Met Mancini als magiër: rond Italië zweeft (poreus?) aura van onoverwinnelijkheid

Soms wordt hij vergeten als uniek supertalent. Gianluigi Donnarruma is nog steeds amper 22 jaar, maar heeft al ruim 200 wedstrijden voor AC Milan op de teller.

Dit EK wordt zijn eerste grote toernooi als troonopvolger van naamgenoot Gianluigi Buffon. Iedereen kijkt dan ook met belangstelling uit naar hoe de doelman omgaat met de druk van de voetbalgekke natie op zijn schouders.

Met zijn imposante verschijning en geweldige reflexen heeft de nummer één alvast alles om zich te onderscheiden. In een selectie zonder veel vedetten is Donnarumma wellicht de figuur die het meeste polariseert bij Italië.

In het verleden kreeg hij ook al kritiek, omdat zijn beruchte makelaar Mino Raiola er niet voor terugdeinsde om hoog spel te spelen in de contractonderhandelingen met Milan. Het leverde de doelman de weinig benijdenswaardige bijnaam "Dollarruma" op.

Ondertussen is de breuk met Milan definitief. Vanaf 1 juli is de Italiaanse topkeeper transfervrij op te pikken. Het zou zomaar kunnen dat PSG nog voor de start van het EK zijn komst officialiseert.

Zonder één voorgaande selectie mee naar het EK. Giacomo Raspadori - zijn naam klinkt even energiek als hij voetbalt - beleeft een droom sinds Roberto Mancini hem opnam in zijn definitieve selectie.

De 21-jarige pocketspits was dit seizoen een van de revelaties in de Serie A. Bij Sassuolo maakte hij indruk met zijn techniek, vista en beweeglijkheid.

Zijn lengte (1,72 meter) en kwaliteiten zorgen voor vergelijkingen met de legendarische Italiaanse spits Paolo Rossi. "Het maakt me eerlijk gezegd sprakeloos", zei Raspadori daarover.

De aanvaller is een uniek type binnen de selectie van de Squadra Azzurra, want Immobile en Belotti moeten het vooral van hun power hebben.

Het cement van de Italiaanse ploeg kreeg nog wat meer tijd om te drogen. In het gewonnen coronajaar maakte Roberto Mancini een nog hechter collectief van zijn ploeg.

De cijfers zijn ronduit indrukwekkend. Italië kwalificeerde zich voor dit EK met een perfecte 30 op 30. Onder de coach is het land al 27 matchen ongeslagen - mamma mia! Tijdens het komende EK kan het record aller tijden van 30 wedstrijden zonder nederlaag, dat al uit de jaren '30 staat, gebroken worden.

Het zorgt ervoor dat er rond deze ploeg een aura van onoverwinnelijkheid zweeft. Alleen is de vraag: hoe poreus is dat energieveld rond de Squadra?

De foutloze kwalificatiecampagne was er eentje met een dolend Bosnië als lastigste tegenstander. En ook in 2020 speelde Italië geen échte referentiematch. In de Nations League waren de marges tegen Polen en Nederland flinterdun.

Bovendien kwam er nog een jaartje bij op de teller van het oude broederduo Chiellini - Bonucci achterin. Zij beleefden niet hun beste seizoen in de Serie A. Ook de doelpuntenproductie van Immobile zakte terug van 36 goals naar 20.

Daartegenover stond wel dat Juventus-aanvaller Chiesa zich het voorbije jaar kon ontwikkelen bij een topclub. En dat Barella zijn beste seizoen ooit beleefde bij kampioen Inter.

Filippo Conticello - Journalist bij La Gazzetta

"De teleurstelling was gigantisch toen we ons in 2018 niet konden kwalificeren voor het WK. Drie jaar later kan gans Italië trots verkondigen dat het opnieuw een goed team heeft."

"Een kwartfinale of halve finale moet zeker lukken. We hebben op dit moment echt wel een van de beste ploegen in Europa. Misschien niet met de grootste namen, maar het is een sterk collectief. Met Roberto Mancini als uitstekende coach. Nog een voordeel is dat we onze poulewedstrijden allemaal voor eigen volk in Rome afwerken. De tegenstanders (Turkije, Zwitserland en Wales) zijn verraderlijk."

"Italië staat al decennia bekend om een sterk defensief blok. Dat is dit keer niet anders - de verdediging is onze sterkste linie. Met Verratti en Jorginho hebben we ook twee spelers van wereldklasse op het middenveld."

"Ons enige minpunt is dat er in deze generatie geen spits loopt die erbovenuit steekt. (lacht) We missen echt iemand zoals Lukaku in ons team. Mede door hem reken ik België, samen met Frankrijk en Duitsland, tot de grote favorieten voor het EK."

Straffer worden carrièreverhalen niet. Niemand die 7 jaar geleden zou geloofd hebben dat Lazio-verdediger Francesco Acerbi straks op 33-jarige leeftijd aan zijn eerste grote toernooi deelneemt.

In 2013 kreeg de Italiaan een keihard verdict te horen: teelbalkanker. Alleen zette dat Acerbi er niet meteen toe aan om zijn losbandige levensstijl om te gooien. Na zijn chemokuren in de voormiddag - en een pizza met tonijn - ging de verdediger tot in de vroege uurtjes stappen in de nachtclubs.

Pas een jaar later drong het tot Acerbi, die een punt wou zetten achter zijn carrière, door dat het anders moest. Sindsdien gaat de Italiaan door het leven als superprof. "Kanker heeft mij gered", vertelde hij daar later over.

Nog dit: in november kreeg Acerbi wel op heel eigenaardige wijze een cap. Door een fout op het wedstrijdblad startte hij en niet Chiellini in de basis tegen Bosnië. "Ik had mijn bril niet op toen iemand me de opstelling liet zien", lachte bondscoach Roberto Mancini achteraf.

Samen met Romelu Lukaku was Nicolo Barella een van de drijvende krachten tijdens het kampioenenjaar van Inter. De middenvelder maakte dagelijks zelf vanaf de eerste rij mee hoe onstopbaar de Rode Duivel wel niet is.

"Romelu is een beetje zoals basketballegende Shaquille O'Neal", vertelde Barella enkele maanden geleden in een interview. "Hij is een echte natuurkracht. Niemand kan hem aan de kant zetten. Zelfs op training hebben we 3 man nodig om hem af te stoppen."

Toch hoopt Lukaku misschien maar beter dat hij zijn ploegmaat niet treft tijdens dit EK. België heeft namelijk een slechte voorgeschiedenis tegen Italië op Europese kampioenschappen. In 2000 waren de Azzurri met 2-0 te sterk in de groepsfase.

En ook tijdens de laatste confrontatie, op het EK 2016, gingen de Duivels met dezelfde score onderuit. Italië legde in het openingsduel zwaktes bloot die later in het toernooi - meer bepaald tegen Wales - opnieuw zouden bovendrijven.

In totaal speelden beide landen al 22 interlands tegen elkaar. De balans: 14 zeges voor Italië, 4 keer winst voor België en 4 draws.

Middenvelder Marco Verratti mist zeker de eerste twee groepswedstrijden door een knieblessure. Zijn vervanger wordt wellicht Manuel Locatelli, die uitkomt voor Sassuolo.