Ga naar de inhoud

Michel Wuyts voor de Strade Bianche: "De rivalen worden misschien bondgenoten"

 vr 5 maart 2021 12:02
Mathieu van der Poel en Wout van Aert in de Ronde van Vlaanderen.

Michel Wuyts kijkt reikhalzend uit naar de Strade Bianche van zaterdag. De grindklassieker wordt aangekondigd als het eerste strijdtoneel tussen Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Julian Alaphilippe, maar onze commentator ziet nog veel meer smaakvolle ingrediënten.

Ik vind het een eer om deze koers te mogen doen. Mijn laatste editie was die van 2018 met Tiesj Benoot als winnaar en die koers was een verrukking.

 

Ik kijk er echt wel naar uit. We koersen in Toscane, waar ik al 25 jaar kom, maar de Strade Bianche is vooral niet echt een tactische wedstrijd.

 

Tactiek, dat houdt zaterdag op na 100 of pakweg 130 kilometer. Dan wordt het man tegen man. Op die sterrati heb je weinig of niets aan een ploegmaat.

 

Die kan nog wel iets rechtzetten bij pech, want voor de volgwagens is het een enorme chaos. Maar deze koers is lekker ouderwets en zorgt iedere keer voor emoties.

Dit menu ligt te wachten op de renners.

"Neem Alaphilippe mee naar Siena en dan hang je"

We staren ons met z'n allen blind op het duel tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel en dat lijkt me gevaarlijk. De derde man is er ook bij en misschien is hij wel de eerste man.

 

Neem Julian Alaphilippe mee naar de Via Santa Caterina in Siena en dan hang je. Hoe moet je optornen tegen dat springvermogen van iemand van 61 kilogram? 

 

Wout en Mathieu moeten hun crosscapaciteiten eerder uitspelen, al heeft Alaphilippe die natuurlijk ook.

Dit zou wel eens de best bezette klassieker van het voorjaar kunnen worden.

Michel Wuyts

Maar vergis je niet: dit is met voorsprong het sterkste deelnemersveld ooit aan de start van de Strade Bianche. Dit zou wel eens de best bezette klassieker van het hele voorjaar kunnen worden.

 

Je hebt crossers, klassieke types en ook ronderenners. Mannen zoals Egan Bernal, Simon Yates en Joao Almeida bleven in het verleden weg, maar zijn hier nu wel, met ook nog Tadej Pogacar, die vorig jaar al kwam proeven. 

 

Dat zijn pionnen waarbij we een beetje in het ijle trappen. Tot waar geraken ze? Mocht het parcours morgen heel droog zijn, dan hebben ze een probleem. Mocht het regenen, dan hebben ze ook een probleem.

 

Wat zich nu aandient, is het perfecte scenario. We krijgen vanmiddag wat buien in Siena. De bovenlaag van het kalkgesteente zal dan wat harder zijn en daar zal op gevlamd worden. Ze hebben geluk bij hun eerste beurt.

 

En we zullen ook verrassingen krijgen zoals Maximilian Schachmann en Davide Formolo vorig jaar. De aantrekkingskracht van deze wedstrijd vergroot elk jaar en dat zal alleen maar toenemen.

Egan Bernal werd woensdag 2e in de Trofeo Laigueglia.

"Alles onder winst niet goed genoeg voor Van Aert? Dat is larie"

Het brede publiek verwacht een knalprestatie van Wout van Aert. Dat is het lot van wie er al gewonnen heeft en van wie telkens op het podium heeft gestaan.

 

Maar zeggen dat alles onder winst niet goed genoeg is, is larie. Ik zal al blij zijn als hij de finale mee kan kruiden en als hij - zeker na die hoogtestage - in de buurt van het podium komt.

 

Wat me wel charmeert, is zijn zelfvertrouwen in de interviews. Ik wil zelfs niet praten over die records op stage, maar hij is de sterkste allrounder en dan moet dit terrein hem echt liggen.

 

Ik geloof zijn trainer ook als hij zegt dat de Ronde en Roubaix dé doelen zijn, maar dat hoeft niet te betekenen dat je vooraf al niet kunt uitpakken. 

 

Kijk naar Julian Alaphilippe vorig jaar: die finishte in 2020 op 15 minuten in de Strade na weliswaar veel pech, maar hij was nog niet top. Een week later won hij ei zo na Milaan-Sanremo.

 

Plak er voor Van Aert dus geen plaats op, is mijn uitgangspunt. Als hij 5e wordt, moet je luisteren naar wat hij zegt en moet je kijken naar zijn mimiek. Is hij zelf tevreden? Daar moet je iets aan vastkoppelen.

Wout van Aert was in zijn nopjes na de verkenning:

"Van der Poel? Geduld opbrengen"

Mathieu van der Poel heeft nog geen concreet aanknopingspunt voor de Strade Bianche. Vorig jaar eindigde hij na veel pech op 10 minuten.

 

Dat zal nu niet het geval zijn. De Mathieu van vorig jaar was overtraind. Hij is er op zichzelf gebotst, maar nu is het een ander verhaal.

 

Het enige probleem is geduld opbrengen. Wacht tot strook 8. Als Wout van Aert top is, kunnen ze dan de handen in elkaar slaan.

 

De topcrossers moeten van Alaphilippe af. Zo worden rivalen misschien wel bondgenoten?

 

Wat het materiaalprobeem van in Le Samyn betreft: ik vind dat niet verwaarloosbaar, maar het wordt ook geen issue. 

 

Al is het wel straf dat het gebeurt in de ploeg van de broers Roodhooft, die qua logistiek erg ver staan. Het is ook knap van Canyon om meteen in te grijpen en om te vragen om terug te grijpen naar het oudere model.

Mathieu van der Poel zag vorig jaar af in de Strade Bianche.

"Let vooral op het aansnijden van de laatste strook"

In de Omloop en in Kuurne zagen we snelle aanvallen van Alaphilippe en Van der Poel. Dat kunnen we zaterdag niet uitsluiten, maar er zal even over moeten worden nagedacht.

 

Het wordt helemaal anders als je medestanders hebt. Als er eentje gaat en een andere reageert, dan moet de rest mee. Dat is het aantrekkelijke aan deze koers: de waaier met toppers is zo breed.

 

Ik reken daar ook Tom Pidcock bij. Of hij al matuur genoeg is? Dat woord staat niet in zijn woordenboek. 

 

Met of zonder Pidcock, als er na de 10e strook nog renners samenzitten, let dan vooral op de ingang van strook 11, de laatste van de dag, Le Tolfe.

 

Het asfalt gaat daar bergaf over in kalkgoed. Daar snelde Van Aert vorig jaar weg. Met dank aan de verkenning en aan zijn klasse. Hij weet dat en hij kan dat.

Michel Wuyts

Lees ook: