Filip Joos in FC United: "Ik zal nooit denken: "Hé, Lukaku, stop eens met zagen." Nooit."

In de laatste aflevering van FC United komen de rol en impact van de media aan bod. Rode Duivel Romelu Lukaku kijkt met een kritische blik naar hoe de media hem portretteren. "Romelu Lukaku is alleen maar kracht en snelheid. Hè? Ja, dat is het alleen", zegt Lukaku.

"Ik ben niet slim. Ik kan niet dribbelen. Ik kan niet schieten met links of met rechts. Ik ben alleen krachtig en snel. En niet alleen ik. Andere spelers met dezelfde sculptuur die technisch nog beter zijn dan ik, nog steeds: kracht en snelheid. Niet intelligentie of zo."

De spelers in het voetbal worden ook steeds gespierder. Joos bevestigt dat fenomeen. "Als ik boven in de tribune zit en Lukaku een tegenstander zie afschudden, dan ben ik alleen maar jaloers op dat fantastische lijf", zegt de commentator. "En dan is dat toevallig zwart. Ja, oké, so what?"

"Bestendig je dan een stereotype? Je zegt wat je ziet. Je ziet spieren van staal. Sport is ook lichaam. En voor mij impliceert het niet dat Lukaku zo geboren is."

"Maar dat Lukaku soms dat gevoel heeft, begrijp ik heel erg goed want hij zal zoiets al 100.000 keer gehoord hebben. Ik overdrijf, maar met 10.000 keer vrees ik al dat ik niet meer overdrijf."

"Langs de lijn bij jeugdwedstrijden: "Die is drie jaar ouder." Als hij de zoontjes van de toeschouwers van zich af liet ketsen, zoals hij dat later bij Everton, Man United en Inter deed. Dus ik heb alle begrip voor jongens die dat aangeven. Ik zal nooit denken: "Hé, Lukaku, stop eens met zagen." Nooit."

Naast de problemen op het veld is er ook een probleem in de tribunes. Scheldtirades en misplaatste gezangen zijn helaas schering en inslag. "Ik ging vroeger ook naar wedstrijden kijken", zegt Racing Genk-spits Cyriel Dessers. "Ik kan me inbeelden dat dat niet iets is wat je wil horen op je vrije zaterdagavond, als je gezellig naar het voetbal wil kijken."

"Als je een abonnement hebt en iemand achter je het hele jaar scheldt op de Nigeriaanse spits, bij wijze van spreken, omdat die geen goal maakt, dan kan ik me inbeelden dat je na een tijdje zegt: "Dan ga ik toch liever iets anders doen.""

Ook Mo Messoudi, ex-speler van onder meer Beerschot en AA Gent, werd in zijn jeugd geconfronteerd met dit soort wangedrag. "Toen ik bij Beerschot begon te voetballen, ging ik met de ouders van mijn vrienden naar de uitwedstrijden. Ik was vaak onder de indruk van de manier waarop ze spelers van Afrikaanse of Arabische origine uitscholden."

"Heel het vak riep "vuile makaak" of maakte oerwoudgeluiden. Op dat moment had dat wel een enorme impact op mij. Ook omdat ik misschien de enige Marokkaanse jongen was in een vak van duizend supporters."

Heel wat voetballers waren in hun jeugd op de pleintjes of in parken te vinden, zo ook Rode Duivel Yannick Carrasco. "Als ik zelf vroeger naar het park ging, waren daar bijna nooit Belgen. Er waren alleen maar buitenlanders", zegt Carrasco daarover. 

"Waarom? Misschien omdat de ouders van Belgen zeiden: "Nee, daar zijn te veel buitenlanders, je mag daar niet naartoe. Je moet thuisblijven, studeren." Ik weet het niet, zoiets."

Zelf was Carrasco er dagelijks te vinden. "Toen ik jong was, nam ik de fiets of ging ik te voet. Ik keerde pas terug, toen het donker werd. Het was niet dat ik om 19u of 20u thuis moest zijn. Wel als het donker werd."

"Onder de brug kwamen er mensen van Brussel en Molenbeek voetballen. Een beetje van overal. Omdat het niveau er zo hoog was. Ze kwamen met sterke ploegen spelen. Dat waren echt Champions League-finales. "

Bekijk de volledige aflevering van gisteren op VRT NU. Je vindt er ook de andere afleveringen terug.