Peter Vandenbempt: "Wereldbeker maakt Maradona straffer dan Messi"

Er is altijd discussie over wie de allergrootste voetballer aller tijden is. Je hebt Pelé, je hebt Messi.

Je kan moeilijk spelers in verschillende tijdperken vergelijken, maar laat mij zeggen dat hij in elk geval een van de allergrootste en zeker een van de meest kleurrijke voetballers in de geschiedenis van de sport is geweest. Daar bestaat geen twijfel over. 

Ik vrees dat het geen grote verrassing is dat hij is overleden, veel jonger dan mensen dat zouden moeten doen. Eind oktober is hij 60 geworden, maar een paar dagen later ging het heel slecht met hem en lag hij in het ziekenhuis.

Een jaar of 20 geleden heeft hij een zware hartaanval overleefd en een paar jaar daarvoor is hij nog ontsnapt na het nemen van een overdosis.

Zijn leven na het voetbal, eigenlijk ook tijdens zijn carrière, stond helaas een beetje in het teken van drank, drugs en vrouwen. Volgens zijn chauffeur had hij het bed gedeeld met 6.000 vrouwen, las ik onlangs nog. Op een bepaald moment na zijn carrière woog hij, denk ik, 127 kilogram. Voor een man van 1,65 meter kan dat niet gezond zijn.

Toch valt zijn overlijden koud op je dak.

De Wereldbeker van 1986 is wat Maradona straffer maakt dan Lionel Messi. Ik denk niet dat Argentinië de sterkste ploeg had in Mexico, maar je zou kunnen zeggen dat Maradona het op zijn eentje gedaan heeft. Dat hebben ook de Belgen mogen ondervinden. 

Dat is eigenlijk wat Maradona ook bij Napoli heeft gedaan. Een gewone ploeg toch kampioen of wereldkampioen maken.

Tegen Engeland scoorde Maradona met de hand van God. In een interview met een Engels medium maakte hij er onlangs nog een opmerking over.

Ze vroegen hem: "Wat zou je nu graag nog eens willen doen?" En hij zei: "Ik zou nog graag eens willen scoren tegen Engeland, maar dan met de rechterhand."  Dat typeerde Maradona wel een beetje.

Zo groots Maradona was als voetballer, zo tragisch was hij natuurlijk ook als figuur. Helaas heeft dat ook voor een beetje afbreuk gedaan aan de prachtige voetballer Maradona. Daar heeft hij zelf voor gezorgd.

Laten we daarom vooral onthouden welk plezier hij de voetballiefhebber heeft verschaft. Zeker in zijn periode bij Napoli, daar is hij nog altijd een icoon. Zijn komst was toen omgeven door een beetje duisternis rond zijn transfer. Hij trainde niet te veel, maar eens op het veld was hij outstanding. 

Maradona had natuurlijk een bovenmatige techniek, een geweldige versnelling en hij stond zeer sterk op de been. Hij overleefde in een beenharde Italiaanse competitie en hij heeft Napoli 2 keer kampioen gemaakt. Ook de UEFA-beker heeft hij gewonnen.

Iedereen kent natuurlijk die iconische opwarming van Maradona, dat was wel in de halve finale van de UEFA-cup, niet in een of andere oefenwedstrijd.

Maradona heeft ook nog voor Barcelona gespeeld voor zijn Italiaanse periode, maar dat was eigenlijk een totale mislukking. Hij ging naar Barça voor een recordbedrag, maar heeft daar nooit kunnen aarden.

Daar is hij eigenlijk een beetje zijn onschuld verloren die hij had meegebracht van Boca Juniors. Hij kon moeilijk om met de roem en de aandacht. Hij is pas helemaal zichzelf geworden in Napels. De manier waarop hij daar kon leven en voetballen paste beter bij hem.

Op het WK van 1982 wonnen de Rode Duivels van Maradona en Argentinië. Voor vele Belgische voetballers uit die periode is dat een hoogtepunt, maar laten we eerlijk zijn dat het toen ook nog niet om de allerbeste Maradona ging. 

Laat ons besluiten dat Maradona een iconische figuur in de positieve en helaas ook in de negatieve zin is. Of je nu van voetbal houdt of niet: je kent Maradona.

Het was iemand die alle mensen ter wereld beroerd heeft met zijn voetbal, zijn unieke stijl en de manier waarop hij nadien door het leven is gestapt. Dat stond helaas in schril contrast met die geweldige voetballer.