een droge 5-1-zege.

In de finale tegen Argentinië, dat in de kwartfinale het Duitsland van bondscoach Xavier Reckinger over de knie legde, draaide de Nederlandse strafcorner vooral in het tweede kwart als een tierelier. Juist op tijd, want in de eerdere matchen was de strafcorner Nederlands enige achilleshiel gebleken.

Een alerte Van Geffen en twee keer de afscheidnemende Van Maasakker troffen doel. Op slag van rust scoorde Gorzelany nog tegen (ook vanop strafcorner), maar dat was niet meer dan een pleister op een houten been voor de Argentijnen.

In de tweede helft kende de Belgische scheidsrechter Laurine Delforge de Zuid-Amerikaanse hockeysters nog een (gemiste) strafcorner toe en was ze getuige van enkele hete standjes voor het Nederlandse doel, maar echt sidderen hoefde Oranje niet meer te doen. In het laatste kwart kon het feestje langs de zijlijn al beginnen.