Vandenbempt: "Beste penaltyreeks die ik ooit gezien heb, drama voor De Gea"

Gelukkig was er de penaltyreeks helemaal op het einde, want een finale voor de geschiedenis is het niet geweest. Zo'n penaltyreeks maakt toch heel veel goed. En ik heb al heel veel strafschoppenreeksen gezien en becommentarieerd, maar dit moet toch de beste zijn die ik ooit heb gezien.

Niet alleen vlogen alle strafschoppen - 21 stuks - erin, maar ze waren eigenlijk ook allemaal perfect gegeven. De doelmannen zaten er af en toe wel een keer bij, maar omdat de penalty's goed in de hoek waren of hard genoeg getrapt, was er geen houden aan. Het was een masterclass: zowel met links als met rechts, in de korte hoek en de verste hoek. Het was materiaal voor een video die kan getoond worden wanneer penalty's moeten aangeleerd worden.

Tegelijkertijd is het natuurlijk ook een groot drama voor De Gea. Ik hoorde dat hij 25 penalty's op een rij moest incasseren, dan begint dat toch een beetje te spelen, denk ik, aan het begin van zo'n penaltyreeks. Hij heeft er nu nog 11 bijgekregen: dat maakt 36 penalty's op een rij waarvan hij er geen enkele heeft kunnen stoppen.

En als je er dan helemaal op het einde, net nadat je collega er een perfect had ingetrapt, een hele flauwe trapt... Hij is de enige die slecht trapte. Dan is dat een drama. Dat komt dan bovenop zijn moeilijke tweede helft van het seizoen. Hij heeft al een paar moeilijke jaren gehad.

Op een bepaald moment was De Gea bij de besten van de wereld. Dat was de voorbije jaren toch een beetje minder. Nadat hij teruggegaan was om de bevalling van zijn vriendin bij te wonen, was hij toch zijn plaats kwijtgeraakt. Henderson staat te pushen. Hij leek de strijd dan weer gewonnen te hebben en was weer wat beter op het einde van het seizoen. Maar dit is toch weer iets dat hij gaat meedragen.

Hij heeft nu wel geen fouten gemaakt - dat is een strafschop missen niet - maar dit komt er natuurlijk wel nog een keer bij. Je kan je voorstellen dat hij nu de volle laag zal krijgen. Naast al die dolgelukkige Spanjaarden is er toch een doodongelukkig, denk ik.

Dat het geen zinderende finale was, had twee redenen. Ik heb al vaker gezien dat Villarreal geweldig kan voetballen, met verzorgd Spaans combinatievoetbal. Ze hadden er nu voor gekozen, en dat deden ze ook op Arsenal, om een laag blok te zetten, dicht bij elkaar, heel stug te verdedigen. Omdat ze wisten dat ze tegenover een tegenstander stonden met veel meer kwaliteiten.

United is een rijkere, grotere ploeg, met meer renommee en betere spelers. Dat hebben we eigenlijk gezien over de  90 minuten, waarin United de betere ploeg was en voortdurend in de aanval was. Maar zeker in de eerste helft slaagde United er eigenlijk niet in om een echte kans te creëren.

Het gevaarlijkste was nog die bijna owngoal van Albiol. Wat Villarreal in die 90 minuten te weinig heeft kunnen doen, is voetballen. En dan krijg je dat soort wedstrijden. Villarreal wilde niet echt en United was niet in staat - zeker in de eerste helft - om dat blok te ontwrichten. In de tweede helft waren er wel een paar kansen. Maar United was toch niet goed genoeg en had niet genoeg tempo in zijn spel.

Wat mij opviel: in de verlengingen was gewoon Villarreal de betere ploeg. Ineens gingen ze beter voetballen, al kwamen daar geen echte kansen uit. Alles bij elkaar was het wat je vaak hebt bij verlengingen: dat er weinig gebeurt.

Deze finale zal vooral onthouden worden wegens de naam van de winnaar, de sympathieke underdog, een ploeg met een heel goed imago: goeie jeugdwerking, gezond bestuur, vaak goeie transfers, goed sportief beleid... Het is een klein stadje met 50.000 inwoners. Dat is dus eigenlijk een sprookje voor de "Yellow Submarine".

In één moeite denk ik ook dat Gdansk een soort loutering en bevrijding is geweest voor die gemiste penalty van Riquelme in 2006, waardoor Villarreal naast de Champions League-finale greep. Villarreal mag nu ook naar de Champions League.

Voor United is dit toch een kolossale ontgoocheling. Er was een periode onder Sir Alex Ferguson dat United grossierde in trofeeën. Een verloren finale was toen misschien maar een voetnoot, behalve wanneer het de Champions League was.

Maar als je van 2017 geen prijs meer hebt gewonnen, was deze zeer welgekomen voor United en voor Solskjaer. Hij had zijn eerste trofee als United-coach kunnen winnen. Al zal het huis niet daveren met het verlies van de Europa League, voor een Engelse ploeg zijn vooral de Premier League en de Champions League belangrijk. 

En dit zal een beetje extra zuur zijn, als stadsgenoot City zaterdag de Champions League wint.

En niet vergeten: dit is natuurlijk ook de finale van Unai Emery. Ik heb hem al een paar keer de koning Midas van de Europa League genoemd. Dat is nog een keer bewezen.

Het is toch wel ongelooflijk hoe hij erin slaagt om telkens weer de Europa League te winnen. Drie keer op een rij met Sevilla, waarbij ondertussen ook veel spelers verkocht werden. Dat is nog het strafste.

Twee jaar geleden verloor hij de finale met Arsenal, maar nu is het weer raak. En als je het hele parcours bekijkt van Villarreal, is het gewoon een verdiende overwinning. Ze hebben niet verloren, wonnen 12 van hun 15 wedstrijden en schakelden enkele stevige tegenstanders uit.

Voor Villarreal is dit historisch. Pas een dikke 20 jaar geleden raakten ze in de Primera Division. Op hun manier doen ze het uitstekend. Ze botsten wel altijd op een soort glazen plafond: ze waren 4 keer in de halve finale gekomen Europees en ook wel eens in de Coppa. Nu hebben ze 2 glazen plafonds ineens doorbroken.