"Sepp Kuss die op kop rijdt, dat is een beetje het autistische wielrennen"

Tadej Pogacar kende ook in de laatste bergrit geen genade met zijn concurrenten. Na zijn overwinning in de tijdrit naar Laval en zijn triomf op de Col du Portet pakte hij ook in Luz Ardiden de volle buit.

"Ik dacht dat hij Vingegaard misschien iets ging gunnen, maar er worden geen cadeaus meer uitgedeeld", merkt Dirk De Wolf op. "De Sloveen pakt alles: bollen, geel, wit, drie ritten. De Tour is bovendien nog niet voorbij. Hij moet nog een tijdrit rijden tegen onze Wout (van Aert, red.)."

Volgens Bram Tankink ligt het gewoon in zijn karakter. "Voor hem is het een spelletje en hij wil dat spelletje winnen. Terecht ook. Als je de sterkste bent, dan mag je winnen. Hij valt zelf aan, hij hoeft geen cadeautjes te geven."

De Wolf zag toch ook een gebrek aan weerwerk. "Pogacar heeft in deze Tour geen concurrentie gehad. Roglic had zeker met hem kunnen concurreren, maar die is weggevallen. Als hij Majka op kop zet, dan weet je dat hij weer onklopbaar is. Hij geeft niks weg."

Op de slotklim naar Luz Ardiden konden enkel Mas, Carapaz, Vingegaard en Kuss mee toen Pogacar versnelde. Kuss nam meteen de kop, tot verbazing van Tankink. "Ik snap niet wat er toen gebeurde. Dat is toch een beetje het autistische wielrennen dat je de laatste tijd heel veel ziet."

"Er zijn vier kopmannen en een knecht en dus moet de knecht dan maar op kop gaan rijden. Waarom? Uiteindelijk helpt hij gewoon Pogacar. Als je Pogacar de hele tijd op kop laat rijden zal hij ook nog altijd de sterkste zijn, maar dan ziet het er in elk geval anders uit."

De Wolf is het daar volmondig mee eens. "Kuss moest daar niet op kop rijden, hij had van achteren uit moeten demarreren. Hij was misschien niet weg geraakt, maar Pogacar had misschien ook niet meteen gereageerd. Nu speelde hij Pogacar echt in de kaart, die zat te fluiten in zijn wiel."