Ga naar de inhoud

"De wil om te domineren ontbreekt nog te vaak bij de Red Lions"

 vr 6 november 2020 12:10
De Red Lions verstevigden met een shoot-outzege tegen Nederland hun koppositie in de Hockey Pro League.

Met een zege (na shoot-outs) tegen rivaal Nederland en een verstevigde koppositie in de Pro League, was de teneur eergisteren bij de Red Lions veelal positief. Hockeyreporter Floris Geerts ziet de sterktes van de Belgen, maar nuanceert ook: "De Lions zijn zeker niet onklopbaar."

De kloof met Nederland en Australië is niet groot

Ik heb niet het gevoel dat de Red Lions woensdag hebben laten zien dat ze onklopbaar zijn of dat ze altijd zullen winnen van Nederland. Ze waren misschien lichtjes beter, maar ook niet in die mate dat ze de Nederlanders hebben laten weten: "Tegen ons valt niets te rapen."

 

Nederland heeft misschien wel wat vertrouwen gewonnen, omdat ze hebben kunnen vaststellen dat het verschil met de nummer 1 in de wereld niet zo groot is. Je had kunnen verwachten dat de Belgen woensdag een tik zouden uitdelen aan onze noorderburen, maar dat is niet gebeurd.

 

De Red Lions zijn dit jaar de beste ploeg van de wereld. Anderzijds hebben ze wel geen straatlengte voorsprong op landen als Australië en Nederland. Dat zullen zonder twijfel dé topwedstrijden worden volgende zomer in Tokio. Maar onder die drie landen gaapt er een kloof.

Thomas Briels baalt na een tegentreffer van Nederland.

Het gevoel van "hoogdwingendheid" ontbreekt wat

Ook woensdag tegen Nederland leek het alsof de Belgen het niet vanaf het begin konden opbrengen om te tonen dat ze de beste van de wereld zijn. Dat is iets wat Australië het vorige decennium wel telkens opnieuw kon.

 

Tegen Groot-Brittannië wonnen de Lions dan wel, maar echt goed was het spel niet. Ze winnen die partij dan uiteindelijk met een doelpuntje verschil. Vorige maand wonnen ze eerst ruim van Duitsland (6-1), om nadien de voet weer van het gaspedaal te halen in de terugmatch (1-1).

 

Het gevoel van hoogdwingendheid ontbreekt wat. "Het komt wel goed", denken ze dan, waarna ze de bal wat rondtikken en wachten op het doelpunt. Tegen Groot-Brittannië valt dat doelpunt dan wel, maar het moet maar eens gebeuren dat op de Spelen die goal niet valt in de knock-outfase.

"Het komt wel goed", denken ze dan. Maar het moet maar eens gebeuren dat op de Spelen in de knock-outfase dat doelpuntje niet valt.

Nieuwe spelers kloppen op de deur

Wat de selectie voor de Spelen betreft worden het nog boeiende maanden. Enkele gevestigde namen lijken me niet per se zeker om er in Tokio weer bij te zijn. Sommige jongens die op het WK in 2018 reserve waren, zullen deze zomer wel kans maken op een plaats in de selectie.

 

Jongens als Desloover en De Kerpel zullen er zonder blessure altijd bij zijn. Maar dat wil zeggen dat andere jongens uit de boot zullen vallen. Spelers als Charlier, Dohmen en Briels zijn op die manier niet zeker van hun vierde Spelen op een rij. 

 

Cosyns zou er, na zijn gemiste WK, volgende zomer wel kunnen bij zijn. Iemand als Plennevaux komt wellicht nog iets te kort, maar je kan er donder op zeggen dat die in Tokio wel gewoon zijn doelpunten zal maken. In het aanvallende compartiment is de concurrentie heel groot.

Voor John-John Dohmen (m) wordt een 4e Spelen op rij halen geen sinecure.

Gemiste kans om mentale tik uit te delen

Na de wedstrijd eergisteren sprak Shane McLeod met veel lof over zijn team, zoals het een goed politicus betaamt. Intern zal hij wellicht wel wat strenger zijn geweest. Het spel was bij momenten wel goed, maar er zaten nog te veel foutjes in. De Belgen geven de laatste tijd ook veel te gemakkelijk strafcorners weg.

 

We mogen wel niet vergeten dat op een groot toernooi de wedstrijden anders worden voorbereid, maar als ze gewoon met 3-0 van Nederland hadden gewonnen, dan win je weer een mentale veldslag. 

 

Floris Geerts