Onze spion in het Tour-peloton: "Geen babbel met andere ploeg in ons hotel"

We zitten al enkele dagen in Nice en het is hier toch vrij rustig voor zo'n Grand Départ. Toch zeker in vergelijking met mijn vorige deelnames aan de Tour. 

Tijdens de ploegvoorstelling donderdagavond werd ik toch wat nerveuzer, ook omdat de belangen meteen groot zijn tijdens de eerste dagen. 

Er is geen tijdrit op de openingsdag: heel wat renners mikken dus op het geel. Dat zal voor nog meer chaos en nervositeit zorgen.

Iedereen zal vooraan willen zitten en veilig door de afdalingen willen geraken.

Ze voorspellen zaterdag ook regenweer na de middag. Dan kunnen de afdalingen technisch worden en misschien nemen sommige renners wat meer risico's. Maar ik ga toch uit van een sprint in Nice.

De voorbije dagen werden uiteraard gedomineerd door het coronavirus, al valt de situatie goed mee, vind ik.

Mijn ploeg deelt het hotel met een topploeg, een team dat zal strijden voor de eindzege. Maar elk team heeft een eigen verdieping in het hotel en iedereen houdt zich goed aan de regels.

Ook tijdens de ploegvoorstelling werd er serieus op gelet dat niemand naar een andere bubbel kon overspringen.

Een babbeltje doen zat er dus niet echt in. We zijn goed bezig met het respecteren van de afstand, al fietsen we natuurlijk over enkele uurtjes op enkele centimeters van elkaar...

Of er dan echt geen enkel contact is met dat andere team in ons hotel? Als je elkaar ergens kruist, dan kun je wel even iets zeggen, maar we houden zeker geen kwartiertje halt. Dat zou anders wel gebeurd zijn.

Maar het blijft wel vreemd, want vanaf deze middag fietsen we elke dag samen. Maar als we dit moeten naleven om de Tour te kunnen rijden, dan is het maar zo.

Ik denk dat het ook voor de stafleden van de ploegen jammer is, want zij durven wel wat meer te verbroederen met elkaar. Dat zit er nu zeker niet in.

De vrees is overigens niet veregerd na het nieuws over Lotto-Soudal, dat 4 stafleden naar huis heeft moeten sturen.

We hopen gewoon dat we met z'n allen gezond blijven, dat we kunnen koersen en dat we Parijs halen.

Dat laatste is altijd de eerste betrachting in de Tour. Er komt nu een risico bij, maar je kunt elk jaar ziek worden. Al is het gevaar nu nog groter.

Maar de gevallen bij Lotto hebben niet te veel veranderd, neen. Al zijn we nu misschien nog iets voorzichtiger geworden.

Parijs is nog ver, daar is het cliché. Ik denk nu nog niet te veel na over hoe de koers zal verlopen en over welke zware ritten ons nog allemaal te wachten staan.

Ik wil gewoon prestaties leveren. Het wordt alleszins superzwaar, nog lastiger dan een van de vorige edities waar ik aan de start stond. En toen heb ik al zo hard afgezien. 

En op de rustdagen hoeven we ook al niet te rekenen op een bezoekje van onze familie. We mogen niemand zien die buiten onze ploegbubbel staat. Aan mijn familie heb ik alvast gezegd dat ze niet de moeite moeten doen om de verplaatsing te maken.

We kunnen daar niet veel tegen inbrengen en als dat nodig is om in Parijs te geraken, dan is het maar zo.

Ik heb alleszins een boek mee om zo'n rustdag door te brengen. Voor computerspelletjes pas ik, zeker in de Tour, want daar word ik alleen maar nerveuzer van. 

Al gebruik je zulke zaken eigenlijk enkel in de dagen voor de start van de Tour. Na een koersdag blijft er niet veel tijd meer over om iets te doen of om te lezen. Daar ben je meestal te vermoeid voor. Eten, koersen en slapen. Daar is nog zo'n cliché.