Traditieclub Schalke 04 in vrije val: hoe werd de crisis zo erg?

Luc van Doorslaer had het in zijn voorbeschouwing op de Bundesliga al voorspeld: Schalke zal moeten oppassen dat het niet tegen de degradatie moet vechten. 

"Als je kijkt naar de spelers die ze de voorbije transferperiode hebben kunnen binnenhalen, weet je al veel", zegt hij. "Alle respect voor Benito Raman, maar als hij de belangrijkste aankoop is voor een topclub in de Bundesliga, dan voel je al dat er iets niet in orde is."

"Financieel zit het absoluut niet goed bij Schalke. Na Bayern München en Dortmund hebben ze nochtans het meeste toeschouwers en ook het grootste stadion. Maar het financiële management is een drama. Er wordt nu al gesproken over een schuldenberg van 240 miljoen euro."

Hoe kon het zo mislopen bij de traditieclub? "20 jaar geleden moest Schalke zeker niet onderdoen voor Dortmund", zegt Van Doorslaer. "De twee grote clubs uit het Ruhrgebied hebben een geweldige traditie met een heel trouw publiek en ze speelden ook mee op het Europese toneel."

"Maar ze durfden ook al eens wat financiële avonturen aan te gaan. Dortmund was in het verleden bijna failliet en werd gered door een strikt saneringsplan. En nu loopt het bij Schalke al een aantal jaar niet goed."

"Dat werd een tijdje verdoezeld door Clemens Tönnies, de voorzitter van de raad van bestuur, die altijd de gaten wel wat dichtstopte. Als er een probleem was, paste hij wel wat geld bij."

"Maar Tönnies, eigenaar van de grootste vleesproducent in Duitsland, kwam dit jaar in opspraak toen in een van zijn grote fabrieken het coronavirus uitbrak. Dat zelfs na de uitbraak nog busjes buitenlandse werknemers in en uit reden, deed de kritiek alleen maar toenemen. Uiteindelijk is hij opgestapt bij Schalke, wat de financiële situatie nog slechter heeft gemaakt."

Niet alleen financieel loopt het mis in Gelsenkirchen, ook het personeelsbeleid is niet goed. "Als je de recordtransfers van Schalke oplijst, zie je dat de 3 of 4 duurste spelers mislukkingen zijn."

"Breel Embolo zit nu op de bank bij Mönchengladbach, Nabil Bentaleb is na zijn transfer uit Engeland nooit doorgebroken, en Sebastian Rudy - een Duits international van Bayern - werd alweer uitgeleend aan Hoffenheim."

"Allemaal het resultaat van slecht management. In 2019 kwam Jochen Schneider over van RB Leipzig als sportief directeur, maar sindsdien is er nog niet veel goed gelopen. Maar we mogen hem niet met alle zonden van Israël beladen. Ook onder de vorige managers was het sportieve beleid geen succes."

De sportieve malaise trekt zich ook door langs de zijlijn: ook bij de coaches loopt het niet. "David Wagner begon vorig jaar niet slecht, maar de hele terugronde was rampzalig", aldus Van Doorslaer. "Hij mocht blijven zitten, maar als je dan aan het nieuwe seizoen begint met een 8-0-nederlaag tegen Bayern, dan zindert dat na."

"Manuel Baum was zijn opvolger, een technische vakman. Maar bij een ploeg waar chaos heerst, heb je geen technische trainer nodig. Dat komt dan allemaal samen: Baum heeft 0,4 punten per match behaald, veruit het slechtste resultaat. Tot overmaat van ramp moet Schalke nu Wagner en Baum nog betalen tot 2022."

"Omdat Schalke geen geld heeft voor een nieuwe coach, zijn ze weer gaan aankloppen bij Huub Stevens. De Nederlander is een clubicoon, die nog de UEFA Cup heeft gewonnen met Schalke. Hij werd zelfs verkozen tot trainer van de 20e eeuw. Maar als je eind 2020 de trainer van de 20e eeuw moet terughalen, weet je genoeg."

"De keuze voor Stevens is niet toekomstgericht. Ze zullen moeten oppassen dat het monument niet begint af te brokkelen. Na zijn eerste persconferentie wist je al wat je mocht verwachten: geen spektakel, vooral de nul houden. Ook een voetbalfilosofie van 30 jaar geleden."

Huub Stevens zal vooral in de kopjes van zijn spelers moeten kruipen. "Als je al bijna een jaar niet meer hebt gewonnen, is het vooral een psychologische zaak", zegt Van Doorslaer. "Ze moeten meer in zichzelf geloven."

"Het is ook geen toeval dat het bestuur net nu heeft ingegrepen, want vandaag staat het degradatieduel tegen Arminia Bielefeld op het programma. Als Schalke dan ook weer verliest, ziet het er wel heel slecht uit."

"Zelfs het record van Tasmania Berlin duikt op in de Duitse pers. In de jaren 60 speelde Tasmania één seizoen in eerste klasse en kon het 31 duels op rij niet winnen. Een record voor de eeuwigheid, dacht men toen. Ondertussen is Schalke nog maar 3 duels van dat record verwijderd. Dat kruipt ook in de hoofden van de spelers."

"Als ze de psychologische klik kunnen maken, denk ik dat Schalke nog in staat is om zich te redden. Ze moeten gewoon eens een reeks neerzetten."