"Dead man walking" in de groep des doods: Joachim Löw en Duitsland hopen vechtscheiding te vermijden

"Der letzte Tanz" van Joachim Löw. Na liefst 15 jaar staat de Duitser voor zijn afscheid als bondscoach. Hansi Flick neemt na de zomer de fakkel over bij de Mannschaft.

Een welgekomen nieuwe dynamiek. Want ondanks de enorme verdiensten van Löw - met de wereldtitel in 2014 als hoogtepunt - was zelfs hij niet immuun voor kritiek. Hij overleefde de storm na het dramatische WK in Rusland, waar Duitsland al in de groepsfase sneuvelde.

Nadien kreeg Löw de ploeg nooit meer echt op de rails. In november vernederde Spanje de Duitsers met 6-0. Nadien volgde zelfs een 1-2-verlies tegen godbetert Noord-Macedonië. De neerwaartse spiraal zorgde ervoor dat Löw zelf besliste om niet door te gaan tot het WK 2022 in Qatar.

Tijdens dit EK hopen Duitsland en Löw hun 15-jarige huwelijk toch nog met een positieve noot te eindigen. En niet met een vechtscheiding.

Het seizoen begonnen bij het tweede elftal, maar nu niet weg te denken bij de A-kern van Bayern München. Jamal Musiala was dit seizoen een van de grote revelaties in de Bundesliga en Champions League.

De ranke aanvallende middenvelder beschikt over een uitmuntende balbehandeling, onvoorspelbare dribbels en heeft een neus voor goals. Een 18-jarige ruwe diamant die alleen op fysiek vlak nog wat geslepen moet worden.

Evengoed had Musiala overigens voor Engeland kunnen kiezen. Op zevenjarige leeftijd verhuisde hij met zijn moeder en vader naar Londen, waar hij door Chelsea opgepikt werd. In maart maakte Musiala de langverwachte keuze voor zijn geboorteland bekend. "Een keuze van het hart, die niet eenvoudig was."

Uiteraard kan je ze nooit afschrijven. Maar het jaar uitstel heeft er wel voor gezorgd dat de twijfels rond de Duitse nationale ploeg nóg groter geworden zijn.

Iedereen hoopte dat Löw in de gewonnen tijd de jonge talenten beter zou laten integreren in de Mannschaft. Een pandoering tegen Spanje (6-0) en verlies tegen Noord-Macedonië (1-2) bewezen evenwel het tegendeel.

De keuze om Mats Hummels en Thomas Müller na 3 jaar opnieuw in ere te herstellen bij de nationale ploeg bewijst dat de bondscoach nog altijd zoekende is naar de juiste formule.

Het jaartje respijt zorgde er wel voor dat sleutelspeler Leroy Sané fit aan het EK kan beginnen. Al staat daartegenover het moeilijke jaar van diepe spits Timo Werner bij Chelsea. Toch nog één pluspuntje: de Duitse keeperskwestie loste zichzelf op, doordat Marc-Andre ter Stegen ervoor koos om zich na het seizoen te laten opereren aan zijn knie.

Frank Lußem - Journalist bij Kicker

"Er heerst veel scepsis rond de Duitse nationale ploeg. Daar hebben de vroege uitschakeling op het WK in Rusland en de povere resultaten in de Nations League voor gezorgd. Bovendien hebben we een bijzonder lastige groep, met Frankrijk en Portugal. Ik twijfel er zelfs aan of we onze groep gaan overleven."

"Of dit het jaar te veel is voor Löw? Het is al het derde jaar te veel! (lacht) Müller en Hummels terugbrengen was een slechte beslissing - hij heeft al verloren met die jongens."

"Alles van het middenveld tot de aanval zit wel goed. Voorin hebben we heel wat geweldige spelers, met onder meer Havertz, Werner, Gnabry en Sané."

"Centraal achterin zijn er grotere problemen. Hummels, Koch en Süle zijn te traag. Ze kunnen het spel ook niet goed opbouwen. Tegen spelers als Mbappé, Benzema en De Bruyne wil ik het echt niet zien - dat zou een ramp kunnen worden."

Kevin De Bruyne maakte op pijnlijke wijze kennis met hem. De strafste "soldaat" van Duitsland is Antonio Rüdiger, de Chelsea-verdediger die onze landgenoot een oogkasbreuk bezorgde in de finale van de Champions League.

Rüdiger groeide op in het beruchte Neukölln-district in Berlijn. En leerde er voetballen in de "kooien" - harde veldjes met hekken rond. "Dat heeft me gevormd als persoon", vertelde de Duitser daar ooit over. "Ik heb er geleerd dat je ofwel eet of opgegeten wordt. Het ging er steeds keihard aan toe." 

"Ik speelde zo hard op de betonnen ondergrond dat mijn schoenen vol gaten zaten. Eigenlijk waren het sandalen. Ik was zo agressief dat sommigen mij Rambo noemden.”

Door de armoede in zijn gezin moest Rüdiger zijn eerste voetbalshirtje trouwens zelf maken. Een wit exemplaar met op de achterkant het nummer 9 en de naam van Milan-ster George Weah.

Vincent Kompany en Kevin De Bruyne waren zijn "bro's" bij Manchester City. Leroy Sané kon het prima vinden met de twee Belgen met wie hij de kleedkamer deelde.

Zo plaagde Vincent Kompany de Duitser eens op training voor de ogen van de camera's. "Als je scoort met rechts, bezorg ik jou vanmiddag je lunch", dolde onze landgenoot. En zo geschiedde.

De Bruyne stak dan weer nooit zijn lof voor Sané weg. Hij verkondigde meermaals dat de aanvaller "een van de besten van de wereld kon worden". En zei ook openlijk dat hij het vertrek van de Duitser naar Bayern een spijtige zaak vond.

Het laatste grote toernooi dat de Rode Duivels misten was trouwens het EK van 2012. Uitgerekend Duitsland gaf toen de doodsteek. In Düsseldorf moést België in oktober 2011 winnen om naar de barrages te mogen. Alleen was de Mannschaft meer dan een maatje te groot (3-1).

Door goals van Özil en Schürrle voor rust zakte de hoop bij de meegereisde Belgische fans al snel in de schoenen. Gomez gaf in de tweede helft de doodsteek. Een eerredder van Fellaini kwam veel te laat.

Het was een van de 20 zeges die Duitsland tot dusver tegen België boekte. De Duivels stapten slechts 4 keer als winnaar van het veld - voor de laatste keer moeten we al terug naar 1954.