Ga naar de inhoud

Jef - niet Jos - De Schoenmaecker: "Jan Wauters zei: "Laat eens iets zien, Jef""

 wo 1 juli 2020 08:46

Vive La Vie is toch ook een beetje Vive Le Vélo, want elke dag zoekt Maarten Vangramberen een Belgische ritwinnaar uit de Tour de France op. Dinsdag was dat Jos De Schoenmaecker, die in 1980 in Pra-Loup won. Of is het toch Jef De Schoenmaecker?

Eerst even iets ophelderen: is het nu Jos of Jef De Schoenmaecker? "Ik ben geboren als Jozef De Schoenmaecker en thuis noemden ze mij Jef. Maar toen ik begon te koersen, hebben de kranten er Jos van gemaakt."

 

"In het begin zei ik nog: "Ja, maar ik heet Jef." "Maar in de kranten staat er Jos?" "Zeg dan maar Jos." Maar noem mij nu maar Jef."

"Jan Wauters zei: "Laat eens iets zien, Jef""

Jef De Schoenmaecker was jarenlang een van de "Mannen van Merckx", de meesterknechten die zich uit de naad werkten om hun kopman aan bijvoorbeeld zeges in de Tour te helpen.

 

Maar in 1980 kreeg De Schoenmaecker, die absoluuut geen veelwinnaar was, toch eens de kans om zelf ook te schitteren. In Pra-Loup vloerde hij de Spanjaard Alberto Martinez in de strijd om de ritzege. Uitgerekend op Pra-Loup, waar zijn voormalige kopman Merckx een legendarische inzinking kreeg en daar zijn kans op een 6e eindzege in rook zag opgaan.

 

"Toen ik aan de voet van de slotklim kwam, speelde dat toch door mijn hoofd", bekent De Schoenmaecker bijna exact 40 jaar later. "Hier mag ik vandaag niet verliezen."

 

Dat De Schoenmaecker die dag voor de aanval koos, hebben we trouwens te danken aan voormalig radiojournalist Jan Wauters. "Hij kwam 's ochtends naar mij toe en zei: "Jef - hij noemde mij wel Jef - we hebben nog niet veel over de Belgen kunnen spreken, laat eens iets zien, zodat ik over je kan praten." Ik zei: "Jan, ik zal mijn best doen.""

Aan de voet van Pra-Loup speelde die inzinking van Eddy toch door mijn hoofd.

Jef De Schoenmaecker

Speciale fiets dankzij Eddy Merckx

Jef De Schoenmaecker en Eddy Merckx hebben ook na hun carrière hun innige band blijven behouden. Samen met een deel van de andere "Mannen van Merckx" gaan ze nog altijd minstens 2 keer per week een tochtje met de fiets maken.

 

Dat Merckx zijn helpers ook na de koers niet vergeet, toonde hij toen zijn goeie vriend Jef door een arbeidsongeluk de vingers van zijn rechterhand verloor. "Eddy heeft heel mijn fiets, van mijn remmen tot mijn versnellingen, speciaal laten aanpassen. Daar ben ik hem nog altijd dankbaar voor."