"Roger Maes was de beste Belgische volleyballer aller tijden"

Fernand Walder maakte deel uit van de Belgische ploeg die deelnam aan de Spelen van Mexico 1968. "Roger Maes was misschien wel de beste
volleyballer uit de Belgische geschiedenis", meent Walder.

"Er werd destijds in een 2-4 systeem gespeeld, als spelverdeler moest je dus ook kunnen aanvallen. Wel, Roger was briljant als spelverdeler én als aanvaller."

 
"Hij had een geweldige sprongkracht. Ik herinner me dat we op een bepaald moment om 19.30 u moesten trainen, Roger werkte tot 18 u en kwam dan op het laatste moment op de training aan. Hij vraag dan een setup te geven en hij sloeg - zonder opwarming - de bal via de grond tegen het plafond."

"Ik heb Roger zalen in vervoering zien brengen, hij was onwaarschijnlijk goed. Hoewel… hij leefde niet echt voor de sport. Roger was een levensgenieter en dronk graag een pintje. Maar mocht hij nu spelen dan zou

hij ongetwijfeld bij een buitenlandse topploeg terecht kunnen. Ik plaats hem op nummer 1 in het lijstje van beste Belgische volleyballers ooit."

Jan De Brandt kwam als jonge spelverdeler bij de kern van de nationale ploeg waar toen de tandem Roger Maes–Jef Mol de lakens uitdeelde. "Ik vond het een plezier om die twee bezig te zien, ze namen mij als jonge gast ook in bescherming", herinnert De Brandt zich.

"Roger was als speler een natuurtalent. Ik heb hem in verdediging nooit zien duiken, hij stond altijd op de juiste plaats. Hij was een complete speler, technisch perfect zowel in receptie – setup als aanval."

"Hij was ook een autoriteit, zowel op als naast het veld, maar hij kon ook relativeren en had veel humor. En hij was zoals goede wijn, hoe langer hij speelde hoe beter hij werd. Samen met Jef Mol vind ik Roger Maes de beste Belgische volleyballer ooit."