De geheimen van Jumbo-Visma: "Geen opgefokt beleid, wel goede teamgeest"

Jumbo-Visma gaf vorig jaar in de Tour al zijn visitekaartje af met vier ritzeges (Teunissen, ploegentijdrit, Groenewegen en Van Aert), maar lijkt nu volledig te ontbolsteren met de Strade Bianche en Milaan-Sanremo op het palmares.

"Het resultaat van een heel voorzichtig, toekomstgericht beleid bij de ploeg", verklaart Gio Lippens.

In 2012 nam voormalig journalist Richard Plugge het teloorgegane Rabobank over. "Hij noemde de ploeg niet voor niets Blanco: er was vrijwel geen geld en hij had ook niet de allerbeste renners."

"De focus lag de afgelopen jaren op het opleiden en aantrekken van renners. Roglic was een volslagen onbekende, maar heeft zich heel snel ontwikkeld tot een toprenner."

"Tony Martin was dan weer uitgerangeerd bij Katjoesja, maar blijkt nu van enorme waarde voor de ploeg. Anderhalf jaar geleden hebben ze dan Wout van Aert aangetrokken. Het toont dat ze toekomstgericht zijn en niet snel willen scoren."

Dat renners als Wout van Aert voor Jumbo-Visma kiezen, verbaast Lippens niet. "Ze krijgen er de kans om zich te ontwikkelen", zegt hij. "Bij andere ploegen moeten ze in een strak schema passen en hun precieze taken uitvoeren."

"Bij Jumbo-Visma is er wel een taakverdeling, maar wordt iedereen tevreden gehouden. Van Aert moet in de Tour een knechtenrol spelen, maar weet ook dat hij in andere koersen volledig zijn eigen kans mag gaan."

"De renners willen ook voor elkaar de klappen opvangen. Kijk maar naar de tweede rit in de Dauphiné: de twee belangrijkste helpers van Roglic - Dumoulin en Kruijswijk - vallen weg en opeens staat Sepp Kuss er, die later ook nog eens de slotrit wint. Als er ergens een schakeltje wegvalt, staat er meteen eentje om het op te vangen."

"Dat heeft veel met teamgeest te maken. Vorig jaar hebben ze in de ploegentijdrit in de Tour de tegenstand verpletterd: dat kun je alleen doen als je elkaar 100 procent vertrouwt."

Ook de technologische vernieuwing stuwt Jumbo-Visma vooruit. "Voor het tijdrijden hebben ze bijvoorbeeld oud-wielrenner Mathieu Heijboer gehaald", zegt Lippens. 'Hij heeft die discipline echt fijn geslepen."

"Jumbo-Visma heeft ook belangrijke keuzes gemaakt rond het materiaal. In 2014 werd de tijdritfiets van Bauke Mollema voor de Tour pas op het laatste moment ingevlogen en reed hij een dramatische tijdrit. Daar heeft Jumbo-Visma wel uit geleerd."

"Ze hebben wat gekeken naar de "marginal gains" van Team Sky. Je moet verbetering zoeken in de details. Jumbo-Visma blijft binnen de marges, maar probeert er wel het maximale uit te halen, bijvoorbeeld met ketonen."

Rabobank ging prat op zijn jonge Nederlandse talenten, maar dat is bij Jumbo-Visma wat uit het DNA verdwenen. "Ze hebben sinds kort wel een opleidingsploeg", zegt Lippens. "Gijs Leemreize is na een jaar bij de beloften al doorgestroomd naar het hoofdteam."

"Maar Jumbo-Visma is nu wel een rijpere ploeg. Dumoulin is een gevestigde waarde, Kruijswijk is een veteraan. Samen met Gesink dragen ze de ploeg."

"De ploegleiding denkt er wel aan dat de renners nog enkele jaren mee moeten. Wout van Aert kan je toch nog geen routinier noemen. En Primoz Roglic is toch als een broekventje bij de ploeg gekomen."

In 2009 werd de Rabobank-ploeg nog voorgesteld in het Ahoy in Rotterdam, voor 8.000(!) aanwezigen. De grote baas eiste toen niets minder dan een podiumplek in de Tour. "Dat soort overspannen verwachtingen zie je niet meer bij Jumbo-Visma", aldus Lippens.

"Er zit nu veel realisme in het beleid. Er is geen opgefokt beleid. Ze zullen niet met de vuist op tafel slaan, maar ze hebben wel ambities, die ze nu ook waarmaken."

"Jumbo-Visma is niet schatrijk. Officieel zouden ze het 7e of 8e budget hebben van de WorldTour-ploegen, de middenmoot. Maar ik heb het gevoel dat ze diepere zakken hebben als ze de kans hebben om een renner aan te trekken."

"Ploegleider Merijn Zeeman werd door de anciens nog weggehoond omdat hij geen actieve wielercarrière heeft gehad. Maar Jumbo-Visma brengt zo kennis van buiten de sport in de ploeg. Ze houden nu rekening met de psychologische effecten, geven de renners vertrouwen..."

"Bij de komst van Dumoulin heeft Zeeman meteen samengezeten met de andere kopmannen, zodat er geen kampen zouden ontstaan. Dat zijn de dieper liggende factoren van het succes."