Ga naar de inhoud

Joël Smets: "Dacht dat niemand meer kon afzien dan ik, maar Marc Herremans kan dat"

 do 16 juli 2020 11:19
Ze reden in het verleden al samen de Ventoux op.
Joël Smets, ex-wereldkampioen motorcross, en Marc Herremans, ex-Ironman Hawaï, zijn goeie vrienden.

Ex-wereldkampioen motorcross Joël Smets was zondag te gast in Sporza op Radio 1 om zijn topmomenten uit de sportgeschiedenis te kiezen. Hij koos onder meer voor de 6e plaats van triatleet Marc Herremans bij zijn debuut in de Iron Man van 2001. Een jaar later raakte Herremans verlamd. Smets en Herremans zijn goeie vrienden: "Zijn pijngrens is van een andere dimensie."

Smets (51) heeft een bijzondere reden om voor Herremans (46) te kiezen. "Marc is iemand die qua levensfilosofie en ingesteldheid bijna mijn tweelingbroer kon zijn. We hebben elkaar een tijdje voor zijn ongeluk leren kennen."

 

"Net als ik was hij iemand die met zijn 2 voeten goed in de Kempische grond stond, no-nonsense. Het devies is hard werken en dan zal je veel bereiken. Niet te veel show errond, maar elke dag opstaan en ervoor gaan." 

 

Eén ding viel Smets meteen op: "Hij heeft net als ik een heel hoge pijngrens. Ik dacht dat die van mij heel hoog was, maar hij heeft daar nog een andere dimensie aan gegeven. Mijn devies was: "Je moet gaan, tot je erbij valt." Dat was bij wijze van spreken, maar Marc deed dat dus letterlijk."

 

"Hij is meer dan een keer bij een aankomst van een Ironman flauwgevallen of aan de zuurstof beland. Ik dacht dat niemand meer kon afzien dan ik, maar met Marc heb ik die gevonden."

"Bovenmenselijke prestatie in Ironman Hawaï 2004"

Na zijn ongeval op 28 januari 2002 bij een fietstraining in Lanzarote, waarbij hij vanaf zijn borst verlamd raakte, is Herremans niet bij de pakken blijven neerzitten. Smets: "Ik heb hem na zijn ongeluk nog beter leren kennen en heb veel tijd met hem doorgebracht. Onder andere in Hawaï."

 

"Ik heb een heel brede passie voor sport in het algemeen en de Ironman in Hawaï sprak tot de verbeelding. Ik fietste, zwom en liep ook graag en wou daar altijd graag eens naartoe."

 

"Toen Marc met een handbike voor de zege in Hawaï wilde gaan, zijn we met een paar man gaan supporteren. Toen is die vriendschap en bewondering nog gegroeid."

 

In 2004 was Smets erbij in Hawaï, toen Herremans 3e werd. Smets herinnert het zich nog zoals gisteren: "Als je spreekt over een bovenmenselijke prestatie, kwam dat dicht in de buurt. Het was toen verschrikkelijk warm. Onze sandalen smolten op het asfalt. En hij moest daar met zijn ligfiets 180 km over fietsen. 90 km heen en 90 km terug, mentaal is dat ongelooflijk zwaar."

 

"Het was 40 graden, het asfalt moet 80 graden geweest zijn en Marc zat daar met zijn lichaam amper 5 centimeter boven in zijn ligfiets. Dat moet afzien geweest zijn. En achteraf deed hij daar over een heuvelachtig parcours nog eens 42 km bij in zijn handbike. Daar is die andere dimensie van de pijngrens." 

 

Na een 3e, 3e, 2e, 1e en 3e plaats in 2008 hield Herremans de topsport voor bekeken. Hij is een voorbeeld voor velen, weet Smets: "Zeker en vast. Met de positiviteit waarmee hij in het leven staat. Hij zei toen ook dat een wedstrijd niet veel voorstelt, dat het leven veel zwaarder is. Daarmee inspireert hij veel mensen."

 

"Hij zegt altijd dat als je 's morgens wakker wordt het je eigen keuze is om naar een halfvol glas of een halfleeg glas te kijken."

Marc Herremans wint Ironman 2006.

Herbeluister aflevering 10 van Sporza Retro op Radio 1 met Frank Raes en Joël Smets: