Halfnaakte dansers, muziek van Morricone en wielerclichés: dit was de ploegvoorstelling van de Giro

Het Castello del Valentino was het decor van de voorstelling. Publiek was toegelaten, maar nog altijd in beperkte mate en dan vooral de plaatselijke gezagsdragers.

Debutant Intermarché-Wanty had de eer om de spits af te bijten. Veel poespas kregen we niet bij de voorstelling van alle renners. Af en toe kreeg een grote naam een microfoon voor zijn neus, zoals ook Remco Evenepoel, maar verder dan de gebruikelijke gemeenplaatsen kwamen zij doorgaans niet.

Tussendoor waren er dansers die het verhaal van de Goddelijke Komedie van Dante evoceerden en was er muziek, met daarbij een knipoog naar de vorig jaar overleden Italiaanse grootmeester Ennio Morricone.

Als laatste mocht Vincenzo Nibali met zijn ploeg het podium betreden, maar dé grote ster werd voor het allerlaatst bewaard: de mythische trofee waar de komende 3 weken om gestreden zal worden, de Trofeo Senza Fine.