Van Aert is nu ook Sportman van het Jaar: "Begint stilaan absurd te worden"

Winst in de Strade Bianche, Milaan-Sanremo en het BK tijdrijden. Twee etappezeges in de Tour, waar hij ook in de bergen imponeerde, vicewereldkampioen tegen de klok én op de weg en een nipte tweede plek in de Ronde van Vlaanderen. Dat was het coronajaar van Wout van Aert in het kort.

Voor dat uniek kunststukje ontving Van Aert al de Vlaamse Reus, Kristallen Fiets en werd hij Flandrien van het Jaar. Nu komt daar ook nog eens Sportman van het Jaar bovenop. Hij troefde Romelu Lukaku en uittredend laureaat Remco Evenepoel af.

"Ik ben enorm trots op deze trofee", zegt Van Aert bij zijn speech. "Zonder andere prijzen te kwetsen, denk ik dat ik wel mag zeggen dat dit de grootste prijs is die je kan pakken als sporter. Daar ben ik enorm fier op."

"We hebben als sporters allemaal te maken gehad met allerlei afgelastingen en onze doelen vielen weg. Dat maakte het een moeilijk jaar, maar om de knop om te draaien en er iets extra moois van te maken, maakt het eens zo mooi."

"Wie ik zeker wil bedanken, zijn de mensen die er voor me waren vorig jaar, toen ik op een heel ander punt stond in mijn carrière. Een enorm dieptepunt. Ik had nooit durven dromen om hier nu te staan. Ik hoef ze niet bij naam te noemen, ze weten zelf wel dat ik hen eeuwig dankbaar ben."

Waarvan had Van Aert op voorhand dan wel durven dromen? "Ik zou een jaar geleden al blij geweest zijn als ik een normaal seizoen had kunnen draaien en wedstrijden kon betwisten. Maar een normaal seizoen werd het niet en wedstrijden betwisten werd wedstrijden winnen. Ik bezag het eerder als een overgangsjaar, maar het werd veel meer."

Met Milaan-Sanremo kregen we voor het eerst sinds lange tijd (Fons De wolf, 1981, Andrei Tchmil 1999 buiten beschouwing gelaten) weer een Belgische winnaar. "Het is veelbetekenend dat een wielerland als Belgische zo lang moest wachten op een zege. Daar ben ik zeker fier op."

(lees voort onder de video)

Van Aert maakte na de uitreiking nog tijd voor een interview met onze man ter plaatse. "Al zeg ik het zelf, het begint stilaan absurd te worden", vertelt hij na zijn zoveelste award. "Ik vind het belangrijk om elke prijs naar waarde te schatten en dit is misschien wel de mooiste."

"Het gaat breder dan het wielrennen zelf. De herinnering die ik als kind heb om naar het Sportgala te kijken, dat blijft bij. Met alle respect voor de Kristallen Fiets of Flandrien van het Jaar, dat is supermooi als wielrenner, maar daar ben je als kind nog niet mee bezig."

"Ik kan me wel herinneren dat ik als kind al de grote sterren Sportman van het Jaar zag worden. Om dat dan nu zelf te zijn, is onwerkelijk. België is een sportland, op vele vlakken op hoog niveau. Dan kan je dit nog meer naar waarde schatten."

Om na de zware valpartij in de Tour vorig jaar zo terug te keren, is bijna een mirakel. "Dat klopt", zegt Van Aert. "Vooraf had ik er zeker niet op gehoopt. Natuurlijk moet je met zo'n verkiezing realistisch zijn. Als de Olympische Spelen hadden plaatsgevonden, was er meer concurrentie geweest."

Denk Van Aert nog wel eens aan die zware val? "Dat probeer ik zo weinig mogelijk. Alleen als je die prijzen in ontvangst mag nemen, komt dat wel even terug. Dan besef je welke weg je hebt afgelegd. Maar je kan beter vooruit kijken."

Vooruit dan. Wat met 2021? "Ik ben heel gemotiveerd. Ik heb nu geproefd van de grote koersen, het zou mooi zijn die ingeslagen weg aan te houden. Ik heb de koersen - die ik niet won - gemerkt dat ik meer aankon dan ik had verwacht. Dat geeft me alleen maar meer doelen en perspectieven voor de toekomst."