De Tour-erfenis van De Gendt: koning van de Ventoux, rasaanvaller en lolbroek

In het plunje van Vacansoleil maakt Thomas De Gendt voor het eerst zijn opwachting in de Tour. Zijn debuut in Frankrijk verloopt evenwel niet zoals gewenst: bij een val in de eerste week loopt hij een breukje op in zijn sleutelbeen, bovendien krijgt hij ook nog eens last van een liesontsteking.

Maar karakterkop De Gendt toont een eerste keer zijn vechtlust in een verbluffend slotweekend. In de 19e etappe richting Alpe d'Huez komt hij samen met Cadel Evans en de broers Schleck over de streep als 6e. In de slottijdrit in Grenoble is hij sneller dan wereldkampioen Cancellara. Die 4e plek wordt na de diskwalificatie van Alberto Contador zelfs omgezet in zijn eerste podiumplek.

De Tour van 2012 slaat De Gendt over, omdat hij in het huwelijksbootje stapt. Een jaar later ontbreekt hij niet bij de Grand Départ. In de 11e etappe kan hij opnieuw zijn tijdrijdersbenen laten zien: op de Mont Saint-Michel moet hij alleen wereldkampioen tijdrijden Tony Martin en latere eindwinnaar Chris Froome voor zich dulden.

Le Lioran in het Centraal Massief heeft vooral dankzij Greg Van Avermaet een plekje in het collectieve geheugen. Op de Col du Perthus laat hij kompaan Thomas De Gendt achter en snelt hij naar de gele trui. Maar De Gendt blijft niet met lege handen achter: hij verovert de bollentrui en krijgt de prijs voor de strijdlust.

Op de Mont Ventoux schrijft De Gendt een van zijn mooiste hoofdstukken in zijn Tour-verhaal. Op de mythische Kale Berg in de Provence dompelt hij landgenoot Serge Pauwels onder in rouw en klimt hij naar misschien wel de meest iconische overwinning uit zijn carrière. De herovering van de bolletjestrui is een extra beloning voor de eerste Belgische winnaar op de Ventoux sinds Eddy Merckx.

Thomas De Gendt? In 2017 zal het peloton eens vreemd hebben opgekeken bij het horen van die naam. De rasaanvaller is namelijk bijna altijd in de kopgroep terug te vinden. Maar liefst 1.280 kilometer trekt hij ten strijde in de Tour, verspreid over 11 etappes. 

Meer dan een 5e plek leveren zijn onvermoeibare pogingen niet op. Zelfs de prijs van de superstrijdlust is hem niet gegund, die gaat naar Warren Barguil. Ook Lance Armstrong kan zijn oren niet geloven: "Er is maar een iemand die de prijs verdiend heeft", zegt hij.

In 2019 doet De Gendt zijn naam als ontsnappingskoning nog eens alle eer aan. In Saint-Etienne pakt hij uit met een onwaarschijnlijk nummertje, goed voor zijn 2e ritzege in de Tour. "Mijn mooiste overwinning ooit", vindt hij zelf. Misschien een Lifetime Strijdlust Award voor De Gendt?

Op zijn 34e wordt Thomas De Gendt, een man van vele oorlogen, geconfronteerd met een keiharde realiteit. "Ik heb gisteren (rit 8, red.) de waardes geduwd van in een ontsnapping, alleen ben ik op 28 minuten geëindigd. Maar ik voel me even moe als na een vlucht." 

"Dat is een harde vaststelling. Dan moet ik mijn conclusies trekken, mijn contract uitdoen en daarna is het tijd voor iets anders. Als ze beter zijn, dan is het zo."

Voor een grapje kon je in de Tour ook altijd aankloppen bij Thomas De Gendt. Op eigenzinnige wijze gaf hij voor de microfoon of op Twitter steevast zijn ongezouten mening over de koers. Zo verkocht hij in 2020 na een vergeefse aanvalspoging "een stel benen met lichte gebruikssporen" en haalde hij dit jaar zijn glazen bol boven om de Tour-toekomst te voorspellen.