Stef Wijnants over succesrecept Leipzig: "Variatie, verrassing en intelligentie"

Nee, het was niet het Atletico dat we kennen. Geen messen tussen de tanden, geen agressieve blik in de ogen, geen dravers tot der dood op het middenveld. Diego Simeone boog deemoedig het hoofd, zijn Atleti was niet opgewassen tegen de technische vaardige, tactisch intelligente en fysiek perfect klaargestoomde Duitse ploeg.

Bij de tweede Duitse goal kreeg Simeone een koekje van eigen deeg. Balverlies Atletico, heerlijke pass van Sabitzer, met overzicht teruggelegd door Angeliño en met wat geluk binnengeknald door Adams. Zoveel passie, zoveel honger, zoveel snelheid in de 88e minuut uitgevoerd door een bende jonge wolven. Simeone zag er zijn handelsmerk in, de Argentijnse coach zette het zelfs op een applaus.

Dit was een unieke kans voor Atletico Madrid om in de ‘mindere’ tabelhelft opnieuw de finale te halen. Na de sensationele uitschakeling  van Liverpool net voor de uitbraak van Covid-19 en de knappe resultaten in La Liga na de coronastop bombardeerden sommige volgers Atletico zelfs tot favoriet. In één wedstrijd zouden de ‘sluipmoordenaars’ van Simeone elke tegenstander uit balans kunnen brengen.

Weinig of niets hiervan gezien. Enkele geslaagde dribbels en de werkkracht van Rode Duivel Yannick Carrasco en het geniale balgevoel van invaller Joao Felix bleken de lichtpunten. De rest gaf niet thuis. Heel even na de 1-1 leek de wedstrijd nog te kantelen maar de Duitsers sloegen in de slotfase opnieuw toe. Atletico naar huis.

In de aanloop naar deze kwartfinale werd Leipzigtrainer Julian Nagelsmann tot vervelens toe gevraagd hoe hij het in Lissabon zonder zijn superspits Timo Werner zou aanpakken. International Werner tekende onlangs een contract bij Chelsea en wilde ondanks de goedkeuring van de Londense club om deze CL nog te spelen niet meer aantreden bij Leipzig.

Nagelsmann kon goed tellen en antwoordde dat hij Atletico heus niet met 10 spelers zou bekampen. Uiteraard kon Nagelsmann niet naast de 34 seizoensgoals van Werner kijken, maar zijn aanvallende filosofie staat of valt niet met één speler.

De Duitse coach greep terug naar zijn favoriete opstelling: drie centrale verdedigers, twee aanvallende wingbacks, een targetman (de Deen Poulsen) en twee creatieve spelers (de snelle Nkunku en de sierlijke Dani Olmo) om de spits heen.

De ploeg voert uit wat gevraagd wordt: veel druk vooruit, snel omschakelen, verticaal voetballen. Het is het handelsmerk van het Red Bull-netwerk waartoe ook Salzburg behoort en van wie Racing Genk in de herfst van 2019 in de Champions League een pak voor de broek kreeg.

Maar Nagelsmann paste ook in deze match toe wat hij tijdens het seizoen wel vaker flikte. Tijdens de wedstrijd greep hij soms terug naar vier verdedigers en in het slot naar twee spitsen. Variatie, verrassing en intelligentie. Getekend Julian Nagelsmann.

Zoals bekend investeert de Red Bull-groep bijna altijd in jonge talentvolle spelers die tactisch nog kneedbaar zijn. Op doelman Gulacsi, verdediger Halstenberg en middenvelders Sabitzer en Kampl na zijn de meeste spelers vooraan in de 20.

Tegen kleinere ploegen in de Bundesliga kon Leipzig bijna altijd zijn wil opleggen, maar tegen de kleppers werden veel punten verloren. Daarom was deze wedstrijd tegen Atletico een echte referentiematch. Het rapport is bijzonder positief.

Achteraan was de Fransman Dayot Upamecano op geen foutje te betrappen. Robuust in verdedigend opzicht, met overleg op opbouwend vlak. Diego Costa stak in de broekzak en kon niet eens de oorlog aangaan. In het verleden durfde de nog maar 21-jarige Upamecano wel eens in één-tegen-één situaties positioneel zondigen maar als hij zijn puntgave prestatie volgende week dinsdag tegen PSG kan herhalen zal Frankrijk hem leren ontdekken. Didier Deschamps heeft er in de toekomst alvast weer een centrale verdediger van wereldklasse bij.

Zonder Werner lijkt de efficiëntie voor doel een stuk moeilijker. Voor de rust kon Leipzig ondanks het sterke begin Atletico-doelman Jan Oblak nauwelijks bedreigen. De wat houterige targetspits Poulsen bewees evenwel zijn waarde door bij het eerste doelpunt ruimte te creëren voor de inlopende Dani Olmo. Olmo (22 jaar) werd pas in het tussenseizoen van Dinamo Zagreb overgenomen, maar de Spanjaard paste zich bliksemsnel aan aan het concept van Nagelsmann.

Sinds de intrede in 2016 in de Bundesliga eindigde de club respectievelijk 2e, 6e en twee keer 3e. De titel heeft het al die jaren aan Bayern München moeten laten maar in Duitsland leeft het gevoel dat de voormalige Oostduitsers elk jaar een stap dichter bijkomen.

Fans van traditionele clubs als Dortmund, Gladbach, Schalke of Hertha keerden zich fel af tegen ‘de nieuwe rijken’. En toch kan de club door de financial fair play niet meer zoveel uitgeven aan transfers, want de eigen inkomsten van sponsoring en merchandising liggen nog altijd een stuk lager. Red Bull mag geen overinvesteringen doen. Daarom koopt het jonge talenten tussen de 10 en 20 miljoen euro en haalt het jaarlijks bij de zusterclub uit Salzburg de grootste talenten weg. Dat procédé lijkt nu ook in Europa te werken.

Dinsdag bekampen twee Duitse trainers elkaar voor een plaats in de finale. PSG-coach Thomas Tuchel, intussen 46, was één van de voorlopers van een nieuwe generatie Duitse trainers die het voetbal niet enkel op tactisch vlak en vanuit de buik benaderen. Wetenschappelijk onderbouwd en met veel psychologie sturen ze met succes een spelersgroep aan.

Julian Nagelsmann is met zijn 33 jaar het nieuwe wonderkind van het Duitse voetbal.  Nooit stond er een jongere trainer naast het veld in de halve finales van de Champions League. Als hij dinsdag RB Leipzig naar de finale van de belangrijkste competitie stuwt zal Leipzig binnen afzienbare tijd slechts de opstap voor een grootse internationale carrière geweest zijn. Maar eerst toch maar ene Neymar of een genaamde Mbappé richting Parijs sturen.

Stef Wijnants