"Belgische" Belgian Cats technisch werkloos op jacht naar EK-ticket

De Belgische basketbalvrouwen spelen op 12 en 14 november in Portugal tegen het gastland en tegen Oekraïne, in de voorronde voor het EK van 2021. Maar de hoogste klasse, de Top Division Women, ligt door de coronamaatregelen al een maand stil. Belgian Cats Laure Resimont (SKW) en Hanne Mestdagh (Namen) reizen dus zonder matchritme naar Portugal.

“Natuurlijk is dat vreemd, dit is een heel raar seizoen voor iedereen. Gelukkig is er nog de nationale ploeg, zo kunnen we toch bezig blijven. Want op je eentje aan je conditie werken is niet simpel”, zegt Resimont. 

Bovendien was de competitie nog maar net begonnen. “En dan moet je weten dat we pas eind augustus weer echt als ploeg mochten trainen”, voegt Mestdagh eraan toe. “In oktober hebben we dan twee matchen gespeeld en dan lag het opnieuw stil. Dat was mentaal toch zwaar. Maar natuurlijk, de coronacijfers liegen niet, de toestand is heel ernstig.”

Die matchen in oktober waren de enige wedstrijden sinds de eerste lockdown die in maart begon. “In topsport is elk verloren jaar echt wel verloren, het is niet dat je dat nog terugkrijgt. En het doet me ook veel als fantastische sporters als Pieter Timmers of Dirk Van Tichelt nu geen mooi afscheid kunnen krijgen. Dan vloek ik toch wel eens op dat virus.”

Mestdagh is net als Resimont profspeelster, allebei zijn ze door hun club op technische werkloosheid gezet. “Je bent dan niet verzekerd en mag niet trainen. Je moet dus alles individueel doen. Dan is het moeilijk om je op te laden.”

Gelukkig bieden de Cats nu tijdelijk een oplossing. De speelsters in de selectie die in België spelen, kwamen deze week drie keer samen in de Lange Munte in Kortrijk. Niet voor een groepstraining, want contact mag niet, maar wel een gezamenlijke individuele training. 

“En kleedkamers en douches gebruiken, mogen ook wij niet. Maar dit is natuurlijk beter dan niks”, zegt Mestdagh. “Ook al is de groep hier klein, ik keek er toch naar uit. Basketbal is een ploegsport, de Cats zijn daar een mooi voorbeeld van en dat mis ik toch het meeste: dat sociale, opnieuw samen kunnen trainen met anderen.”

Mestdagh en co reizen zondag naar Portugal. De Cats die in het buitenland spelen, gaan op eigen houtje naar daar. Zij hebben wel matchritme, welk verschil maakt dat eigenlijk?

“Dat is een soort flow waar je in zit, als je 1 of 2 keer per week een match hebt, dan zijn je trainingen daarop afgesteld. Nu is die routine helemaal weg en mis je balgevoel. Ik zal daardoor misschien toch meer zenuwen hebben”, denkt Mestdagh.

“Ik denk wel dat het snel terugkomt”, vult Resimont aan. “Zeker als we dan in Portugal nog een aantal keer normaal samen kunnen trainen.”

Misschien één voordeel ook aan de hele situatie: de honger naar de interlands zal nooit groter geweest zijn. “We kijken er absoluut naar uit”, bevestigt Resimont. “Elke match die we nu krijgen is een enorm cadeau en we moeten er vol voor gaan.”

Resimont speelde vorig seizoen in Frankrijk bij Tarbes. Dit seizoen koos ze bewust voor een terugkeer naar België: "Want ik zit liever hier als er een lockdown is.”

Ook voor Mestdagh is corona de hoofdreden waarom ze (nog) in België speelt. “Er waren gesprekken, maar door corona is de transfermarkt als een pudding in elkaar gezakt. En dan heb ik vrij snel voor zekerheid gekozen en bijgetekend bij Namen. Maar nu baal ik toch soms: in het buitenland kon ik nu nog aan het basketballen zijn in dit belangrijke seizoen, met volgende zomer dan de Spelen.”

De competitie in België ligt stil, maar een deel van de clubs wil zo snel mogelijk herbeginnen, ook omdat ze straks Europees moeten spelen. Er ligt een plan op tafel voor een heropstart op 5 december, maar dan wel met maar 6 clubs (de top 6 van vorig seizoen: Castors Braine, SKW, Boom, Namen, Kangoeroes Mechelen en Luik). Zij kunnen/willen ook de kosten betalen voor de verplichte coronatests.

“Ik hoop dat we weer gaan spelen, maar er is ook veel tegenwind. Logisch ook, want het voelt ergens verkeerd om die andere zes clubs dan maar in een andere poule te steken”, zegt Mestdagh. Die zes clubs zouden dan nergens meer voor spelen, en pas kunnen herbeginnen als de overheid amateursport in zaal weer toelaat.

“Het is zo complex in België, met een competitie die niet professioneel is maar waar wel enkele profclubs in spelen. We kunnen geen bubbels vormen zoals in buitenlandse competities. En het testprotocol kost heel veel geld, het is maar de vraag of elke club dat kan betalen.”

“Ik duim dat er een oplossing komt. Maar laat ons vooral eerst hopen dat de coronacijfers beter worden en we ons dan volledig kunnen focussen op de sport”, besluit Mestdagh.