Merlier, Teuns en Van Aert: vijf keer bingo in deze Tour!

Tim Merlier reed in 2021 zijn eerste Giro en won prompt een rit. En in zijn allereerste Tour, bij de allereerste gelegenheid, deed hij dat opnieuw. Etappe 3 draaide uit op een tumultueuze sprint, want Sagan en Ewan haakten achter Merlier in elkaar en gingen tegen de grond. 

De sprinter van Alpecin-Fenix won zo met de vingers in de neus zijn eerste Touretappe, ploegmaat Philipsen werd tweede.

Van Lucien Van Impe in 1983. Zo lang was het al geleden dat een Belg meer dan één bergrit in de Tour kon winnen. Tot zaterdag 3 juli 2021 heeft het geduurd, dankzij Dylan Teuns. Twee jaar na La Planche des Belles Filles won de 29-jarige Teuns opnieuw een loodzware bergrit. 

Michael Woods leek lang op weg naar de zege, maar werd op 2 kilometer van de top opgeraapt door een ijzersterke Dylan Teuns. In de achtergrond kwam een ontketende Pogacar nog opzetten, maar de Sloveen kon onze landgenoot niet meer bedreigen. 

Een loodzware bergetappe, met twee keer de Mont Ventoux op het menu. Niets voor pannenkoeken, dus voelde Wout van Aert zich geroepen. Tijdens de eerste beklimming vond een groepje met daarin Van Aert aansluiting bij de kopgroep van Alaphilippe. 

Bij de tweede beklimming van de Ventoux liet de Belgische kampioen zien wie nu echt de sterkste was, hij kwam boven met anderhalve minuut voorsprong. In de afdaling liep het niet meer verkeerd, Van Aert boekte naar eigen zeggen “misschien wel de mooiste overwinning” uit zijn carrière. 

Dat Wout van Aert een aardig stukje tegen de klok kon rijden, wisten we al. Op de voorlaatste dag toonde hij dat nog eens aan de hele wereld in de Tour: hij blies de toptijd van Kasper Asgreen van de tabellen en bleef tot het einde in de hot seat zitten. 

Na een “mindere” eerste week, groeide Van Aert alsnog uit tot één van de smaakmakers. Om naar Parijs te fietsen met twee fenomenale ritzeges achter zijn naam. 

“Laat ik ze allemaal nog eens tonen wat ik kan”, moet Van Aert gedacht hebben in de slotrit. Die tijdrit de kers op de taart? Nee, Van Aert koos zelf zijn orgelpunt van deze Tour. Na een bergrit en een tijdrit zorgde hij voor een ongelofelijke hattrick door ook de massasprint op de Champs-Elysées te winnen. Koninklijk.