Ga naar de inhoud

Wilfried Nelissen over zijn val in de Tour: "Bij de verkenning stond die agent er niet"

 do 2 juli 2020 11:42
Wilfried Nelissen poseert met het shirt dat hij droeg bij de valpartij.

Elke dag zoekt Maarten Vangramberen voor Vive la Vie een Belgische ritwinnaar in de Tour op. Gisteren was dat Wilfried Nelissen. Die sloeg in 1993 een dubbelslag: ritzege en geel. Een jaar later viel hij zwaar in de Tour.

5 juli 1993 was een dag om niet snel te vergeten voor Wilfried Nelissen. Na de etappe in Vannes mocht onze landgenoot 3 keer op het podium: als ritwinnaar en om een gele en groene trui aan te trekken. Nelissen had in de proloog maar 29 seconden toegegeven op Miguel Indurain.

 

"Voor de start van de tweede rit was ploegleider Walter Planckaert naar me toegekomen. "Je moet voluit gaan, dan kun je misschien de gele trui pakken." Ik was verrast, hoe geel pakken?"

 

"Maar ik was tweede geworden in de tweede rit (en pakte daar bonificaties, red) en de rit nadien in Vannes won ik en toen kwam ik in het geel. Dat gevoel van die gele trui is heel speciaal", herinnert Nelissen zich nog goed.

Nelissen wint rit en pakt geel en groen in 1993

"Van de val zelf kan ik mij niets herinneren"

In 1994 trok Nelissen met vertrouwen én in de pas veroverde Belgische driekleur naar de Ronde van Frankrijk. Maar in de eerste rit naar Armentières liep het helemaal fout.

 

In volle sprint reed hij pardoes op een politie-agent die een foto maakte van het aanstormende peloton. De klap, met een massale valpartij tot gevolg, was groot. "Ik kan die sprint niet meer beschrijven", zegt Nelissen daarover.

 

"'s Morgens hadden we de finale al verkend. Die was heel gevaarlijk met veel bochten. Ploegleider Planckaert zei dat ik in de laatste flauwe bocht aan de binnenkant moest zitten en afsnijden. Ik zat daar, maar 's ochtends stond die agent er nog niet."

 

Gezien de klap viel de schade bij Nelissen al bij al nog mee. "Van de val zelf kan ik mij niets meer herinneren. Ik had een hersenschudding, ook al had ik niet veel hersens, en door die val heb ik wel rugproblemen gekregen."

Bekijk de zware valpartij van Nelissen in 1994

"En toen moesten we de laatste kilometer opnieuw rijden"

Nelissen vertelde ook over het BK nieuwelingen van 1986, dat een speciale ontknoping kende. "Serge Baguet en ik kwamen samen over de finish en ze zeiden dat het een ex-aequo was. Hoe ex-aequo? Er moet toch een winnaar zijn?"

 

Er was geen finishfoto. "En toen vonden ze in het reglement dat we de laatste kilometer opnieuw moesten rijden en opnieuw sprinten. En toen won ik makkelijk. Eigenlijk hadden ze ons allebei de trui moeten geven, dat was mooier geweest."