Het ultieme eerbetoon aan zijn opa: Mathieu van der Poel doet wat Poulidor nooit kon

Als een wielerfan de naam "Raymond Poulidor" hoort, dan denkt hij meteen: de eeuwige tweede. Nochtans won Poulidor onder meer de Vuelta, Milaan-Sanremo, de Waalse Pijl en 7 ritten in de Tour. Hij dankt zijn bijnaam vooral aan het feit dat het in de ronde van zijn eigen land telkens "net niet" was.

Poulidor stond 8 keer op het eindpodium van de Tour, maar nooit op het hoogste schavotje. Sterker nog, hij kon niet 1 dag de gele trui aantrekken. In 1964 was hij er het dichtste bij, maar hij kwam op de Puy de Dôme 14 seconden tekort op Anquetil.

Dit kleine trauma voor Poulidor werd meteen ook zijn grootste troef. De Fransen vielen massaal voor de sympathieke "verliezer". Zijn populariteit oversteeg die van tijdgenoten als Anquetil, Pingeon en Merckx.

Ook na zijn carrière kon Poulidor zijn populariteit verzilveren, bijvoorbeeld als uithangbord van tal van Toursponsors. Zo droeg een duidelijk geëmotioneerde Poulidor de 19-jarige Mathieu van der Poel als een trofee rond in het Tourdorp. "Hier is mijn kleine fenomeen", zei hij aan iedereen die het wou horen. "Misschien wel een toekomstige Tourwinnaar."

Dat laatste is misschien wat te hoog gegrepen, maar Van der Poel leverde vandaag wel al een ontroerend mooi eerbetoon af door de gele trui te pakken.

Mathieu van der Poel is wel niet de eerste in de familie die het geel mag dragen. Zijn vader Adrie deed het hem in de Tour van 1984 voor, al hangt er wel een bijzonder verhaal aan vast.

Door een rekenfout van de organisatie had de wedstrijdjury de gele trui eerst aan Ferdi Van den Haute uitgereikt. Pas toen Van der Poel al in zijn hotel zat, werd de fout ontdekt. Van der Poel mocht de volgende dag in het geel vertrekken, maar lang kon hij daar niet van genieten. Ploegleider Jan Raas was zo gebelgd door de miskenning van Van der Poel dat hij weigerde om het geel te verdedigen. Zo kreeg vluchter Vincent Barteau het geel cadeau.