De Belgen na de Ronde: van "afzien" tot "maximale uitgehaald"

Greg Van Avermaet stond al voor de 4e keer in zijn carrière op het podium, al greep hij ook nu weer naast de hoofdvogel. "Ik heb hier ook al ontgoocheld gestaan toen ik 2e of 3e was, omdat ik dacht dat ik de beste man in koers was. Maar nu heb ik er het maximale uitgehaald."

"Ik was deze keer zeker niet de beste man in koers, maar op ervaring heb ik toch het podium gehaald. Dat was op voorhand het doel, al wist ik dat winnen moeilijk zou worden. Ik ben dus supertevreden dat ik dat doel gehaald heb."

Van Avermaet moest het in de finale wel doen zonder zijn wapenbroeder Oliver Naesen. "Oli is wat aan het sukkelen met een verkoudheid, dus het was moeilijk om op topniveau te zijn. Hij heeft hier en daar toch nog wat kunnen helpen. Hij heeft het zeker geprobeerd. Het is zeker geen schande in zo'n lastige koers."

Net als onder meer Van Aert trekt Van Avermaet zijn voorjaar nog een beetje door. "De Amstel is een mooie koers, die ik altijd graag heb gereden. Nu neem ik er ook de Brabantse Pijl erbij. Ik hoop daar ook iets te proberen."

"Ik had niet zo’n super gevoel vandaag", gaf Stuyven toe in de studio. "Ik denk dat ik tevreden moet zijn met wat ik haal. Het was duidelijk: die jongens reden op elke beklimming weg dus dan weet je dat ze op een bepaald moment ook weg zullen blijven. De sterksten zaten vooraan."

"Het draaide in onze groep nog wel rond, maar als je aan kilometer 3 of 4 komt, begint iedereen zich in te houden en te rijden voor het podium. Als we er niet bij waren op 5 kilometer dan wist ik dat het niet meer zou lukken."

Stuyven kende geen ideale voorbereiding. "Gent-Wevelgem is weggevallen, maar ik zal zeker niet zeggen dat ik met die koers in de benen vandaag beter geweest zou zijn. Er was wel wat onwetendheid en stress deze week maar we hebben er met de ploeg alles voor gedaan."

Het voorjaar van Stuyven is nog niet voorbij. "Ik doe er nog de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race bij. De Brabantse Pijl start in Leuven, dus dat is fijn. Normaal is dat niet te combineren met Parijs-Roubaix, maar nu geeft dit wel mogelijkheden."

Sep Vanmarcke verbaasde zichzelf met zijn 5e plaats. "Daar mag ik blij mee zijn na de voorbije weken. Het was de beste prestatie van de ploeg dit voorjaar. Ze hebben me altijd vooraan gehouden."

"In de finale was het dan aan mij, maar het was wel afzien. Ik heb de laatste weken amper kunnen trainen. Ik was dan wel fris, maar ik miste de kracht om met de beste 10 omhoog te rijden."

"Ik kon blijven aanklampen en op de minder zware stukken kon ik het gat weer toerijden. Op het einde zat ik tegen de krampen aan te hinken. Ik heb gegokt op die laatste sprint, voor de 5e plaats."

Ook voor Tiesj Benoot was het, net zoals voor Vanmarcke, afzien. "Pijn in de benen en zwart voor de ogen", vat hij het samen. "Maar ik was beter dan in de afgelopen koersen. Alleen liep ik op het einde volledig leeg. Ik voelde dat mijn lichaam nog niet 100% is."

"Uiteindelijk doe ik toch mee voor de top 10, al eindig ik daar net buiten. Ik mag dus toch tevreden zijn. Nu goed herstellen en dan de Ardense klassiekers."

Dylan Teuns reed een tijdlang mee in de finale met ploegmaat Haller. "We moesten veel geven toen die drie wegreden en dat was niet ideaal. Op de Oude Kwaremont stond ik toch een beetje geparkeerd."

"Na de Taaienberg zat ik goed in de koers, maar in de finale kwam ik net iets tekort. De rest was echt heel sterk. Het was een slopende wedstrijd. Je moet 200km lang vechten voor je positie en al die procentjes voel je in de finale."