Tankink: "Vingegaard voor het podium, dat hadden ze ook bij Jumbo-Visma niet verwacht"

Jonas Vingegaard liet op de Col du Portet nog maar eens zijn klasse zien. Enkel Carapaz en hij konden Pogacar volgen en dat terwijl de Deen zijn allereerste Tour rijdt. Bram Tankink kent de interne keuken bij Jumbo-Visma. Zijn ze daar verrast over de prestaties van Vingegaard?

“Ik denk het wel. In de eerste week wachtte hij nog op Roglic, het was nooit de bedoeling dat hij hier een klassement zou rijden. Roglic valt weg en opeens hebben ze een nieuwe podiumkandidaat in de ploeg. Ook voor Roglic was de tweede plaats wellicht het maximaal haalbare geweest.”

“Vorig jaar reed de Deen zijn eerste grote ronde en werd hij 46e in de Vuelta. Dit jaar rijdt hij plots voor het podium in de Tour. Dat is natuurlijk onwaarschijnlijk, dat hadden ze ook bij Jumbo-Visma niet verwacht.”

“Het is dan ook nog door een toeval”, pikt Vandegoor in. “Omdat Tom Dumoulin er niet is en Roglic wegvalt. Je wordt voor de leeuwen geworpen als debutant in de Tour en dan ga je voor een podiumplaats. Hij viel ook nog eens aan op de Ventoux. Ik vind dat heel straf, ook mentaal.”

Bij Jumbo-Visma zitten ze volgend jaar mogelijk wel met een luxeprobleem. Wie krijgt in de volgende Tour het rugnummer 1? “Als ze slim zijn, sturen ze Vingegaard volgend jaar naar de Giro of de Vuelta om daar te proberen te winnen”, zegt Tankink.

Ook Vandegoor pleit voor een voorzichtige aanpak. “Je mag geen stappen overslaan. Bernal kreeg ook een flinke tik na zijn Tourzege. Toen zeiden we ook allemaal dat hij 7 keer op een rij zou winnen. Hij heeft ook een stap terug moeten zetten naar de Giro om weer vertrouwen te tanken.”

Aan Tadej Pogacar kon ook Vingegaard gisteren niks doen. De Sloveen is de enige renner in deze Tour die al elke dag op het podium stond. Hij veroverde de witte trui in de openingsrit en zit sinds de 8e rit stevig in het geel. Gisteren zette hij nog eens de puntjes op de i op de Col du Portet. 

Straf, vond ook Christophe Vandegoor. “Vooral door zijn dominantie. Hij heeft zelf een vijftal keer geprikt en neemt zijn verantwoordelijkheid. Hij had ook in het wiel van Vingegaard en Carapaz kunnen kruipen en hen laten vechten voor plaatsen 2 en 3. Maar hij heeft veel op kop gereden en zelf aangevallen."

Pogacar plaatste zijn versnelling op ruim 8 kilometer van de top. Bram Tankink trok grote ogen. “Hij ging heel vroeg, dat hebben we de laatste jaren niet meer gezien. Heel vaak wint een saaie renner de Tour, maar Pogacar ging maar tekeer. Hij probeert de anderen te slopen, maar sloopt zichzelf ook. Het is wel fantastisch om te zien.”

“Hij kiest uiteindelijk voor zijn eigen tempo en houdt dat autoritair in de hand", zegt Vandegoor. "Voor zo’n jonge gast met weinig ervaring vind ik dat bijzonder knap, ook mentaal."

"Het was ook niet zonder risico, hij had ook tegen een counter kunnen lopen. Die kwam er ook van Carapaz, dus Pogacar was absoluut niet zeker. Ik denk niet dat hij over zijn limiet gegaan is, maar hij zal toch ook wel diep gegaan zijn.”

Sterke prestaties in de Tour roepen ook altijd vragen op. Ook Pogacar ontsnapt er niet aan. Ward Lemmelijn ziet geen redenen om aan de Sloveen te twijfelen. “Ik erger er mij wat aan. Elk jaar krijgt degene die in het geel rijdt en de koers domineert dezelfde vragen."

"Dat komt natuurlijk door het verleden van de koers, maar ik zie nu niks dat onmogelijk is. Hij heeft ook al een moment van zwakte gehad toen Vingegaard bij hem wegreed. Hij is ook gewoon een supertalent met een ongelofelijke VO2max. Als er dan een goed hoofd op staat en er is een goede begeleiding, dan is het niet vreemd dat hij de koers domineert.”

Lemmelijn maakte het zelf ook mee. Toen hij pas kwam piepen in de roeiwereld en meteen de Belgische titel pakte, werden er ook twijfels geuit. “Ik kreeg dezelfde vragen. Er werd gezegd dat ik steroïden pakte. Je moet daar positieve energie uithalen en het als een compliment beschouwen. Ik denk dat Pogacar er ook heel rustig bij blijft.”

Vandegoor houdt altijd een slag om de arm, maar ziet toch duidelijke verschillen met het verleden. “Pogacar komt niet uit het niks, hij had al wat laten zien in de Vuelta. Ik herinner mij Stefan Schumacher en Bernard Kohl, dat waren mannen die uit het niks kwamen en plots wonnen. Dat was heel opvallend en uiteindelijk bleek dat het jaar van CERA te zijn.”

“Wat mij ook gunstig stemt, is dat Pogacar heel rustig blijft bij de vragen die hij krijgt op persconferenties. Hij gaat niet zoals Lance Armstrong destijds keihard in de aanval.”