Soler overweegt juridische stappen: "Ze moesten kleren van mijn lijf knippen"

In de Giro liep het in de 12e etappe mis voor Marc Soler, in de Tour had hij al in de openingsrit prijs. Met breuken in beide armen verliet hij Frankrijk. In een column in de Spaanse krant La Vanguardia doet hij nog eens een relaas van de feiten.

"De valpartij gebeurde op een plek waar de weg versmalde en we onze positie aan het zoeken waren. Vooraan zit je normaal gezien veilig bij een valpartij, maar plots zag ik de renners van Jumbo-Visma voor me vallen."

"Ik vloog over mijn stuur en belandde hard op mijn handen. Mijn handen, mijn schouder en mijn gezicht deden pijn, mijn bril was gebroken. Ik probeerde recht te krabbelen, maar ik had geen kracht in mijn armen."

"Een mecanicien trok me onder mijn oksels naar de zijkant van de weg. Ik was enorm duizelig. We moesten nog 50 km fietsen. Ik weet niet hoe ik de streep nog heb bereikt, ik kon niet schakelen of remmen. In de bus kon ik me zelfs niet omkleden, ze hebben mijn kleren van mijn lijf moeten knippen."

's Avonds kwam het harde verdict: breuken in beide armen, gebroken ribben en einde Tour. "Mijn opgave in de Giro was al frustrerend, omdat ik er hard voor gewerkt had", zegt Soler. "Maar de Tour is nog erger, omdat de val wordt veroorzaakt door een toeschouwer die duidelijk niet van wielrennen houdt."

"Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik denk dat ik een klacht ga indienen tegen de toeschouwer, omdat een volledige Tour gewoon is weggegooid. Ik voel veel woede."

Soler geeft ook nog een sneer naar de Internationale Wielerunie UCI. "De UCI geeft duidelijk alleen maar om stomme maatregelen, zoals het weggooien van bidons. Maar met serieuze zaken zoals onze veiligheid, moeien ze zich niet. Ze zijn er alleen maar voor nonsens."